Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Me Nomentani confirmant otia ruris
  2. Et casa iugeribus non onerosa suis.
  3. Hoc mihi Baiani soles mollisque Lucrinus,
  4. Hoc mihi sunt vestrae, Castrice, divitiae.
  5. Quondam laudatas quocumque libebat ad undas
  6. Currere nec longas pertimuisse vias,
  7. Nunc urbis vicina iuvant facilesque recessus,
  8. Et satis est, pigro si licet esse mihi.
  1. Festive credis te, Calliodore, iocari
  2. Et solum multo permaduisse sale.
  3. Omnibus adrides, dicteria dicis in omnis;
  4. Sic te convivam posse placere putas.
  5. At si ego non belle, sed vere dixero quiddam,
  6. Nemo propinabit, Calliodore, tibi.
  1. Lusistis, satis est: lascivi nubite cunni:
  2. Permissa est vobis non nisi casta Venus.
  3. Haec est casta Venus? nubit Laetoria Lygdo:
  4. Turpius uxor erit, quam modo moecha fuit.
  1. Vapulat adsidue veneti quadriga flagello,
  2. Nec currit: magnam rem, Catiane, facit.
  1. Nympha, mei Stellae quae fonte domestica puro
  2. Laberis et domini gemmea tecta subis,
  3. Sive Numae coniunx Triviae te misit ab antris,
  4. Sive Camenarum de grege nona venis:
  5. Exolvit votis hac se tibi virgine porca
  6. Marcus, furtivam quod bibit aeger aquam.
  7. Tu contenta meo iam crimine gaudia fontis
  8. Da secura tui: sit mihi sana sitis.
  1. Quod tam grande sophos clamat tibi turba togata,
  2. Non tu, Pomponi, cena diserta tua est.
  1. Non sum de fragili dolatus ulmo,
  2. Nec quae stat rigida supina vena,
  3. De ligno mihi quolibet columna est,
  4. Sed viva generata de cupressu:
  5. Quae nec saecula centiens peracta
  6. Nec longae cariem timet senectae.
  7. Hanc tu, quisquis es, o malus, timeto.
  8. Nam si vel minimos manu rapaci
  9. Hoc de palmite laeseris racemos,
  10. Nascetur, licet hoc velis negare,
  11. Inserta tibi ficus a cupressu.
  1. Cum coleret puros pauper Telesinus amicos,
  2. Errabat gelida sordidus in togula:
  3. Obscenos ex quo coepit curare cinaedos,
  4. Argentum, mensas, praedia solus emit.
  5. Vis fieri dives, Bithynice? conscius esto:
  6. Nil tibi vel minimum basia pura dabunt.
  1. Quod convivaris sine me tam saepe, Luperce,
  2. Inveni, noceam qua ratione tibi.
  3. Irascor: licet usque voces mittasque rogesque—
  4. 'Quid facies?' inquis. Quid faciam? veniam.
  1. Hoc iacet in tumulo raptus puerilibus annis
  2. Pantagathus, domini cura dolorque sui,
  3. Vix tangente vagos ferro resecare capillos
  4. Doctus et hirsutas excoluisse genas.
  5. Sis licet, ut debes, tellus, placata levisque,
  6. Artificis levior non potes esse manu.
  1. Lotus nobiscum est, hilaris cenavit, et idem
  2. Inventus mane est mortuus Andragoras.
  3. Tam subitae mortis causam, Faustine, requiris?
  4. In somnis medicum viderat Hermocraten.
  1. Tantos et tantas si dicere Sextilianum,
  2. Aule, vetes, iunget vix tria verba miser.
  3. 'Quid sibi vult?' inquis. Dicam, quid suspicer esse:
  4. Tantos et tantas Sextilianus amat.
  1. Quod semper casiaque cinnamoque
  2. Et nido niger alitis superbae
  3. Fragras plumbea Nicerotiana,
  4. Rides nos, Coracine, nil olentis:
  5. Malo, quam bene olere, nil olere.
  1. Quod tibi crura rigent saetis et pectora villis,
  2. Verba putas famae te, Charideme, dare?
  3. Extirpa, mihi crede, pilos de corpore toto
  4. Teque pilare tuas testificare natis.
  5. 'Quae ratio est?' inquis. Scis multos dicere multa:
  6. Fac pedicari te, Charideme, putent.
  1. Mentiris fictos unguento, Phoebe, capillos
  2. Et tegitur pictis sordida calva comis.
  3. Tonsorem capiti non est adhibere necesse:
  4. Radere te melius spongia, Phoebe, potest.
  1. Cernere Parrhasios dum te iuvat, Aule, triones
  2. Comminus et Getici sidera ferre poli,
  3. O quam paene tibi Stygias ego raptus ad undas
  4. Elysiae vidi nubila fusca plagae!
  5. Quamvis lassa, tuos quaerebant lumina vultus
  6. Atque erat in gelido plurimus ore Pudens.
  7. Si mihi lanificae ducunt non pulla sorores
  8. Stamina nec surdos vox habet ista deos,
  9. Sospite me sospes Latias reveheris ad urbes
  10. Et referes pili praemia clarus eques.
  1. Et dolet et queritur, sibi non contingere frigus,
  2. Propter sescentas Baccara gausapinas,
  3. Optat et obscuras luces ventosque nivesque,
  4. Odit et hibernos, si tepuere, dies.
  5. Quid fecere mali nostrae tibi, saeve, lacernae,
  6. Tollere de scapulis quas levis aura potest?
  7. Quanto simplicius, quanto est humanius illud,
  8. Mense vel Augusto sumere gausapinas!