Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Nullae sic tibi blandientur undae,
  2. Nec fontes Aponi rudes puellis,
  3. Non mollis Sinuessa fervidique
  4. Fluctus Passeris aut superbus Anxur,
  5. Non Phoebi vada principesque Baiae.
  6. Nusquam tam nitidum vacat serenum:
  7. Lux ipsa est ibi longior, diesque
  8. Nullo tardius a loco recedit.
  9. Illic Taygeti virent metalla
  10. Et certant vario decore saxa,
  11. Quae Phryx et Libys altius cecidit.
  12. Siccos pinguis onyx anhelat aestus
  13. Et flamma tenui calent ophitae:
  14. Ritus si placeant tibi Laconum,
  15. Contentus potes arido vapore
  16. Cruda Virgine Marciave mergi;
  17. Quae tam candida, tam serena lucet,
  18. Ut nullas ibi suspiceris undas
  19. Et credas vacuam nitere lygdon.
  20. Non adtendis, et aure me supina
  21. Iam dudum quasi neglegenter audis.
  22. Inlotus morieris, Oppiane.
  1. Dum tibi felices indulgent, Castrice, Baiae
  2. Canaque sulphureis nympha natatur aquis,
  3. Me Nomentani confirmant otia ruris
  4. Et casa iugeribus non onerosa suis.
  5. Hoc mihi Baiani soles mollisque Lucrinus,
  6. Hoc mihi sunt vestrae, Castrice, divitiae.
  7. Quondam laudatas quocumque libebat ad undas
  8. Currere nec longas pertimuisse vias,
  9. Nunc urbis vicina iuvant facilesque recessus,
  10. Et satis est, pigro si licet esse mihi.
  1. Festive credis te, Calliodore, iocari
  2. Et solum multo permaduisse sale.
  3. Omnibus adrides, dicteria dicis in omnis;
  4. Sic te convivam posse placere putas.
  5. At si ego non belle, sed vere dixero quiddam,
  6. Nemo propinabit, Calliodore, tibi.
  1. Lusistis, satis est: lascivi nubite cunni:
  2. Permissa est vobis non nisi casta Venus.
  3. Haec est casta Venus? nubit Laetoria Lygdo:
  4. Turpius uxor erit, quam modo moecha fuit.
  1. Vapulat adsidue veneti quadriga flagello,
  2. Nec currit: magnam rem, Catiane, facit.
  1. Nympha, mei Stellae quae fonte domestica puro
  2. Laberis et domini gemmea tecta subis,
  3. Sive Numae coniunx Triviae te misit ab antris,
  4. Sive Camenarum de grege nona venis:
  5. Exolvit votis hac se tibi virgine porca
  6. Marcus, furtivam quod bibit aeger aquam.
  7. Tu contenta meo iam crimine gaudia fontis
  8. Da secura tui: sit mihi sana sitis.
  1. Quod tam grande sophos clamat tibi turba togata,
  2. Non tu, Pomponi, cena diserta tua est.
  1. Non sum de fragili dolatus ulmo,
  2. Nec quae stat rigida supina vena,
  3. De ligno mihi quolibet columna est,
  4. Sed viva generata de cupressu:
  5. Quae nec saecula centiens peracta
  6. Nec longae cariem timet senectae.
  7. Hanc tu, quisquis es, o malus, timeto.
  8. Nam si vel minimos manu rapaci
  9. Hoc de palmite laeseris racemos,
  10. Nascetur, licet hoc velis negare,
  11. Inserta tibi ficus a cupressu.
  1. Cum coleret puros pauper Telesinus amicos,
  2. Errabat gelida sordidus in togula:
  3. Obscenos ex quo coepit curare cinaedos,
  4. Argentum, mensas, praedia solus emit.
  5. Vis fieri dives, Bithynice? conscius esto:
  6. Nil tibi vel minimum basia pura dabunt.
  1. Quod convivaris sine me tam saepe, Luperce,
  2. Inveni, noceam qua ratione tibi.
  3. Irascor: licet usque voces mittasque rogesque—
  4. 'Quid facies?' inquis. Quid faciam? veniam.
  1. Hoc iacet in tumulo raptus puerilibus annis
  2. Pantagathus, domini cura dolorque sui,
  3. Vix tangente vagos ferro resecare capillos
  4. Doctus et hirsutas excoluisse genas.
  5. Sis licet, ut debes, tellus, placata levisque,
  6. Artificis levior non potes esse manu.
  1. Lotus nobiscum est, hilaris cenavit, et idem
  2. Inventus mane est mortuus Andragoras.
  3. Tam subitae mortis causam, Faustine, requiris?
  4. In somnis medicum viderat Hermocraten.