Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Hic, qui libellis praegravem gerit laevam,
- Notariorum quem premit chorus levis,
- Qui codicillis hinc et inde prolatis
- Epistulisque commodat gravem voltum
- Similis Catoni Tullioque Brutoque,
- Exprimere, Rufe, fidiculae licet cogant,
- Have Latinum, χαῖρε non potest Graecum.
- Si fingere istud me putas, salutemus.
- Quae mihi praestiteris memini semperque tenebo.
- Cur igitur taceo, Postume? Tu loqueris.
- Incipio quotiens alicui tua dona referre,
- Protinus exclamat 'Dixerat ipse mihi.'
- Non belle quaedam faciunt duo: sufficit unus
- Huic operi: si vis, ut loquar, ipse tace.
- Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona
- Auctoris pereunt garrulitate sui.
- Colchida quid scribis, quid scribis, amice, Thyesten?
- Quo tibi vel Nioben, Basse, vel Andromachen?
- Materia est, mihi crede, tuis aptissima chartis
- Deucalion vel, si non placet hic, Phaethon.
- Extemporalis factus est meus rhetor:
- Calpurnium non scripsit, et salutavit.
- Dic mihi, quem portas, volucrum regina? 'Tonantem.'
- Nulla manu quare fulmina gestat? 'Amat.'
- Quo calet igne deus? 'Pueri.' Cur mitis aperto
- Respicis ore Iovem? 'De Ganymede loquor.'
- Cui tradas, Lupe, filium magistro,
- Quaeris sollicitus diu rogasque.
- Omnes grammaticosque rhetorasque
- Devites, moneo: nihil sit illi
- Cum libris Ciceronis aut Maronis,
- Famae Tutilium suae relinquat;
- Si versus facit, abdices poetam.
- Artes discere vult pecuniosas?
- Fac discat citharoedus aut choraules;
- Si duri puer ingeni videtur,
- Praeconem facias vel architectum.
- Cum voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere:
- Saepe etiam servum sic resaluto tuum.
- Cras te victurum, cras dicis, Postume, semper.
- Dic mihi, cras istud, Postume, quando venit?
- Quam longe cras istud, ubi est? aut unde petendum?
- Numquid apud Parthos Armeniosque latet?
- Iam cras istud habet Priami vel Nestoris annos.
- Cras istud quanti, dic mihi, possit emi?
- Cras vives? hodie iam vivere, Postume, serum est:
- Ille sapit, quisquis, Postume, vixit heri.
- Quod non argentum, quod non tibi mittimus aurum,
- Hoc facimus causa, Stella diserte, tua.
- Quisquis magna dedit, voluit sibi magna remitti;
- Fictilibus nostris exoneratus eris.
- Adlatres licet usque nos et usque
- Et gannitibus inprobis lacessas,
- Certum est hanc tibi pernegare famam,
- Olim quam petis, in meis libellis
- Qualiscumque legaris ut per orbem.
- Nam te cur aliquis sciat fuisse?
- Ignotus pereas, miser, necesse est.
- Non deerunt tamen hac in urbe forsan
- Unus vel duo tresve quattuorve,
- Pellem rodere qui velint caninam:
- Nos hac a scabie tenemus ungues.
- Crispulus iste quis est, uxori semper adhaeret
- Qui, Mariane, tuae? crispulus iste quis est?
- Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem
- Et sellam cubito dexteriore premit?