Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Cui nec lapillos praeferas Erythraeos,
- Nec modo politum pecudis Indicae dentem
- Nivesque primas liliumque non tactum;
- Quae crine vicit Baetici gregis vellus
- Rhenique nodos aureamque nitelam;
- Fragravit ore, quod rosarium Paesti,
- Quod Atticarum prima mella cerarum,
- Quod sucinorum rapta de manu glaeba;
- Cui conparatus indecens erat pavo,
- Inamabilis sciurus et frequens phoenix:
- Adhuc recenti tepet Erotion busto,
- Quam pessimorum lex amara fatorum
- Sexta peregit hieme, nec tamen tota,
- Nostros amores gaudiumque lususque—
- Et esse tristem me meus vetat Paetus,
- Pectusque pulsans pariter et comam vellens:
- 'Deflere non te vernulae pudet mortem?
- Ego coniugem' inquit 'extuli, et tamen vivo,
- Notam, superbam, nobilem, locupletem.'
- Quid esse nostro fortius potest Paeto?
- Ducentiens accepit, et tamen vivit.
- Calliodorus habet censum—quis nescit?—equestrem,
- Sexte, sed et fratrem Calliodorus habet.
- 'Quadringenta seca' qui dicit σῦκα μερίζει:
- Uno credis equo posse sedere duos?
- Quid cum fratre tibi, quid cum Polluce molesto?
- Non esset Pollux si tibi, Castor eras.
- Unus cum sitis, duo, Calliodore, sedebis?
- Surge: σολοικισμὸν, Calliodore, facis.
- Aut imitare genus Ledae—cum fratre sedere
- Non potes—: alternis, Calliodore, sede.
- Supremas tibi triciens in anno
- Signanti tabulas, Charine, misi
- Hyblaeis madidas thymis placentas.
- Defeci: miserere iam, Charine:
- Signa rarius, aut semel fac illud,
- Mentitur tua quod subinde tussis.
- Excussi loculosque sacculumque:
- Croeso divitior licet fuissem,
- Iro pauperior forem, Charine,
- Si conchem totiens meam comesses.
- Pinxisti Venerem, colis, Artemidore, Minervam:
- Et miraris, opus displicuisse tuum?
- Spadone cum sis eviratior fluxo,
- Et concubino mollior Celaenaeo,
- Quem sectus ululat matris entheae Gallus,
- Theatra loqueris et gradus et edicta,
- Trabeasque et Idus fibulasque censusque,
- Et pumicata pauperes manu monstras.
- Sedere in equitum liceat an tibi scamnis,
- Videbo, Didyme: non licet maritorum.
- Callidus effracta nummos fur auferet arca,
- Prosternet patrios impia flamma lares:
- Debitor usuram pariter sortemque negabit,
- Non reddet sterilis semina iacta seges:
- Dispensatorem fallax spoliabit amica,
- Mercibus extructas obruet unda rates.
- Extra fortunam est, quidquid donatur amicis:
- Quas dederis, solas semper habebis opes.
- Thais habet nigros, niveos Laecania dentes.
- Quae ratio est? Emptos haec habet, illa suos.
- Quid factum est, rogo, quid repente factum,
- Ad cenam mihi, Dento, quod vocanti—
- Quis credat?—quater ausus es negare?
- Sed nec respicis et fugis sequentem,
- Quem thermis modo quaerere et theatris
- Et conclavibus omnibus solebas.
- Sic est, captus es unctiore mensa
- Et maior rapuit canem culina.
- Iam te, sed cito, cognitum et relictum
- Cum fastidierit popina dives,
- Antiquae venies ad ossa cenae.
- Dicis formosam, dicis te, Bassa, puellam.
- Istud quae non est dicere, Bassa, solet.
- Basia dum nolo nisi quae luctantia carpsi,
- Et placet ira mihi plus tua, quam facies,
- Ut te saepe rogem, caedo, Diadumene, saepe:
- Consequor hoc, ut me nec timeas nec ames.
- Numquam se cenasse domi Philo iurat, et hoc est:
- Non cenat, quotiens nemo vocavit eum.
- Quid non cogit amor? secuit nolente capillos
- Encolpos domino, non prohibente tamen.
- Permisit flevitque Pudens: sic cessit habenis
- Audaci questus de Phaethonte pater:
- Talis raptus Hylas, talis deprensus Achilles
- Deposuit gaudens, matre dolente, comas.
- Sed tu ne propera—brevibus ne crede capillis—
- Tardaque pro tanto munere, barba, veni.
- Vidissem modo forte cum sedentem
- Solum te, Labiene, tres putavi.
- Calvae me numerus tuae fefellit:
- Sunt illinc tibi, sunt et hinc capilli,
- Quales vel puerum decere possunt;
- Nudumst in medio caput, nec ullus
- In longa pilus area notatur.
- Hic error tibi profuit Decembri,
- Tum, cum prandia misit Imperator:
- Cum panariolis tribus redisti.
- Talem Geryonem fuisse credo.
- Vites, censeo, porticum Philippi:
- Si te viderit Hercules, peristi.
- Ceno domi quotiens, nisi te, Charopine, vocavi,
- Protinus ingentes sunt inimicitiae,
- Meque potes stricto medium transfigere ferro,
- Si nostrum sine te scis caluisse focum.
- Nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?
- Inprobius nihil est hac, Charopine, gula.
- Desine iam nostram, precor, observare culinam,
- Atque aliquando meus det tibi verba cocus.
- Hic, qui libellis praegravem gerit laevam,
- Notariorum quem premit chorus levis,
- Qui codicillis hinc et inde prolatis
- Epistulisque commodat gravem voltum
- Similis Catoni Tullioque Brutoque,
- Exprimere, Rufe, fidiculae licet cogant,
- Have Latinum, χαῖρε non potest Graecum.
- Si fingere istud me putas, salutemus.
- Quae mihi praestiteris memini semperque tenebo.
- Cur igitur taceo, Postume? Tu loqueris.
- Incipio quotiens alicui tua dona referre,
- Protinus exclamat 'Dixerat ipse mihi.'
- Non belle quaedam faciunt duo: sufficit unus
- Huic operi: si vis, ut loquar, ipse tace.
- Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona
- Auctoris pereunt garrulitate sui.
- Colchida quid scribis, quid scribis, amice, Thyesten?
- Quo tibi vel Nioben, Basse, vel Andromachen?
- Materia est, mihi crede, tuis aptissima chartis
- Deucalion vel, si non placet hic, Phaethon.
- Extemporalis factus est meus rhetor:
- Calpurnium non scripsit, et salutavit.
- Dic mihi, quem portas, volucrum regina? 'Tonantem.'
- Nulla manu quare fulmina gestat? 'Amat.'
- Quo calet igne deus? 'Pueri.' Cur mitis aperto
- Respicis ore Iovem? 'De Ganymede loquor.'
- Cui tradas, Lupe, filium magistro,
- Quaeris sollicitus diu rogasque.
- Omnes grammaticosque rhetorasque
- Devites, moneo: nihil sit illi
- Cum libris Ciceronis aut Maronis,
- Famae Tutilium suae relinquat;
- Si versus facit, abdices poetam.
- Artes discere vult pecuniosas?
- Fac discat citharoedus aut choraules;
- Si duri puer ingeni videtur,
- Praeconem facias vel architectum.
- Cum voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere:
- Saepe etiam servum sic resaluto tuum.
- Cras te victurum, cras dicis, Postume, semper.
- Dic mihi, cras istud, Postume, quando venit?
- Quam longe cras istud, ubi est? aut unde petendum?
- Numquid apud Parthos Armeniosque latet?
- Iam cras istud habet Priami vel Nestoris annos.
- Cras istud quanti, dic mihi, possit emi?
- Cras vives? hodie iam vivere, Postume, serum est:
- Ille sapit, quisquis, Postume, vixit heri.
- Quod non argentum, quod non tibi mittimus aurum,
- Hoc facimus causa, Stella diserte, tua.
- Quisquis magna dedit, voluit sibi magna remitti;
- Fictilibus nostris exoneratus eris.
- Adlatres licet usque nos et usque
- Et gannitibus inprobis lacessas,
- Certum est hanc tibi pernegare famam,
- Olim quam petis, in meis libellis
- Qualiscumque legaris ut per orbem.
- Nam te cur aliquis sciat fuisse?
- Ignotus pereas, miser, necesse est.
- Non deerunt tamen hac in urbe forsan
- Unus vel duo tresve quattuorve,
- Pellem rodere qui velint caninam:
- Nos hac a scabie tenemus ungues.
- Crispulus iste quis est, uxori semper adhaeret
- Qui, Mariane, tuae? crispulus iste quis est?
- Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem
- Et sellam cubito dexteriore premit?
- Per cuius digitos currit levis anulus omnes,
- Crura gerit nullo qui violata pilo?
- Nil mihi respondes? 'Uxoris res agit' inquis
- 'Iste meae.' Sane certus et asper homo est,
- Procuratorem voltu qui praeferat ipso:
- Acrior hoc Chius non erit Aufidius.
- O quam dignus eras alapis, Mariane, Latini:
- Te successurum credo ego Panniculo.
- Res uxoris agit? res ullas crispulus iste?
- Res non uxoris, res agit iste tuas.
- Iure tuo nostris maneas licet, hospes, in hortis,
- Si potes in nudo ponere membra solo,
- Aut si portatur tecum tibi magna supellex:
- Nam mea iam digitum sustulit hospitibus.
- Nulla tegit fractos—nec inanis—culcita lectos,
- Putris et abrupta fascia reste iacet.
- Sit tamen hospitium nobis commune duobus:
- Emi hortos; plus est: instrue tu; minus est.
- 'Quid sentis' inquis 'de nostris, Marce, libellis?'
- Sic me sollicitus, Pontice, saepe rogas.
- Admiror, stupeo: nihil est perfectius illis,
- Ipse tuo cedet Regulus ingenio.
- 'Hoc sentis?' inquis 'faciat tibi sic bene Caesar,
- Sic Capitolinus Iuppiter.' Immo tibi.
- Sextantes, Calliste, duos infunde Falerni,
- Tu super aestivas, Alcime, solve nives,
- Pinguescat nimio madidus mihi crinis amomo
- Lassenturque rosis tempora sutilibus.
- Tam vicina iubent nos vivere Mausolea,
- Cum doceant, ipsos posse perire deos.
- Astra polumque dedit, quamvis obstante noverca,
- Alcidae Nemees terror et Arcas aper
- Et castigatum Libycae ceroma palaestrae
- Et gravis in Siculo pulvere fusus Eryx,
- Silvarumque tremor, tacita qui fraude solebat
- Ducere non rectas Cacus in antra boves.
- Ista tuae, Caesar, quota pars spectatur harenae?
- Dat maiora novus proelia mane dies.
- Quot graviora cadunt Nemeaeo pondera monstro!
- Quot tua Maenalios conlocat hasta sues!
- Reddatur si pugna triplex pastoris Hiberi,
- Est tibi qui possit vincere Geryonen.
- Saepe licet Graiae numeretur belua Lernae,
- Inproba Niliacis quid facit Hydra feris?
- Pro meritis caelum tantis, Auguste, dederunt
- Alcidae cito di, sed tibi sero dabunt.
- Saepe salutatus numquam prior ipse salutas:
- Sic eris 'Aeternum', Pontiliane, 'vale'.
- Hibernos peterent solito cum more recessus
- Atthides, in nidis una remansit avis.
- Deprendere nefas ad tempora verna reversae,
- Et profugam volucres diripuere suae.
- Sero dedit poenas: discerpi noxia mater
- Debuerat, sed tunc, cum laceravit Ityn.
- Arctoa de gente comam tibi, Lesbia, misi,
- Ut scires, quanto sit tua flava magis.
- Antoni Phario nil obiecture Pothino
- Et levius tabula quam Cicerone nocens:
- Quid gladium demens Romana stringis in ora?
- Hoc admisisset nec Catilina nefas.
- Impius infando miles corrumpitur auro,
- Et tantis opibus vox tacet una tibi.
- Quid prosunt sacrae pretiosa silentia linguae?
- Incipient omnes pro Cicerone loqui.
- Infusum sibi nuper a patrono
- Plenum, Maxime, centiens Syriscus
- In sellariolis vagus popinis
- Circa balnea quattuor peregit.
- O quanta est gula, centiens comesse!
- Quanto maior adhuc, nec accubare!
- Umida qua gelidas summittit Trebula valles
- Et viridis cancri mensibus alget ager,
- Rura Cleonaeo numquam temerata leone
- Et domus Aeolio semper amica Noto,
- Te, Faustine, vocant: longas his exige messes
- Collibus; hibernum iam tibi Tibur erit.
- Qui potuit Bacchi matrem dixisse tonantem,
- Ille potest Semelen dicere, Rufe, patrem.
- Non donem tibi cur meos libellos
- Oranti totiens et exigenti,
- Miraris, Theodore? Magna causa est:
- Dones tu mihi ne tuos libellos.
- Pompeios iuvenes Asia atque Europa, sed ipsum
- Terra tegit Libyes, si tamen ulla tegit.
- Quid mirum toto si spargitur orbe? Iacere
- Uno non poterat tanta ruina loco.
- Quae legis causa nupsit tibi Laelia, Quinte,
- Uxorem potes hanc dicere legitimam.
- Profecit poto Mithridates saepe veneno,
- Toxica ne possent saeva nocere sibi.
- Tu quoque cavisti cenando tam male semper,
- Ne posses umquam, Cinna, perire fame.
- Narratur belle quidam dixisse, Marulle,
- Qui te ferre oleum dixit in auricula.
- Si tristi domicenio laboras,
- Torani, potes esurire mecum.
- Non deerunt tibi, si soles προπίνειν,
- Viles Cappadocae gravesque porri,
- Divisis cybium latebit ovis.
- Ponetur digitis tenendus ustis
- Nigra coliculus virens patella,
- Algentem modo qui reliquit hortum,
- Et pultem niveam premens botellus,
- Et pallens faba cum rubente lardo.
- Mensae munera si voles secundae,
- Marcentes tibi porrigentur uvae
- Et nomen pira quae ferunt Syrorum,
- Et quas docta Neapolis creavit,
- Lento castaneae vapore tostae:
- Vinum tu facies bonum bibendo.
- Post haec omnia forte si movebit
- Bacchus quam solet esuritionem,
- Succurrent tibi nobiles olivae,
- Piceni modo quas tulere rami,
- Et fervens cicer et tepens lupinus.
- Parva est cenula—quis potest negare?—,
- Sed finges nihil audiesve fictum
- Et voltu placidus tuo recumbes;
- Nec crassum dominus leget volumen,
- Nec de Gadibus inprobis puellae
- Vibrabunt sine fine prurientes
- Lascivos docili tremore lumbos;
- Sed quod non grave sit nec infacetum,
- Parvi tibia condyli sonabit.
- Haec est cenula. Claudiam sequeris.
- Quam nobis cupis esse tu priorem?
- Undecies una surrexti, Zoile, cena,
- Et mutata tibi est synthesis undecies,
- Sudor inhaereret madida ne veste retentus
- Et laxam tenuis laederet aura cutem.
- Quare ego non sudo, qui tecum, Zoile, ceno?
- Frigus enim magnum synthesis una facit.
- Non totam mihi, si vacabis, horam,
- Dones et licet inputes, Severe,
- Dum nostras legis exigisque nugas.
- 'Durum est perdere ferias': rogamus,
- Iacturam patiaris hanc ferasque.
- Quod si legeris ista cum diserto
- —Sed numquid sumus inprobi?—Secundo,
- Plus multo tibi debiturus hic est,
- Quam debet domino suo, libellus.
- Nam securus erit, nec inquieta
- Lassi marmora Sisyphi videbit,
- Quem censoria cum meo Severo
- Docti lima momorderit Secundi.
- Semper pauper eris, si pauper es, Aemiliane.
- Dantur opes nullis nunc nisi divitibus.
- Quid promittebas mihi milia, Gaure, ducenta,
- Si dare non poteras milia, Gaure, decem?
- An potes et non vis? Rogo, non est turpius istud?
- I, tibi dispereas, Gaure: pusillus homo es.