Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam
- Oscula commendo deliciasque meas,
- Parvola ne nigras horrescat Erotion umbras
- Oraque Tartarei prodigiosa canis.
- Inpletura fuit sextae modo frigora brumae,
- Vixisset totidem ni minus illa dies.
- Inter tam veteres ludat lasciva patronos
- Et nomen blaeso garriat ore meum.
- Mollia non rigidus caespes tegat ossa, nec illi,
- Terra, gravis fueris: non fuit illa tibi.
- Dum sibi redire de Patrensibus fundis
- Ducena clamat coccinatus Euclides
- Corinthioque plura de suburbano
- Longumque pulchra stemma repetit a Leda
- Et suscitanti Leito reluctatur:
- Equiti superbo, nobili, locupleti
- Cecidit repente magna de sinu clavis.
- Numquam, Fabulle, nequior fuit clavis.
- Laudatus nostro quidam, Faustine, libello
- Dissimulat, quasi nil debeat: inposuit
- Puella senibus dulcior mihi cycnis,
- Agna Galaesi mollior Phalantini,
- Concha Lucrini delicatior stagni,
- Cui nec lapillos praeferas Erythraeos,
- Nec modo politum pecudis Indicae dentem
- Nivesque primas liliumque non tactum;
- Quae crine vicit Baetici gregis vellus
- Rhenique nodos aureamque nitelam;
- Fragravit ore, quod rosarium Paesti,
- Quod Atticarum prima mella cerarum,
- Quod sucinorum rapta de manu glaeba;
- Cui conparatus indecens erat pavo,
- Inamabilis sciurus et frequens phoenix:
- Adhuc recenti tepet Erotion busto,
- Quam pessimorum lex amara fatorum
- Sexta peregit hieme, nec tamen tota,
- Nostros amores gaudiumque lususque—
- Et esse tristem me meus vetat Paetus,
- Pectusque pulsans pariter et comam vellens:
- 'Deflere non te vernulae pudet mortem?
- Ego coniugem' inquit 'extuli, et tamen vivo,
- Notam, superbam, nobilem, locupletem.'
- Quid esse nostro fortius potest Paeto?
- Ducentiens accepit, et tamen vivit.
- Calliodorus habet censum—quis nescit?—equestrem,
- Sexte, sed et fratrem Calliodorus habet.
- 'Quadringenta seca' qui dicit σῦκα μερίζει:
- Uno credis equo posse sedere duos?
- Quid cum fratre tibi, quid cum Polluce molesto?
- Non esset Pollux si tibi, Castor eras.
- Unus cum sitis, duo, Calliodore, sedebis?
- Surge: σολοικισμὸν, Calliodore, facis.
- Aut imitare genus Ledae—cum fratre sedere
- Non potes—: alternis, Calliodore, sede.
- Supremas tibi triciens in anno
- Signanti tabulas, Charine, misi
- Hyblaeis madidas thymis placentas.
- Defeci: miserere iam, Charine:
- Signa rarius, aut semel fac illud,
- Mentitur tua quod subinde tussis.
- Excussi loculosque sacculumque:
- Croeso divitior licet fuissem,
- Iro pauperior forem, Charine,
- Si conchem totiens meam comesses.
- Pinxisti Venerem, colis, Artemidore, Minervam:
- Et miraris, opus displicuisse tuum?