Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Tunc largas partitus opes a luce recessit
  2. Seque mori post hoc credidit ille senem.
  1. Aspicis, inbelles temptent quam fortia dammae
  2. Proelia? tam timidis quanta sit ira feris?
  3. In mortem parvis concurrere frontibus ardent.
  4. Vis, Caesar, dammis parcere? mitte canes.
  1. O felix animo, felix, Nigrina, marito
  2. Atque inter Latias gloria prima nurus:
  3. Te patrios miscere iuvat cum coniuge census,
  4. Gaudentem socio participique viro.
  5. Arserit Euhadne flammis iniecta mariti,
  6. Nec minor Alcestin fama sub astra ferat:
  7. Tu melius: certo meruisti pignore vitae,
  8. Ut tibi non esset morte probandus amor.
  1. Milia misisti mihi sex bis sena petenti:
  2. Ut bis sena feram, bis duodena petam.
  1. Numquam divitias deos rogavi
  2. Contentus modicis meoque laetus:
  3. Paupertas, veniam dabis, recede.
  4. Causast quae subiti novique voti?
  5. Pendentem volo Zoilum videre.
  1. Condita cum tibi sit iam sexagensima messis
  2. Et facies multo splendeat alba pilo,
  3. Discurris tota vagus urbe, nec ulla cathedra est,
  4. Cui non mane feras inrequietus Have;
  5. Et sine te nulli fas est prodire tribuno,
  6. Nec caret officio consul uterque tuo;
  7. Et sacro decies repetis Palatia clivo
  8. Sigerosque meros Partheniosque sonas.
  9. Haec faciant sane iuvenes: deformius, Afer,
  10. Omnino nihil est ardalione sene.
  1. Hospes eras nostri semper, Matho, Tiburtini.
  2. Hoc emis. Inposui: rus tibi vendo tuum.
  1. Declamas in febre, Maron: hanc esse phrenesin
  2. Si nescis, non es sanus, amice Maron.
  3. Declamas aeger, declamas hemitritaeos:
  4. Si sudare aliter non potes, est ratio.
  5. 'Magna tamen res est.' Erras; cum viscera febris
  6. Exurit, res est magna tacere, Maron.
  1. Epigramma nostrum cum Fabulla legisset,
  2. Negare nullam quo queror puellarum,
  3. Semel rogata bisque terque neglexit
  4. Preces amantis. Iam, Fabulla, promitte:
  5. Negare iussi, pernegare non iussi.
  1. Hos quoque commenda Venuleio, Rufe, libellos,
  2. Inputet et nobis otia parva roga,
  3. Immemor et paulum curarum operumque suorum
  4. Non tetrica nugas exigat aure meas.
  5. Sed nec post primum legat haec summumve trientem,
  6. Sed sua cum medius proelia Bacchus amat.
  7. Si nimis est legisse duos, tibi charta plicetur
  8. Altera: divisum sic breve fiet opus.
  1. Securo nihil est te, Naevole, peius: eodem
  2. Sollicito nihil est, Naevole, te melius.
  3. Securus nullum resalutas, despicis omnes,
  4. Nec quisquam liber nec tibi natus homo est:
  5. Sollicitus donas, dominum regemque salutas,
  6. Invitas. Esto, Naevole, sollicitus.
  1. Non est in populo nec urbe tota,
  2. A se Thaida qui probet fututam,
  3. Cum multi cupiant rogentque multi.
  4. Tam casta est, rogo, Thais? Immo fellat.
  1. Nos bibimus vitro, tu murra, Pontice. Quare?
  2. Prodat perspicuus ne duo vina calix.
  1. Si vis auribus Atticis probari,
  2. Exhortor moneoque te, libelle,
  3. Ut docto placeas Apollinari.
  4. Nil exactius eruditiusque est,
  5. Sed nec candidius benigniusque:
  6. Si te pectore, si tenebit ore,
  7. Nec rhonchos metues maligniorum,
  8. Nec scombris tunicas dabis molestas.
  9. Si damnaverit, ad salariorum
  10. Curras scrinia protinus licebit,
  11. Inversa pueris arande charta.
  1. Infantem secum semper tua Bassa, Fabulle,
  2. Conlocat et lusus deliciasque vocat,
  3. Et, quo mireris magis, infantaria non est.
  4. Ergo quid in causa est? Pedere Bassa solet.
  1. Nulla remisisti parvo pro munere dona,
  2. Et iam Saturni quinque fuere dies.
  3. Ergo nec argenti sex scripula Septiciani
  4. Missa nec a querulo mappa cliente fuit,
  5. Antipolitani nec quae de sanguine thynni
  6. Testa rubet, nec quae cottana parva gerit,
  7. Nec rugosarum vimen breve Picenarum,
  8. Dicere te posses ut meminisse mei?
  9. Decipies alios verbis voltuque benigno,
  10. Nam mihi iam notus dissimulator eris.
  1. Ohe, iam satis est, ohe, libelle,
  2. Iam pervenimus usque ad umbilicos.
  3. Tu procedere adhuc et ire quaeris,
  4. Nec summa potes in schida teneri,
  5. Sic tamquam tibi res peracta non sit,
  6. Quae prima quoque pagina peracta est.
  7. Iam lector queriturque deficitque,
  8. Iam librarius hoc et ipse dicit
  9. 'Ohe, iam satis est, ohe, libelle.'
  1. Hoc tibi, Palladiae seu collibus uteris Albae,
  2. Caesar, et hinc Triviam prospicis, inde Thetin,
  3. Seu tua veridicae discunt responsa sorores,
  4. Plana suburbani qua cubat unda freti,
  5. Seu placet Aeneae nutrix, seu filia Solis,
  6. Sive salutiferis candidus Anxur aquis,
  7. Mittimus, o rerum felix tutela salusque,
  8. Sospite quo gratum credimus esse Iovem.
  9. Tu tantum accipias: ego te legisse putabo
  10. Et tumidus Galla credulitate fruar.
  1. Matronae puerique virginesque,
  2. Vobis pagina nostra dedicatur.
  3. Tu, quem nequitiae procaciores
  4. Delectant nimium salesque nudi,
  5. Lascivos lege quattuor libellos:
  6. Quintus cum domino liber iocatur;
  7. Quem Germanicus ore non rubenti
  8. Coram Cecropia legat puella.
  1. Accola iam nostrae Degis, Germanice, ripae,
  2. A famulis Histri qui tibi venit aquis,
  3. Laetus et attonitus viso modo praeside mundi
  4. Adfatus comites dicitur esse suos:
  5. 'Sors mea quam fratris melior, cui tam prope fas est
  6. Cernere, tam longe quem colit ille deum.'
  1. Fetere multo Myrtale solet vino,
  2. Sed fallat ut nos, folia devorat lauri
  3. Merumque cauta fronde, non aqua miscet.
  4. Hanc tu rubentem prominentibus venis
  5. Quotiens venire, Paule, videris contra,
  6. Dicas licebit 'Myrtale bibit laurum.'
  1. Sexte, Palatinae cultor facunde Minervae,
  2. Ingenio frueris qui propiore dei—
  3. Nam tibi nascentes domini cognoscere curas
  4. Et secreta ducis pectora nosse licet—:
  5. Sit locus et nostris aliqua tibi parte libellis,