Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Quo te bis decimus ducit ab urbe lapis.
  2. Horrida sed fervent Nemeaei pectora monstri,
  3. Nec satis est, Baias igne calere suo.
  4. Ergo sacri fontes et litora grata valete,
  5. Nympharum pariter Nerei+dumque domus.
  6. Herculeos colles gelida vos vincite bruma,
  7. Nunc Tiburtinis cedite frigoribus.
  1. In tenebris luges amissum, Galla, maritum.
  2. Iam plorare pudet te, puto, Galla, virum.
  1. Flentibus Heliadum ramis dum vipera repit,
  2. Fluxit in obstantem sucina gutta feram:
  3. Quae dum miratur pingui se rore teneri,
  4. Concreto riguit vincta repente gelu.
  5. Ne tibi regali placeas, Cleopatra, sepulchro,
  6. Vipera si tumulo nobiliore iacet.
  1. Ardea solstitio Castranaque rura petantur
  2. Quique Cleonaeo sidere fervet ager,
  3. Cum Tiburtinas damnet Curiatius auras
  4. Inter laudatas ad Styga missus aquas.
  5. Nullo fata loco possis excludere: cum mors
  6. Venerit, in medio Tibure Sardinia est.
  1. Donasse amicum tibi ducenta, Mancine,
  2. Nuper superbo laetus ore iactasti.
  3. Quartus dies est, in schola poetarum
  4. Dum fabulamur, milibus decem dixti
  5. Emptas lacernas munus esse Pompullae,
  6. Sardonycha verum lineisque ter cinctum
  7. Duasque similes fluctibus maris gemmas
  8. Dedisse Bassam Caeliamque iurasti.
  9. Here de theatro, Pollione cantante,
  10. Cum subito abires, dum fugis, loquebaris,
  11. Hereditatis tibi trecenta venisse,
  12. Et mane centum, et post meridie centum.
  13. Quid tibi sodales fecimus mali tantum?
  14. Miserere iam, crudelis, et sile tandem.
  15. Aut, si tacere lingua non potest ista,
  16. Aliquando narra, quod velimus audire.
  1. Tibur in Herculeum migravit nigra Lycoris,
  2. Omnia dum fieri candida credit ibi.
  1. Dum petit a Baulis mater Caerellia Baias,
  2. Occidit insani crimine mersa freti.
  3. Gloria quanta perit vobis! haec monstra Neroni
  4. Nec iussae quondam praestiteratis, aquae.
  1. Iuli iugera pauca Martialis
  2. Hortis Hesperidum beatiora
  3. Longo Ianiculi iugo recumbunt:
  4. Lati collibus eminent recessus,
  5. Et planus modico tumore vertex
  6. Caelo perfruitur sereniore
  7. Et curvas nebula tegente valles
  8. Solus luce nitet peculiari;
  9. Puris leniter admoventur astris
  10. Celsae culmina delicata villae.
  11. Hinc septem dominos videre montis
  12. Et totam licet aestimare Romam,
  13. Albanos quoque Tusculosque colles
  14. Et quodcumque iacet sub urbe frigus,
  15. Fidenas veteres brevesque Rubras,
  16. Et quod virgineo cruore gaudet
  17. Annae pomiferum nemus Perennae.
  18. Illinc Flaminiae Salariaeque
  19. Gestator patet essedo tacente,
  20. Ne blando rota sit molesta somno,
  21. Quem nec rumpere nauticum celeuma
  22. Nec clamor valet helciariorum,
  23. Cum sit tam prope Mulvius sacrumque
  24. Lapsae per Tiberim volent carinae.
  25. Hoc rus, seu potius domus vocanda est,
  26. Commendat dominus: tuam putabis,
  27. Tam non invida tamque liberalis,
  28. Tam comi patet hospitalitate:
  29. Credas Alcinoi pios Penates
  30. Aut facti modo divitis Molorchi.
  31. Vos nunc omnia parva qui putatis,
  32. Centeno gelidum ligone Tibur
  33. Vel Praeneste domate pendulamque
  34. Uni dedite Setiam colono,
  35. Dum me iudice praeferantur istis
  36. Iuli iugera pauca Martialis.
  1. Oculo Philaenis semper altero plorat.
  2. Quo fiat istud quaeritis modo? lusca est.
  1. Egisti vitam semper, Line, municipalem,
  2. Qua nihil omnino vilius esse potest.
  3. Idibus et raris togula est excussa Kalendis
  4. Duxit et aestates synthesis una decem.
  5. Saltus aprum, campus leporem tibi misit inemptum,
  6. Silva gravis turdos exagitata dedit,
  7. Captus flumineo venit de gurgite piscis,
  8. Vina ruber fudit non peregrina cadus.
  9. Nec tener Argolica missus de gente minister,
  10. Sed stetit inculti rustica turba foci.
  11. Vilica vel duri conpressa est nupta coloni,
  12. Incaluit quotiens saucia vena mero.
  13. Nec nocuit tectis ignis, nec Sirius agris,
  14. Nec mersa est pelago nec fuit ulla ratis.
  15. Subposita est blando numquam tibi tessera talo,
  16. Alea sed parcae sola fuere nuces.
  17. Dic, ubi sit decies, mater quod avara reliquit.
  18. Nusquam est: fecisti rem, Line, difficilem.
  1. Praetorem pauper centum sestertia Gaurus
  2. Orabat cana notus amicitia,
  3. Dicebatque suis haec tantum deesse trecentis,
  4. Ut posset domino plaudere iustus eques.
  5. Praetor ait 'Scis me Scorpo Thalloque daturum,
  6. Atque utinam centum milia sola darem.'
  7. A pudet ingratae, pudet a male divitis arcae.
  8. Quod non das equiti, vis dare, praetor, equo?
  1. Invitas centum quadrantibus et bene cenas.
  2. Ut cenem invitor, Sexte, an ut invideam?
  1. Tu Setina quidem semper vel Massica ponis,
  2. Papyle, sed rumor tam bona vina negat:
  3. Diceris hac factus caelebs quater esse lagona.
  4. Nec puto nec credo, Papyle, nec sitio.
  1. Nihil Ammiano praeter aridam restem