Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Dixi te, Coracine, cunnilingum.
  1. Hic est pampineis viridis modo Vesbius umbris,
  2. Presserat hic madidos nobilis uva lacus:
  3. Haec iuga, quam Nysae colles, plus Bacchus amavit,
  4. Hoc nuper Satyri monte dedere choros.
  5. Haec Veneris sedes, Lacedaemone gratior illi,
  6. Hic locus Herculeo numine clarus erat.
  7. Cuncta iacent flammis et tristi mersa favilla:
  8. Nec superi vellent hoc licuisse sibi.
  1. Haec tibi pro nato plena dat laetus acerra,
  2. Phoebe, Palatinus munera Parthenius,
  3. Ut qui prima novo signat quinquennia lustro,
  4. Impleat innumeras Burrus Olympiadas.
  5. Fac rata vota patris: sic te tua diligat arbor
  6. Gaudeat et certa virginitate soror,
  7. Perpetuo sic flore mices, sic denique non sint
  8. Tam longae Bromio, quam tibi, Phoebe, comae.
  1. Saturnalia divitem Sabellum
  2. Fecerunt: merito tumet Sabellus,
  3. Nec quemquam putat esse praedicatque
  4. Inter causidicos beatiorem.
  5. Hos fastus animosque dat Sabello
  6. Farris semodius fabaeque fresae,
  7. Et turis piperisque tres selibrae,
  8. Et Lucanica ventre cum Falisco,
  9. Et nigri Syra defruti lagona,
  10. Et ficus Libyca gelata testa
  11. Cum bulbis cocleisque caseoque.
  12. Piceno quoque venit a cliente
  13. Parcae cistula non capax olivae,
  14. Et crasso figuli polita caelo
  15. Septenaria synthesis Sagunti,
  16. Hispanae luteum rotae toreuma,
  17. Et lato variata mappa clavo.
  18. Saturnalia fructuosiora
  19. Annis non habuit decem Sabellus.
  1. Encaustus Phaethon tabula tibi pictus in hac est.
  2. Quid tibi vis, dipyrum qui Phaethonta facis?
  1. Percidi gaudes, percisus, Papyle, ploras.
  2. Cur, quae vis fieri, Papyle, facta doles?
  3. Paenitet obscenae pruriginis? an magis illud
  4. Fles, quod percidi, Papyle, desieris?
  1. Nescit, crede mihi, quid sint epigrammata, Flacce,
  2. Qui tantum lusus ista iocosque vocat.
  3. Ille magis ludit, qui scribit prandia saevi
  4. Tereos, aut cenam, crude Thyesta, tuam,
  5. Aut puero liquidas aptantem Daedalon alas,
  6. Pascentem Siculas aut Polyphemon ovis.
  7. A nostris procul est omnis vesica libellis,
  8. Musa nec insano syrmate nostra tumet.
  9. 'Illa tamen laudant omnes, mirantur, adorant.'
  10. Confiteor: laudant illa, sed ista legunt.
  1. Quid me, Thai, senem subinde dicis?
  2. Nemo est, Thai, senex ad irrumandum.
  1. Cum tibi non essent sex milia, Caeciliane,
  2. Ingenti late vectus es hexaphoro:
  3. Postquam bis decies tribuit dea caeca sinumque
  4. Ruperunt nummi, factus es, ecce, pedes.
  5. Quid tibi pro meritis et tantis laudibus optem?
  6. Di reddant sellam, Caeciliane, tibi.
  1. Gestari iunctis nisi desinis, Hedyle, capris,
  2. Qui modo ficus eras, iam caprificus eris.
  1. Hunc, quem saepe vides intra penetralia nostrae
  2. Pallados et templi limina, Cosme, novi
  3. Cum baculo peraque senem, cui cana putrisque
  4. Stat coma et in pectus sordida barba cadit,
  5. Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati,
  6. Cui dat latratos obvia turba cibos,
  7. Esse putas Cynicum deceptus imagine ficta:
  8. Non est hic Cynicus, Cosme: quid ergo? Canis.
  1. O cui Tarpeias licuit contingere quercus
  2. Et meritas prima cingere fronde comas,
  3. Si sapis, utaris totis, Colline, diebus
  4. Extremumque tibi semper adesse putes.
  5. Lanificas nulli tres exorare puellas
  6. Contigit: observant quem statuere diem.
  7. Divitior Crispo, Thrasea constantior ipso
  8. Lautior et nitido sis Meliore licet:
  9. Nil adicit penso Lachesis fusosque sororum
  10. Explicat et semper de tribus una negat.
  1. Luci, gloria temporum tuorum,
  2. Qui Caium veterem Tagumque nostrum