Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Natorumque dedit iura paterna trium.
- Ore legor multo notumque per oppida nomen
- Non expectato dat mihi fama rogo.
- Est et in hoc aliquid: vidit me Roma tribunum
- Et sedeo qua te suscitat Oceanus.
- Quot mihi Caesareo facti sunt munere cives,
- Nec famulos totidem suspicor esse tibi.
- Sed pedicaris, sed pulchre, Naevole, ceves.
- Iam iam tu prior es, Naevole, vincis: have.
- Lingis, non futuis meam puellam
- Et garris quasi moechus et fututor.
- Si te prendero, Gargili, tacebis.
- Ne legat hunc Chione, mando tibi, Rufe, libellum.
- Carmine laesa meo est, laedere et illa potest.
- Sit culus tibi quam macer, requiris?
- Pedicare potes, Sabelle, culo.
- Irasci nostro non debes, Cerdo, libello.
- Ars tua, non vita est carmine laesa meo.
- Innocuos permitte sales. Cur ludere nobis
- Non liceat, licuit si iugulare tibi?
- Cursorem sexta tibi, Rufe, remisimus hora,
- Carmina quem madidum nostra tulisse reor:
- Imbribus inmodicis caelum nam forte ruebat.
- Non aliter mitti debuit iste liber.
- Caesaris alma dies et luce sacratior illa,
- Conscia Dictaeum qua tulit Ida Iovem,
- Longa, precor, Pylioque veni numerosior aevo
- Semper et hoc voltu vel meliore nite.
- Hic colat Albano Tritonida multus in auro
- Perque manus tantas plurima quercus eat;
- Hic colat ingenti redeuntia saecula lustro
- Et quae Romuleus sacra Tarentos habet.
- Magna quidem, superi, petimus, sed debita terris:
- Pro tanto quae sunt inproba vota deo?
- Spectabat modo solus inter omnes
- Nigris munus Horatius lacernis,
- Cum plebs et minor ordo maximusque
- Sancto cum duce candidus sederet.
- Toto nix cecidit repente caelo:
- Albis spectat Horatius lacernis.
- Aspice quam densum tacitarum vellus aquarum
- Defluat in voltus Caesaris inque sinus.
- Indulget tamen ille Iovi, nec vertice moto
- Concretas pigro frigore ridet aquas,
- Sidus Hyperborei solitus lassare Bootae
- Et madidis Helicen dissimulare comis.
- Quis siccis lascivit aquis et ab aethere ludit?
- Suspicor has pueri Caesaris esse nives.
- Quod siccae redolet palus lacunae,
- Crudarum nebulae quod Albularum,
- Piscinae vetus aura quod marinae,
- Quod pressa piger hircus in capella,
- Lassi vardaicus quod evocati,
- Quod bis murice vellus inquinatum,
- Quod ieiunia sabbatariarum,
- Maestorum quod anhelitus reorum,
- Quod spurcae moriens lucerna Ledae,
- Quod ceromata faece de Sabina,
- Quod volpis fuga, viperae cubile,
- Mallem quam quod oles olere, Bassa.
- Vir bonus et pauper linguaque et pectore verus,
- Quid tibi vis, urbem qui, Fabiane, petis?
- Qui nec leno potes nec comissator haberi,
- Nec pavidos tristi voce citare reos,
- Nec potes uxorem cari corrumpere amici,
- Nec potes algentes arrigere ad vetulas,
- Vendere nec vanos circa Palatia fumos,
- Plaudere nec Cano, plaudere nec Glaphyro:
- Unde miser vives? 'Homo certus, fidus amicus—'.
- Hoc nihil est: numquam sic Philomelus eris.
- Credi virgine castior pudica
- Et frontis tenerae cupis videri,
- Cum sis inprobior, Malisiane,
- Quam qui compositos metro Tibulli
- In Stellae recitat domo libellos.
- Cur, here quod dederas, hodie, puer Hylle, negasti,
- Durus tam subito, qui modo mitis eras?
- Sed iam causaris barbamque annosque pilosque.
- O nox quam longa es, quae facis una senem!
- Quid nos derides? here qui puer, Hylle, fuisti,
- Dic nobis, hodie qua ratione vir es?
- Prima salutantes atque altera conterit hora,
- Exercet raucos tertia causidicos,
- In quintam varios extendit Roma labores,
- Sexta quies lassis, septima finis erit,
- Sufficit in nonam nitidis octava palaestris,
- Imperat extructos frangere nona toros:
- Hora libellorum decuma est, Eupheme, meorum,
- Temperat ambrosias cum tua cura dapes
- Et bonus aetherio laxatur nectare Caesar
- Ingentique tenet pocula parca manu.
- Tunc admitte iocos: gressu timet ire licenti
- Ad matutinum nostra Thalia Iovem.
- Sotae filia clinici, Labulla,
- Deserto sequeris Clytum marito
- Et donas et amas: ἔχεισ ἀσώτωσ.
- Dum novus est nec adhuc rasa mihi fronte libellus,
- Pagina dum tangi non bene sicca timet,
- I puer et caro perfer leve munus amico,
- Qui meruit nugas primus habere meas.
- Curre, sed instructus: comitetur Punica librum
- Spongia: muneribus convenit illa meis.
- Non possunt nostros multae, Faustine, liturae
- Emendare iocos: una litura potest.
- Dum nimium vano tumefactus nomine gaudes
- Et Saturninum te, miser, esse pudet,
- Impia Parrhasia movisti bella sub ursa,
- Qualia qui Phariae coniugis arma tulit.
- Excideratne adeo fatum tibi nominis huius,
- Obruit Actiaci quod gravis ira freti?
- An tibi promisit Rhenus quod non dedit illi
- Nilus, et Arctois plus licuisset aquis?
- Ille etiam nostris Antonius occidit armis,
- Qui tibi conlatus, perfide, Caesar erat.
- Nulli, Thai, negas, sed si te non pudet istud,
- Hoc saltem pudeat, Thai, negare nihil.
- Claudia, Rufe, meo nubit Peregrina Pudenti:
- Macte esto taedis, o Hymenaee, tuis.
- Tam bene rara suo miscentur cinnama nardo,
- Massica Theseis tam bene vina favis;
- Nec melius teneris iunguntur vitibus ulmi,
- Nec plus lotos aquas, litora myrtus amat.
- Candida perpetuo reside, Concordia, lecto,
- Tamque pari semper sit Venus aequa iugo:
- Diligat illa senem quondam, sed et ipsa marito
- Tum quoque, cum fuerit, non videatur anus.
- Sili, Castalidum decus sororum,
- Qui periuria barbari furoris
- Ingenti premis ore perfidosque
- Astus Hannibalis levisque Poenos
- Magnis cedere cogis Africanis:
- Paulum seposita severitate,
- Dum blanda vagus alea December
- Incertis sonat hinc et hinc fritillis
- Et ludit tropa nequiore talo,
- Nostris otia commoda Camenis,
- Nec torva lege fronte, sed remissa
- Lascivis madidos iocis libellos.
- Sic forsan tener ausus est Catullus
- Magno mittere Passerem Maroni.
- Mille tibi nummos hesterna luce roganti
- In sex aut septem, Caeciliane, dies
- 'Non habeo' dixi: sed tu causatus amici
- Adventum lancem paucaque vasa rogas.
- Stultus es? an stultum me credis, amice? negavi
- Mille tibi nummos, milia quinque dabo?
- Privignum non esse tuae te, Galle, novercae
- Rumor erat, coniunx dum fuit illa patris.
- Non tamen hoc poterat vivo genitore probari.
- Iam nusquam pater est, Galle, noverca domi est.
- Magnus ab infernis revocetur Tullius umbris
- Et te defendat Regulus ipse licet,
- Non potes absolvi: nam quae non desinit esse
- Post patrem, numquam, Galle, noverca fuit.
- Facere in Lyciscam, Paule, me iubes versus,
- Quibus illa lectis rubeat et sit irata.
- O Paule, malus es: irrumare vis solus.
- Qua vicina pluit Vipsanis porta columnis
- Et madet adsiduo lubricus imbre lapis,
- In iugulum pueri, qui roscida tecta subibat,
- Decidit hiberno praegravis unda gelu:
- Cumque peregisset miseri crudelia fata,