Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- quare tragoedia aut comoedia epistulam accipiant, qui-
- bus pro se loqui non licet: epigrammata curione non egent
- et contenta sunt sua, id est mala, lingua: in quacumque pa-
- gina visum est, epistulam faciunt. Noli ergo, si tibi videtur,
- rem facere ridiculam et in toga saltantis inducere per-
- sonam. Denique videris, an te delectet contra retiarium
- ferula. Ego inter illos sedeo qui protinus reclamant.'
- Puto me hercules, Deciane, verum dicis. Quid si scias,
- cum qua et quam longa epistula negotium fueris habitu-
- rus? Itaque quod exigis fiat. Debebunt tibi si qui in
- hunc librum inciderint, quod ad primam paginam non
- lassi pervenient.
- Ter centena quidem poteras epigrammata ferre,
- Sed quis te ferret perlegeretque, liber?
- At nunc succincti quae sint bona disce libelli.
- Hoc primum est, brevior quod mihi charta perit;
- Deinde, quod haec una peraget librarius hora,
- Nec tantum nugis serviet ille meis;
- Tertia res haec est, quod si cui forte legeris,
- Sis licet usque malus, non odiosus eris.
- Te conviva leget mixto quincunce, sed ante
- Incipiat positus quam tepuisse calix.
- Esse tibi tanta cautus brevitate videris?
- Ei mihi, quam multis sic quoque longus eris!