Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Hoc mihi das, tamquam deteriora legas,
  2. Ut conlata magis placeant mea? Credimus istud:
  3. Malo tamen recites, Caeciliane, tua.
  1. Hesterna factum narratur, Postume, cena
  2. Quod nollem—quis enim talia facta probet?—
  3. Os tibi percisum quanto non ipse Latinus
  4. Vilia Panniculi percutit ora sono:
  5. Quodque magis mirum est, auctorem criminis huius
  6. Caecilium tota rumor in urbe sonat.
  7. Esse negas factum: vis hoc me credere? credo.
  8. Quid, quod habet testes, Postume, Caecilius?
  1. Quid faciat volt scire Lyris: quod sobria: fellat.
  1. Cinctum togatis post et ante Saufeium,
  2. Quanta reduci Regulus solet turba,
  3. Ad alta tonsum templa cum reum misit,
  4. Materne, cernis? invidere nolito.
  5. Comitatus iste sit precor tuus numquam.
  6. Hos illi amicos et greges togatorum
  7. Fuficulenus praestat et Faventinus.
  1. Verbera securi solitus leo ferre magistri
  2. Insertamque pati blandus in ora manum
  3. Dedidicit pacem subito feritate reversa,
  4. Quanta nec in Libycis debuit esse iugis.
  5. Nam duo de tenera puerilia corpora turba,
  6. Sanguineam rastris quae renovabat humum,
  7. Saevos et infelix furiali dente peremit:
  8. Martia non vidit maius harena nefas.
  9. Exclamare libet: 'crudelis, perfide, praedo,
  10. A nostra pueris parcere disce lupa!'
  1. Argenti libras Marius tibi quinque reliquit,
  2. Cui nihil ipse dabas: hic tibi verba dedit?
  1. Cosconi, qui longa putas epigrammata nostra,
  2. Utilis unguendis axibus esse potes.
  3. Hac tu credideris longum ratione colosson
  4. Et puerum Bruti dixeris esse brevem.
  5. Disce quod ignoras: Marsi doctique Pedonis
  6. Saepe duplex unum pagina tractat opus.
  7. Non sunt longa quibus nihil est quod demere possis
  8. Sed tu, Cosconi, disticha longa facis.
  1. Aestivo serves ubi piscem tempore, quaeris?
  2. In thermis serva, Caeciliane, tuis.
  1. Invitas tunc me, cum scis, Nasica, vocasse.
  2. Excusatum habeas me rogo: ceno domi.
  1. Hostem cum fugeret, se Fannius ipse peremit.
  2. Hic, rogo, non furor est, ne moriare, mori?
  1. Laxior hexaphoris tua sit lectica licebit:
  2. Cum tamen haec tua sit, Zoile, sandapila est.
  1. Abscisa servom quid figis, Pontice, lingua?
  2. Nescis tu populum, quod tacet ille, loqui?
  1. Foedasti miserum, marite, moechum,