Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Cui praestas, culum quod, Labiene, pilas?
  1. Sola tibi fuerant sestertia, Miliche, centum,
  2. Quae tulit e sacra Leda redempta via.
  3. Miliche, luxuria est, si tanti dives amares.
  4. 'Non amo' iam dices: haec quoque luxuria est.
  1. Dum modo causidicum, dum te modo rhetora fingis
  2. Et non decernis, Laure, quid esse velis,
  3. Peleos et Priami transi=t et Nestoris aetas
  4. Et fuerat serum iam tibi desinere.
  5. Incipe, tres uno perierunt rhetores anno,
  6. Si quid habes animi, si quid in arte vales.
  7. Si schola damnatur, fora litibus omnia fervent,
  8. Ipse potest fieri Marsua causidicus.
  9. Heia age, rumpe moras: quo te sperabimus usque?
  10. Dum quid sis dubitas, iam potes esse nihil.
  1. Cur tristiorem cernimus Saleianum?
  2. 'An causa levis est?' inquis, 'extuli uxorem.'
  3. O grande fati crimen! o gravem casum!
  4. Illa, illa dives mortua est Secundilla,
  5. Centena decies quae tibi dedit dotis?
  6. Nollem accidisset hoc tibi, Saleiane.
  1. Unus de toto peccaverat orbe comarum
  2. Anulus, incerta non bene fixus acu.
  3. Hoc facinus Lalage speculo, quo viderat, ulta est,
  4. Et cecidit saevis icta Plecusa comis.
  5. Desine iam, Lalage, tristes ornare capillos,
  6. Tangat et insanum nulla puella caput.
  7. Hoc salamandra notet vel saeva novacula nudet,
  8. Ut digna speculo fiat imago tua.
  1. Occurris quocumque loco mihi, Postume, clamas
  2. Protinus et prima est haec tua vox 'Quid agis?'
  3. Hoc, si me decies una conveneris hora,
  4. Dicis: habes puto tu, Postume, nil quod agas.
  1. Quod te nomine iam tuo saluto,
  2. Quem regem et dominum prius vocabam,
  3. Ne me dixeris esse contumacem:
  4. Totis pillea sarcinis redemi.
  5. Reges et dominos habere debet,
  6. Qui se non habet atque concupiscit
  7. Quod reges dominique concupiscunt.
  8. Servom si potes, Ole, non habere,
  9. Et regem potes, Ole, non habere.
  1. Invitum cenare foris te, Classice, dicis:
  2. Si non mentiris, Classice, dispeream.
  3. Ipse quoque ad cenam gaudebat Apicius ire:
  4. Cum cenaret, erat tristior ille, domi.
  5. Si tamen invitus vadis, cur, Classice, vadis?
  6. 'Cogor' ais: verum est; cogitur et Selius.
  7. En rogat ad cenam Melior te, Classice, rectam.
  8. Grandia verba ubi sunt? si vir es, ecce, nega.
  1. Non vis in solio prius lavari
  2. Quemquam, Cotile: causa quae, nisi haec est,
  3. Undis ne fovearis irrumatis?
  4. Primus te licet abluas: necesse est
  5. Ante hic mentula, quam caput, lavetur.
  1. Candidius nihil est te, Caeciliane. Notavi:
  2. Si quando ex nostris disticha pauca lego,
  3. Protinus aut Marsi recitas aut scripta Catulli.
  4. Hoc mihi das, tamquam deteriora legas,
  5. Ut conlata magis placeant mea? Credimus istud:
  6. Malo tamen recites, Caeciliane, tua.
  1. Hesterna factum narratur, Postume, cena
  2. Quod nollem—quis enim talia facta probet?—
  3. Os tibi percisum quanto non ipse Latinus
  4. Vilia Panniculi percutit ora sono:
  5. Quodque magis mirum est, auctorem criminis huius
  6. Caecilium tota rumor in urbe sonat.
  7. Esse negas factum: vis hoc me credere? credo.
  8. Quid, quod habet testes, Postume, Caecilius?
  1. Quid faciat volt scire Lyris: quod sobria: fellat.
  1. Cinctum togatis post et ante Saufeium,
  2. Quanta reduci Regulus solet turba,
  3. Ad alta tonsum templa cum reum misit,
  4. Materne, cernis? invidere nolito.
  5. Comitatus iste sit precor tuus numquam.
  6. Hos illi amicos et greges togatorum
  7. Fuficulenus praestat et Faventinus.
  1. Verbera securi solitus leo ferre magistri
  2. Insertamque pati blandus in ora manum
  3. Dedidicit pacem subito feritate reversa,
  4. Quanta nec in Libycis debuit esse iugis.
  5. Nam duo de tenera puerilia corpora turba,
  6. Sanguineam rastris quae renovabat humum,
  7. Saevos et infelix furiali dente peremit:
  8. Martia non vidit maius harena nefas.
  9. Exclamare libet: 'crudelis, perfide, praedo,
  10. A nostra pueris parcere disce lupa!'
  1. Argenti libras Marius tibi quinque reliquit,
  2. Cui nihil ipse dabas: hic tibi verba dedit?
  1. Cosconi, qui longa putas epigrammata nostra,
  2. Utilis unguendis axibus esse potes.
  3. Hac tu credideris longum ratione colosson
  4. Et puerum Bruti dixeris esse brevem.
  5. Disce quod ignoras: Marsi doctique Pedonis
  6. Saepe duplex unum pagina tractat opus.
  7. Non sunt longa quibus nihil est quod demere possis
  8. Sed tu, Cosconi, disticha longa facis.
  1. Aestivo serves ubi piscem tempore, quaeris?
  2. In thermis serva, Caeciliane, tuis.
  1. Invitas tunc me, cum scis, Nasica, vocasse.
  2. Excusatum habeas me rogo: ceno domi.
  1. Hostem cum fugeret, se Fannius ipse peremit.
  2. Hic, rogo, non furor est, ne moriare, mori?
  1. Laxior hexaphoris tua sit lectica licebit:
  2. Cum tamen haec tua sit, Zoile, sandapila est.
  1. Abscisa servom quid figis, Pontice, lingua?
  2. Nescis tu populum, quod tacet ille, loqui?
  1. Foedasti miserum, marite, moechum,
  2. Et se, qui fuerant prius, requirunt
  3. Trunci naribus auribusque voltus.
  4. Credis te satis esse vindicatum?
  5. Erras: iste potest et irrumare.
  1. Mollis erat facilisque viris Poeantius heros:
  2. Vulnera sic Paridis dicitur ulta Venus.