Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- 'Non licet hoc.' Quid? tu quod facis, Hylle, licet?
- Cum tibi vernarent dubia lanugine malae,
- Lambebat medios inproba lingua viros.
- Postquam triste caput fastidia vispillonum
- Et miseri meruit taedia carnificis,
- Uteris ore aliter nimiaque aerugine captus
- Adlatras nomen quod tibi cumque datur.
- Haereat inguinibus potius tam noxia lingua:
- Nam cum fellaret, purior illa fuit.
- Quod pectus, quod crura tibi, quod bracchia vellis,
- Quod cincta est brevibus mentula tonsa pilis:
- Hoc praestas, Labiene, tuae—quis nescit?—amicae.
- Cui praestas, culum quod, Labiene, pilas?
- Sola tibi fuerant sestertia, Miliche, centum,
- Quae tulit e sacra Leda redempta via.
- Miliche, luxuria est, si tanti dives amares.
- 'Non amo' iam dices: haec quoque luxuria est.
- Dum modo causidicum, dum te modo rhetora fingis
- Et non decernis, Laure, quid esse velis,
- Peleos et Priami transi=t et Nestoris aetas
- Et fuerat serum iam tibi desinere.
- Incipe, tres uno perierunt rhetores anno,
- Si quid habes animi, si quid in arte vales.
- Si schola damnatur, fora litibus omnia fervent,
- Ipse potest fieri Marsua causidicus.
- Heia age, rumpe moras: quo te sperabimus usque?
- Dum quid sis dubitas, iam potes esse nihil.
- Cur tristiorem cernimus Saleianum?
- 'An causa levis est?' inquis, 'extuli uxorem.'
- O grande fati crimen! o gravem casum!
- Illa, illa dives mortua est Secundilla,
- Centena decies quae tibi dedit dotis?
- Nollem accidisset hoc tibi, Saleiane.
- Unus de toto peccaverat orbe comarum
- Anulus, incerta non bene fixus acu.
- Hoc facinus Lalage speculo, quo viderat, ulta est,
- Et cecidit saevis icta Plecusa comis.
- Desine iam, Lalage, tristes ornare capillos,
- Tangat et insanum nulla puella caput.
- Hoc salamandra notet vel saeva novacula nudet,
- Ut digna speculo fiat imago tua.
- Occurris quocumque loco mihi, Postume, clamas
- Protinus et prima est haec tua vox 'Quid agis?'
- Hoc, si me decies una conveneris hora,
- Dicis: habes puto tu, Postume, nil quod agas.
- Quod te nomine iam tuo saluto,
- Quem regem et dominum prius vocabam,
- Ne me dixeris esse contumacem:
- Totis pillea sarcinis redemi.
- Reges et dominos habere debet,
- Qui se non habet atque concupiscit
- Quod reges dominique concupiscunt.
- Servom si potes, Ole, non habere,
- Et regem potes, Ole, non habere.
- Invitum cenare foris te, Classice, dicis:
- Si non mentiris, Classice, dispeream.
- Ipse quoque ad cenam gaudebat Apicius ire:
- Cum cenaret, erat tristior ille, domi.
- Si tamen invitus vadis, cur, Classice, vadis?
- 'Cogor' ais: verum est; cogitur et Selius.
- En rogat ad cenam Melior te, Classice, rectam.
- Grandia verba ubi sunt? si vir es, ecce, nega.
- Non vis in solio prius lavari
- Quemquam, Cotile: causa quae, nisi haec est,
- Undis ne fovearis irrumatis?
- Primus te licet abluas: necesse est