Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Veientana tuam si domat uva sitim,
  2. Si ridere potes miseri chrysendeta Cinnae,
  3. Contentus nostra si potes esse toga,
  4. Si plebeia Venus gemino tibi vincitur asse,
  5. Si tua non rectus tecta subire potes.
  6. Haec tibi si vis est, si mentis tanta potestas,
  7. Liberior Partho vivere rege potes.
  1. Quid de te, Line, suspicetur uxor
  2. Et qua parte velit pudiciorem,
  3. Certis indiciis satis probavit,
  4. Custodem tibi quae dedit spadonem.
  5. Nil nasutius hac maligniusque.
  1. Vis te, Sexte, coli: volebam amare.
  2. Parendum est tibi: quod iubes, coleris:
  3. Sed si te colo, Sexte, non amabo.
  1. Gentibus in Libycis uxor tua, Galle, male audit
  2. Immodicae foedo crimine avaritiae.
  3. Sed mera narrantur mendacia: non solet illa
  4. Accipere omnino. Quid solet ergo? Dare.
  1. Hic quem videtis gressibus vagis lentum,
  2. Amethystinatus media qui secat Saepta,
  3. Quem non lacernis Publius meus vincit,
  4. Non ipse Cordus alpha paenulatorum,
  5. Quem grex togatus sequitur et capillatus
  6. Recensque sella linteisque lorisque:
  7. Oppigneravit modo modo ad Cladi mensam
  8. Vix octo nummis anulum, unde cenaret.
  1. Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita.
  2. Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.
  1. Mica vocor: quid sim cernis, cenatio parva:
  2. Ex me Caesareum prospicis ecce tholum.
  3. Frange toros, pete vina, rosas cape, tinguere nardo:
  4. Ipse iubet mortis te meminisse deus.
  1. Uxorem armati futuis, puer Hylle, tribuni,
  2. Supplicium tantum dum puerile times.
  3. Vae tibi, dum ludis, castrabere. Iam mihi dices
  4. 'Non licet hoc.' Quid? tu quod facis, Hylle, licet?
  1. Cum tibi vernarent dubia lanugine malae,
  2. Lambebat medios inproba lingua viros.
  3. Postquam triste caput fastidia vispillonum
  4. Et miseri meruit taedia carnificis,
  5. Uteris ore aliter nimiaque aerugine captus
  6. Adlatras nomen quod tibi cumque datur.
  7. Haereat inguinibus potius tam noxia lingua:
  8. Nam cum fellaret, purior illa fuit.
  1. Quod pectus, quod crura tibi, quod bracchia vellis,
  2. Quod cincta est brevibus mentula tonsa pilis:
  3. Hoc praestas, Labiene, tuae—quis nescit?—amicae.
  4. Cui praestas, culum quod, Labiene, pilas?
  1. Sola tibi fuerant sestertia, Miliche, centum,
  2. Quae tulit e sacra Leda redempta via.
  3. Miliche, luxuria est, si tanti dives amares.
  4. 'Non amo' iam dices: haec quoque luxuria est.
  1. Dum modo causidicum, dum te modo rhetora fingis
  2. Et non decernis, Laure, quid esse velis,
  3. Peleos et Priami transi=t et Nestoris aetas
  4. Et fuerat serum iam tibi desinere.
  5. Incipe, tres uno perierunt rhetores anno,
  6. Si quid habes animi, si quid in arte vales.
  7. Si schola damnatur, fora litibus omnia fervent,
  8. Ipse potest fieri Marsua causidicus.
  9. Heia age, rumpe moras: quo te sperabimus usque?
  10. Dum quid sis dubitas, iam potes esse nihil.
  1. Cur tristiorem cernimus Saleianum?
  2. 'An causa levis est?' inquis, 'extuli uxorem.'
  3. O grande fati crimen! o gravem casum!
  4. Illa, illa dives mortua est Secundilla,
  5. Centena decies quae tibi dedit dotis?
  6. Nollem accidisset hoc tibi, Saleiane.
  1. Unus de toto peccaverat orbe comarum
  2. Anulus, incerta non bene fixus acu.
  3. Hoc facinus Lalage speculo, quo viderat, ulta est,
  4. Et cecidit saevis icta Plecusa comis.
  5. Desine iam, Lalage, tristes ornare capillos,
  6. Tangat et insanum nulla puella caput.
  7. Hoc salamandra notet vel saeva novacula nudet,
  8. Ut digna speculo fiat imago tua.
  1. Occurris quocumque loco mihi, Postume, clamas
  2. Protinus et prima est haec tua vox 'Quid agis?'
  3. Hoc, si me decies una conveneris hora,
  4. Dicis: habes puto tu, Postume, nil quod agas.
  1. Quod te nomine iam tuo saluto,
  2. Quem regem et dominum prius vocabam,
  3. Ne me dixeris esse contumacem:
  4. Totis pillea sarcinis redemi.
  5. Reges et dominos habere debet,
  6. Qui se non habet atque concupiscit
  7. Quod reges dominique concupiscunt.
  8. Servom si potes, Ole, non habere,
  9. Et regem potes, Ole, non habere.
  1. Invitum cenare foris te, Classice, dicis:
  2. Si non mentiris, Classice, dispeream.
  3. Ipse quoque ad cenam gaudebat Apicius ire:
  4. Cum cenaret, erat tristior ille, domi.
  5. Si tamen invitus vadis, cur, Classice, vadis?
  6. 'Cogor' ais: verum est; cogitur et Selius.
  7. En rogat ad cenam Melior te, Classice, rectam.
  8. Grandia verba ubi sunt? si vir es, ecce, nega.