Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Liberior Partho vivere rege potes.
  1. Quid de te, Line, suspicetur uxor
  2. Et qua parte velit pudiciorem,
  3. Certis indiciis satis probavit,
  4. Custodem tibi quae dedit spadonem.
  5. Nil nasutius hac maligniusque.
  1. Vis te, Sexte, coli: volebam amare.
  2. Parendum est tibi: quod iubes, coleris:
  3. Sed si te colo, Sexte, non amabo.
  1. Gentibus in Libycis uxor tua, Galle, male audit
  2. Immodicae foedo crimine avaritiae.
  3. Sed mera narrantur mendacia: non solet illa
  4. Accipere omnino. Quid solet ergo? Dare.
  1. Hic quem videtis gressibus vagis lentum,
  2. Amethystinatus media qui secat Saepta,
  3. Quem non lacernis Publius meus vincit,
  4. Non ipse Cordus alpha paenulatorum,
  5. Quem grex togatus sequitur et capillatus
  6. Recensque sella linteisque lorisque:
  7. Oppigneravit modo modo ad Cladi mensam
  8. Vix octo nummis anulum, unde cenaret.
  1. Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita.
  2. Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.
  1. Mica vocor: quid sim cernis, cenatio parva:
  2. Ex me Caesareum prospicis ecce tholum.
  3. Frange toros, pete vina, rosas cape, tinguere nardo:
  4. Ipse iubet mortis te meminisse deus.
  1. Uxorem armati futuis, puer Hylle, tribuni,
  2. Supplicium tantum dum puerile times.
  3. Vae tibi, dum ludis, castrabere. Iam mihi dices
  4. 'Non licet hoc.' Quid? tu quod facis, Hylle, licet?
  1. Cum tibi vernarent dubia lanugine malae,
  2. Lambebat medios inproba lingua viros.
  3. Postquam triste caput fastidia vispillonum
  4. Et miseri meruit taedia carnificis,
  5. Uteris ore aliter nimiaque aerugine captus
  6. Adlatras nomen quod tibi cumque datur.
  7. Haereat inguinibus potius tam noxia lingua:
  8. Nam cum fellaret, purior illa fuit.
  1. Quod pectus, quod crura tibi, quod bracchia vellis,
  2. Quod cincta est brevibus mentula tonsa pilis:
  3. Hoc praestas, Labiene, tuae—quis nescit?—amicae.
  4. Cui praestas, culum quod, Labiene, pilas?
  1. Sola tibi fuerant sestertia, Miliche, centum,
  2. Quae tulit e sacra Leda redempta via.
  3. Miliche, luxuria est, si tanti dives amares.
  4. 'Non amo' iam dices: haec quoque luxuria est.
  1. Dum modo causidicum, dum te modo rhetora fingis
  2. Et non decernis, Laure, quid esse velis,
  3. Peleos et Priami transi=t et Nestoris aetas