Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Quem nostis veterem meum sodalem,
  2. Ne quid forte petam timet cavetque,
  3. Et secum, sed ut audiam, susurrat:
  4. 'Septem milia debeo Secundo,
  5. Phoebo quattuor, undecim Phileto,
  6. Et quadrans mihi nullus est in arca.'
  7. O grande ingenium mei sodalis!
  8. Durum est, Sexte, negare, cum rogaris,
  9. Quanto durius, antequam rogeris!
  1. Quae tibi non stabat praecisa est mentula, Glypte.
  2. Demens, cum ferro quid tibi? Gallus eras.
  1. Florida per varios ut pingitur Hybla colores,
  2. Cum breve Sicaniae ver populantur apes,
  3. Sic tua subpositis conlucent prela lacernis,
  4. Sic micat innumeris arcula synthesibus,
  5. Atque unam vestire tribum tua candida possunt,
  6. Apula non uno quae grege terra tulit.
  7. Tu spectas hiemem succincti lentus amici
  8. —Pro scelus!—et lateris frigora trita times.
  9. Quantum erat, infelix, pannis fraudare duobus—
  10. Quid metuis?—non te, Naevole, sed tineas?
  1. Subdola famosae moneo fuge retia moechae,
  2. Levior o conchis, Galle, Cytheriacis.
  3. Confidis natibus? non est pedico maritus:
  4. Quae faciat duo sunt: irrumat aut futuit.
  1. Coponem laniumque balneumque,
  2. Tonsorem tabulamque calculosque
  3. Et paucos, sed ut eligam, libellos:
  4. Unum non nimium rudem sodalem
  5. Et grandem puerum diuque levem
  6. Et caram puero meo puellam:
  7. Haec praesta mihi, Rufe, vel Butuntis,
  8. Et thermas tibi habe Neronianas.
  1. Uxorem nolo Telesinam ducere: quare?
  2. Moecha est. Sed pueris dat Telesina. Volo.
  1. Quod fellas et aquam potas, nil, Lesbia, peccas.
  2. Qua tibi parte opus est, Lesbia, sumis aquam.
  1. Unus saepe tibi tota denarius arca
  2. Cum sit et hic culo tritior, Hylle, tuo,
  3. Non tamen hunc pistor, non auferet hunc tibi copo,
  4. Sed si quis nimio pene superbus erit.
  5. Infelix venter spectat convivia culi
  6. Et semper miser hic esurit, ille vorat.
  1. Novit loturos Dasius numerare: poposcit
  2. Mammosam Spatalen pro tribus: illa dedit.
  1. Vis fieri liber? mentiris, Maxime, non vis:
  2. Sed fieri si vis, hac ratione potes.
  3. Liber eris, cenare foris si, Maxime, nolis,
  4. Veientana tuam si domat uva sitim,
  5. Si ridere potes miseri chrysendeta Cinnae,
  6. Contentus nostra si potes esse toga,
  7. Si plebeia Venus gemino tibi vincitur asse,
  8. Si tua non rectus tecta subire potes.
  9. Haec tibi si vis est, si mentis tanta potestas,
  10. Liberior Partho vivere rege potes.
  1. Quid de te, Line, suspicetur uxor
  2. Et qua parte velit pudiciorem,
  3. Certis indiciis satis probavit,
  4. Custodem tibi quae dedit spadonem.
  5. Nil nasutius hac maligniusque.
  1. Vis te, Sexte, coli: volebam amare.
  2. Parendum est tibi: quod iubes, coleris:
  3. Sed si te colo, Sexte, non amabo.
  1. Gentibus in Libycis uxor tua, Galle, male audit
  2. Immodicae foedo crimine avaritiae.
  3. Sed mera narrantur mendacia: non solet illa
  4. Accipere omnino. Quid solet ergo? Dare.
  1. Hic quem videtis gressibus vagis lentum,
  2. Amethystinatus media qui secat Saepta,
  3. Quem non lacernis Publius meus vincit,
  4. Non ipse Cordus alpha paenulatorum,
  5. Quem grex togatus sequitur et capillatus
  6. Recensque sella linteisque lorisque:
  7. Oppigneravit modo modo ad Cladi mensam
  8. Vix octo nummis anulum, unde cenaret.
  1. Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita.
  2. Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.
  1. Mica vocor: quid sim cernis, cenatio parva:
  2. Ex me Caesareum prospicis ecce tholum.
  3. Frange toros, pete vina, rosas cape, tinguere nardo:
  4. Ipse iubet mortis te meminisse deus.
  1. Uxorem armati futuis, puer Hylle, tribuni,