Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. O mater, qua nec Pontia deterior.
  1. Cum sint crura tibi similent quae cornua lunae,
  2. In rhytio poteras, Phoebe, lavare pedes.
  1. Flectere te nolim, sed nec turbare capillos;
  2. Splendida sit nolo, sordida nolo cutis;
  3. Nec tibi mitrarum nec sit tibi barba reorum:
  4. Nolo virum nimium, Pannyche, nolo parum.
  5. Nunc sunt crura pilis et sunt tibi pectora saetis
  6. Horrida, sed mens est, Pannyche, volsa tibi.
  1. Quidquid ponitur hinc et inde verris,
  2. Mammas suminis imbricemque porci
  3. Communemque duobus attagenam,
  4. Mullum dimidium lupumque totum
  5. Muraenaeque latus femurque pulli
  6. Stillantemque alica sua palumbum.
  7. Haec cum condita sunt madente mappa,
  8. Traduntur puero domum ferenda:
  9. Nos accumbimus otiosa turba.
  10. Ullus si pudor est, repone cenam:
  11. Cras te, Caeciliane, non vocavi.
  1. Quid mihi reddat ager quaeris, Line, Nomentanus?
  2. Hoc mihi reddit ager: te, Line, non video.
  1. Coccina famosae donas et ianthina moechae:
  2. Vis dare quae meruit munera, mitte togam.
  1. Uri Tongilius male dicitur hemitritaeo.
  2. Novi hominis fraudes: esurit atque sitit.
  3. Subdola tenduntur crassis nunc retia turdis,
  4. Hamus et in mullum mittitur atque lupum.
  5. Caecuba saccentur quaeque annus coxit Opimi,
  6. Condantur parco fusca Falerna vitro.
  7. Omnes Tongilium medici iussere lavari:
  8. O stulti, febrem creditis esse? Gula est.
  1. 'Ride si sapis, o puella, ride'
  2. Paelignus, puto, dixerat poeta.
  3. Sed non dixerat omnibus puellis.
  4. Verum ut dixerit omnibus puellis,
  5. Non dixit tibi: tu puella non es,
  6. Et tres sunt tibi, Maximina, dentes,
  7. Sed plane piceique buxeique.
  8. Quare si speculo mihique credis,
  9. Debes non aliter timere risum,
  10. Quam ventum Spanius manumque Priscus,
  11. Quam cretata timet Fabulla nimbum,
  12. Cerussata timet Sabella solem.
  13. Voltus indue tu magis severos,
  14. Quam coniunx Priami nurusque maior.
  15. Mimos ridiculi Philistionis
  16. Et convivia nequiora vita
  17. Et quidquid lepida procacitate
  18. Laxat perspicuo labella risu.
  19. Te maestae decet adsidere matri
  20. Lugentive virum piumve fratrem,
  21. Et tantum tragicis vacare Musis.
  22. At tu iudicium secuta nostrum
  23. Plora, si sapis, o puella, plora.
  1. Zoile, quid solium subluto podice perdis?
  2. Spurcius ut fiat, Zoile, merge caput.
  1. Κοινὰ φίλων haec sunt, haec sunt tua, Candide, κοινά.
  2. Quae tu magnilocus nocte dieque sonas:
  3. Te Lacedaemonio velat toga lota Galaeso
  4. Vel quam seposito de grege Parma dedit:
  5. At me, quae passa est furias et cornua tauri,
  6. Noluerit dici quam pila prima suam.
  7. Misit Agenoreas Cadmi tibi terra lacernas:
  8. Non vendes nummis coccina nostra tribus.
  9. Tu Libycos Indis suspendis dentibus orbis:
  10. Fulcitur testa fagina mensa mihi.
  11. Inmodici tibi flava tegunt chrysendeta mulli:
  12. Concolor in nostra, cammare, lance rubes.
  13. Grex tuus Iliaco poterat certare cinaedo:
  14. At mihi succurrit pro Ganymede manus.
  15. Ex opibus tantis veteri fidoque sodali
  16. Das nihil et dicis, Candide, κοινὰ φίλων?
  1. Emi seu puerum togamve pexam
  2. Seu tres, ut puta, quattuorve libras,
  3. Sextus protinus ille fenerator,
  4. Quem nostis veterem meum sodalem,
  5. Ne quid forte petam timet cavetque,
  6. Et secum, sed ut audiam, susurrat:
  7. 'Septem milia debeo Secundo,
  8. Phoebo quattuor, undecim Phileto,
  9. Et quadrans mihi nullus est in arca.'
  10. O grande ingenium mei sodalis!
  11. Durum est, Sexte, negare, cum rogaris,
  12. Quanto durius, antequam rogeris!