Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Caede iuvencorum domini calet area felix,
  2. Quinquiplici cera cum datur altus honos.
  1. Languida ne tristes obscurent lumina cerae,
  2. Nigra tibi niveum littera pingat ebur.
  1. Tunc triplices nostros non vilia dona putabis,
  2. Cum se venturam scribet amica tibi.
  1. Esse puta ceras, licet haec membrana vocetur:
  2. Delebis, quotiens scripta novare voles.
  1. Nondum legerit hos licet puella,
  2. Novit quid cupiant Vitelliani.
  1. Quod minimos cernis, mitti nos credis amicae.
  2. Falleris: et nummos ista tabella rogat.
  1. Non est, munera quod putes pusilla,
  2. Cum donat vacuas poeta chartas.
  1. Seu leviter noto, seu caro missa sodali
  2. Omnes ista solet charta vocare suos.
  1. Hos nisi de flava loculos implere moneta
  2. Non decet: argentum vilia ligna ferant.
  1. Si quid adhuc superest in nostri faece locelli,
  2. Munus erit. Nihil est: ipse locellus erit.
  1. Cum steterit nullus vultu tibi talus eodem,
  2. Munera me dices magna dedisse tibi.
  1. Non sim talorum numero par tessera, dum sit
  2. Maior, quam talis, alea saepe mihi.
  1. Quae scit compositos manus improba mittere talos,
  2. Si per me misit, nil nisi vota feret.
  1. Hac mihi bis seno numeratur tessera puncto;
  2. Calculus hac gemino discolor hoste perit.
  1. Insidiosorum si ludis bella latronum,
  2. Gemmeus iste tibi miles et hostis erit.
  1. Alea parva nuces et non damnosa videtur;
  2. Saepe tamen pueris abstulit illa natis.
  1. Sortitus thecam calamis armare memento:
  2. Cetera nos dedimus, tu leviora para.
  1. Haec tibi erunt armata suo graphiaria ferro:
  2. Si puero dones, non leve munus erit.
  1. Lentiscum melius: sed si tibi frondea cuspis
  2. Defuerit, dentes pinna levare potest.
  1. Si tibi morosa prurigine verminat auris,
  2. Arma damus tantis apta libidinibus.