Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Haec tibi Memphitis tellus dat munera: victa est
  2. Pectine Niliaco iam Babylonos acus.
  1. Longa satis nunc sum; dulci sed pondere venter
  2. Si tumeat, fiam tunc tibi zona brevis.
  1. Lodices mittet docti tibi terra Catulli:
  2. Nos Helicaonia de regione sumus.
  1. Det tunicam locuples: ego te praecingere possum.
  2. Essem si locuples, munus utrumque darem.
  1. Ebria Sidoniae cum sim de sanguine conchae,
  2. Non video, quare sobria lana vocer.
  1. Velleribus primis Apulia, Parma secundis
  2. Nobilis; Altinum tertia laudat ovis.
  1. Nos Lacedaemoniae pastor donavit amicae:
  2. Deterior Ledae purpura matris erat.
  1. Non tantum pullo lugentes vellere lanas,
  2. Sed solet et calices haec dare terra suos.
  1. Lana quidem tristis, sed tonsis nata ministris,
  2. Quales non primo de grege mensa citat.
  1. Oppressae nimium vicina est fascia plumae?
  2. Vellera Leuconicis accipe rasa sagis.
  1. Tomentum concisa palus Circense vocatur.
  2. Haec pro Leuconico stramina pauper emit.
  1. Lassus Amyclaea poteris requiescere pluma,
  2. Interior cycni quam tibi lana dedit.
  1. Fraudata tumeat fragilis tibi culcita mula.
  2. Non venit ad duros pallida cura toros.
  1. Redde pilam: sonat aes thermarum. Ludere pergis?
  2. Virgine vis sola lotus abire domum.
  1. Splendida cum volitant Spartani pondera disci,
  2. Este procul, pueri: sit semel ille nocens.
  1. Reddidit Eurydicen vati: sed perdidit ipse,
  2. Dum sibi non credit nec patienter amat.
  1. De Pompeiano saepe est eiecta theatro
  2. Quae duxit silvas detinuitque feras.
  1. Fervida ne trito tibi pollice pusula surgat,
  2. Exornent docilem candida plectra lyram.
  1. Inducenda rota est: das nobis utile munus:
  2. Iste trochus pueris, at mihi cantus erit.
  1. Garrulus in laxo cur anulus orbe vagatur?
  2. Cedat ut argutis obvia turba trochis.
  1. Haec illi sine sorte datur, cui nomina Rhenus
  2. Vera dedit. Deciens adde Falerna, puer.
  1. Gloria tam parvi non est obscura sigilli:
  2. Istius pueri Brutus amator erat.
  1. Ad te reptanti, puer insidiose, lacertae
  2. Parce: cupit digitis illa perire tuis.
  1. Flectit ab inviso morientia lumina disco
  2. Oebalius, Phoebi culpa dolorque, puer.
  1. Masculus intravit fontis, emersit utrumque:
  2. Pars est una patris, cetera matris habet.
  1. Cur a te pretium Danae, regnator Olympi,
  2. Accepit, gratis si tibi Leda dedit?
  1. Sum figuli lusus russi persona Batavi.
  2. Quae tu derides, haec timet ora puer.
  1. Elidit geminos infans nec respicit anguis.
  2. Iam poterat teneras hydra timere manus.
  1. Sum fragilis: sed tu, moneo, ne sperne sigillum:
  2. Non pudet Alciden nomen habere meum.
  1. Dic mihi, virgo ferox, cum sit tibi cassis et hasta,
  2. Quare non habeas aegida. 'Caesar habet.'
  1. Mutari melius tauro, pater optime divum,
  2. Tunc poteras, Io cum tibi vacca fuit.
  1. Clamabat tumidis audax Leandros in undis:
  2. 'Mergite me, fluctus, cum rediturus ero.'
  1. Ebrius haec fecit terris, puto, monstra Prometheus:
  2. Saturnalicio lusit et ipse luto.
  1. Perlege Maeonio cantatas carmine ranas
  2. Et frontem nugis solvere disce meis.
  1. Ilias et Priami regnis inimicus Ulixes
  2. Multiplici pariter condita pelle latent.
  1. Accipe facundi Culicem, studiose, Maronis,
  2. Ne nucibus positis arma virumque legas.
  1. Quam brevis inmensum cepit membrana Maronem!
  2. Ipsius vultus prima tabella gerit.
  1. Hac primum iuvenum lascivos lusit amores;
  2. Nec Glycera pueri, Thais amica fuit.
  1. Si comes ista tibi fuerit membrana, putato
  2. Carpere te longas cum Cicerone vias.
  1. Cynthia—facundi carmen iuvenale Properti—
  2. Accepit famam, non minus ipsa dedit.
  1. Pellibus exiguis artatur Livius ingens,
  2. Quem mea non totum bibliotheca capit.
  1. Hic erit, ut perhibent doctorum corda virorum,
  2. Primus Romana Crispus in historia.
  1. Haec tibi, multiplici quae structa est massa tabella,
  2. Carmina Nasonis quinque decemque gerit.
  1. Ussit amatorem Nemesis lasciva Tibullum,
  2. In tota iuvit quem nihil esse domo.
  1. Sunt quidam, qui me dicant non esse poetam:
  2. Sed qui me vendit bybliopola putat.
  1. Tantum magna suo debet Verona Catullo,
  2. Quantum parva suo Mantua Vergilio.
  1. Haec tibi quae fontes et aquarum nomina dicit,
  2. Ipsa suas melius charta natabat aquas.
  1. His tibi de mulis non est metuenda ruina:
  2. Altius in terra paene sedere soles.
  1. Delicias parvae si vis audire catellae,
  2. Narranti brevis est pagina tota mihi.
  1. Hic brevis ad numeros rapidum qui colligit unguem,
  2. Venit ab auriferis gentibus Astur equus.
  1. Non sibi, sed domino venatur vertragus acer,
  2. Inlaesum leporem qui tibi dente feret.
  1. Non amo quod vincat, sed quod succumbere novit
  2. Et didicit melius τὴν ἐπικλινοπάλην.
  1. Callidus emissas eludere simius hastas,
  2. Si mihi cauda foret, cercopithecus eram.
  1. Tam tremulum crisat, tam blandum prurit, ut ipsum
  2. Masturbatorem fecerit Hippolytum.
  1. Aera Celaenaeos lugentia matris amores
  2. Esuriens Gallus vendere saepe solet.
  1. Sit nobis aetate puer, non pumice levis,
  2. Propter quem placeat nulla puella mihi.
  1. Collo necte, puer, meros amores,
  2. Ceston de Veneris sinu calentem.
  1. Sume Cytheriaco medicatum nectare ceston:
  2. Ussit amatorem balteus iste Iovem.
  1. Currant verba licet, manus est velocior illis:
  2. Nondum lingua suum, dextra peregit opus.
  1. Levis ab aequorea cortex Mareotica concha
  2. Fiat: inoffensa curret harundo via.
  1. Non mendax stupor est, nec fingitur arte dolosa.
  2. Quisquis plus iusto non sapit, ille sapit.
  1. Mollia Phrixei secuisti colla mariti.
  2. Hoc meruit tunicam qui tibi, saeve, dedit?
  1. Si solum spectes hominis caput, Hectora credas:
  2. Si stantem videas, Astyanacta putes.
  1. Haec, quae saepe solet vinci, quae vincere raro,
  2. Parma tibi, scutum pumilionis erit.
  1. Non erit in turba quisquam Μισούμενοσ ista:
  2. Sed poterit quivis esse Δὶσ ἐξαπατῶν.
  1. Dic mihi simpliciter, comoedis et citharoedis,
  2. Fibula, quid praestas? 'Carius ut futuant.'
  1. Non tantum calamis, sed cantu fallitur ales,
  2. Callida dum tacita crescit harundo manu.
  1. Praedo fuit volucrum: famulus nunc aucupis idem
  2. Decipit et captas non sibi maeret aves.
  1. Dic quotus et quanti cupias cenare, nec unum
  2. Addideris verbum: cena parata tibi est.
  1. Pauper causidicus nullos referentia nummos
  2. Carmina cum scribas, accipe cor, quod habes.
  1. Non satis est ars sola coco: servire palatum
  2. Nolo: cocus domini debet habere gulam.
  1. Rara tibi curva craticula sudet ofella;
  2. Spumeus in longa cuspide fumet aper.
  1. Mille tibi dulces operum manus ista figuras
  2. Extruet: huic uni parca laborat apis.
  1. Surgite: iam vendit pueris ientacula pistor
  2. Cristataeque sonant undique lucis aves.