Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Quamvis me ligulam dicant equitesque patresque,
  2. Dicor ab indoctis lingula grammaticis.
  1. Sum cocleis habilis, sed nec minus utilis ovis.
  2. Numquid scis, potius cur cocleare vocer?
  1. Ante frequens, sed nunc rarus nos donat amicus.
  2. Felix, cui comes est non alienus eques.
  1. Saepe gravis digitis elabitur anulus unctis,
  2. Tuta mea fiet sed tua gemma fide.
  1. Romanos rerum dominos gentemque togatam
  2. Ille facit, magno qui dedit astra patri.
  1. Si matutinos facilest tibi perdere somnos,
  2. Attrita veniet sportula saepe toga.
  1. Pauperis est munus, sed non est pauperis usus:
  2. Hanc tibi pro laena mittimus endromida.
  1. Haec tibi turbato Canusina simillima mulso
  2. Munus erit. Gaude: non cito fiet anus.
  1. Gallia Santonico vestit te bardocucullo.
  2. Cercopithecorum paenula nuper erat.
  1. Roma magis fuscis vestitur, Gallia rufis,
  2. Et placet hic pueris militibusque colos.
  1. Ingrediare viam caelo licet usque sereno,
  2. Ad subitas numquam scortea desit aquas.
  1. Si veneto prasinove faves, quid coccina sumes?
  2. Ne fias ista transfuga sorte, vide.
  1. Si possem, totas cuperem misisse lacernas:
  2. Nunc tantum capiti munera mitto tuo.
  1. Non est lana mihi mendax, nec mutor aheno.
  2. Sic placeant Tyriae: me mea tinxit ovis.
  1. Fascia, crescentes dominae compesce papillas,
  2. Ut sit quod capiat nostra tegatque manus.
  1. Amphitheatrali nos commendamus ab usu,
  2. Cum teget algentes alba lacerna togas.
  1. Nec fora sunt nobis nec sunt vadimonia nota:
  2. Hoc opus est, pictis accubuisse toris.
  1. Si recitaturus dedero tibi forte libellum,
  2. Hoc focale tuas adserat auriculas.
  1. Tempore brumali non multum levia prosunt:
  2. Calfaciunt villi pallia vestra mei.
  1. Nobilius villosa tegant tibi lintea citrum:
  2. Orbibus in nostris circulus esse potest.
  1. Iungere nescisti nobis, o stulte, lacernas:
  2. Indueras albas, exue callai+nas.
  1. Non hos lana dedit, sed olentis barba mariti:
  2. Cinyphio poterit planta latere sinu.
  1. Dum toga per quinas gaudet requiescere luces,
  2. Hos poteris cultus sumere iure tuo.
  1. Vellera consumunt Patavinae multa trilices,
  2. Et pingues tunicas serra secare potest.
  1. Haec tibi sorte datur tergendis spongia mensis
  2. Utilis, expresso cum levis imbre tumet.
  1. Is mihi candor inest, villorum gratia tanta,
  2. Ut me vel media sumere messe velis.
  1. Tingue caput Cosmi folio, cervical olebit:
  2. Perdidit unguentum cum coma, pluma tenet.