Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Dulcia defecta modulatur carmina lingua
  2. Cantator cycnus funeris ipse sui.
  1. Nomen habet magni volucris tam parva gigantis?
  2. Et nomen prasini Porphyrionis habet.
  1. Spirat in advecto, sed iam piger, aequore mullus;
  2. Languescit. Vivum da mare: fortis erit.
  1. Quae natat in Siculo grandis muraena profundo,
  2. Non valet exustam mergere sole cutem.
  1. Quamvis lata gerat patella rhombum,
  2. Rhombus latior est tamen patella.
  1. Ebria Baiano veni modo concha Lucrino:
  2. Nobile nunc sitio luxuriosa garum.
  1. Caeruleus nos Liris amat, quem silva Maricae
  2. Protegit: hinc squillae maxima turba sumus.
  1. Hic scarus, aequoreis qui venit adesus ab undis,
  2. Visceribus bonus est, cetera vile sapit.
  1. Princeps Niliaci raperis, coracine, macelli:
  2. Pellaeae prior est gloria nulla gulae.
  1. Iste licet digitos testudine pungat acuta,
  2. Cortice deposita mollis echinus erit.
  1. Sanguine de nostro tinctas, ingrate, lacernas
  2. Induis, et non est hoc satis, esca sumus.
  1. In Venetis sint lauta licet convivia terris,
  2. Principium cenae gobius esse solet.
  1. Laneus Euganei lupus excipit ora Timavi,
  2. Aequoreo dulces cum sale pastus aquas.
  1. Non omnis laudes pretiumque aurata meretur,
  2. Sed cui solus erit concha Lucrina cibus.
  1. Ad Palatinas acipensem mittite mensas:
  2. Ambrosias ornent munera rara dapes.
  1. Inter aves turdus, si quid me iudice certum est,
  2. Inter quadripedes mattea prima lepus.
  1. Qui Diomedeis metuendus saetiger agris
  2. Aetola cecidit cuspide, talis erat.
  1. Dente timetur aper, defendunt cornua cervum:
  2. Inbelles dammae quid, nisi praeda, sumus?
  1. Matutinarum non ultima praeda ferarum
  2. Saevos oryx constat quot mihi morte canum!
  1. Hic erat ille tuo domitus, Cyparisse, capistro.
  2. An magis iste tuus, Silvia, cervus erat?