Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Quem Bromius, quem Pallas amat; cui rector aquarum
  2. Albula navigerum per freta pandit iter:
  3. Ominibus laetis vestras Instantius oras
  4. Intret, et hic populis ut prior annus eat.
  5. Non ignorat, onus quod sit succedere Macro:
  6. Qui sua metitur pondera, ferre potest.
  1. Ne toga cordylis et paenula desit olivis
  2. Aut inopem metuat sordida blatta famem,
  3. Perdite Niliacas, Musae, mea damna, papyros:
  4. Postulat, ecce, novos ebria bruma sales.
  5. Non mea magnanimo depugnat tessera telo,
  6. Senio nec nostrum cum cane quassat ebur:
  7. Haec mihi charta nuces, haec est mihi charta fritillus:
  8. Alea nec damnum nec facit ista lucrum.
  1. Nasutus sis usque licet, sis denique nasus,
  2. Quantum noluerat ferre rogatus Atlans,
  3. Et possis ipsum tu deridere Latinum:
  4. Non potes in nugas dicere plura meas,
  5. Ipse ego quam dixi. Quid dentem dente iuvabit
  6. Rodere? carne opus est, si satur esse velis.
  7. Ne perdas operam: qui se mirantur, in illos
  8. Virus habe, nos haec novimus esse nihil.
  9. Non tamen hoc nimium nihil est, si candidus aure,
  10. Nec matutina si mihi fronte venis.
  1. Omnis in hoc gracili Xeniorum turba libello
  2. Constabit nummis quattuor empta tibi.
  3. Quattuor est nimium? poterit constare duobus,
  4. Et faciet lucrum bybliopola Tryphon.
  5. Haec licet hospitibus pro munere disticha mittas,
  6. Si tibi tam rarus, quam mihi, nummus erit.
  7. Addita per titulos sua nomina rebus habebis:
  8. Praetereas, si quid non facit ad stomachum.
  1. Serus ut aetheriae Germanicus imperet aulae
  2. Utque diu terris, da pia tura Iovi.
  1. Cerea quae patulo lucet ficedula lumbo,
  2. Cum tibi sorte datur, si sapis, adde piper.
  1. Nos alicam, poterit mulsum tibi mittere dives.
  2. Si tibi noluerit mittere dives, emes.
  1. Si spumet rubra conchis tibi pallida testa,
  2. Lautorum cenis saepe negare potes.
  1. Inbue plebeias Clusinis pultibus ollas,
  2. Ut satur in vacuis dulcia musta bibas.
  1. Accipe Niliacam, Pelusia munera, lentem:
  2. Vilior est alica, carior illa faba.
  1. Nec dotes similae possis numerare nec usus,
  2. Pistori totiens cum sit et apta coco.
  1. Mulio quod non det tacituris, accipe, mulis.
  2. Haec ego coponi, non tibi dona dedi.
  1. Tercentum Libyci modios de messe coloni
  2. Sume, suburbanus ne moriatur ager.
  1. Ut sapiant fatuae, fabrorum prandia, betae,
  2. O quam saepe petet vina piperque cocus!
  1. Cludere quae cenas lactuca solebat avorum,
  2. Dic mihi, cur nostras inchoat illa dapes?
  1. Si vicina tibi Nomento rura coluntur,
  2. Ad villam moneo, rustice, ligna feras.
  1. Haec tibi brumali gaudentia frigore rapa
  2. Quae damus, in caelo Romulus esse solet.
  1. Ne tibi pallentes moveant fastidia caules,
  2. Nitrata viridis brassica fiat aqua.
  1. Fila Tarentini graviter redolentia porri
  2. Edisti quotiens, oscula clusa dato.
  1. Mittit praecipuos nemoralis Aricia porros:
  2. In niveo virides stipite cerne comas.
  1. Hos Amiternus ager felicibus educat hortis:
  2. Nursinas poteris parcius esse pilas.
  1. Mollis in aequorea quae crevit spina Ravenna,
  2. Non erit incultis gratior asparagis.
  1. Non habilis cyathis et inutilis uva Lyaeo,
  2. Sed non potanti me tibi nectar ero.
  1. Chia seni similis Baccho, quem Setia misit,
  2. Ipsa merum secum portat et ipsa salem.
  1. Si tibi Cecropio saturata Cydonea melle
  2. Ponentur, dicas: 'Haec melimela placent.'
  1. Poma sumus Cybeles: procul hinc discede, viator,
  2. Ne cadat in miserum nostra ruina caput.
  1. Sorba sumus, molles nimium tendentia ventres:
  2. Aptius haec puero, quam tibi, poma dabis.
  1. Aurea porrigitur Iani caryota Kalendis;
  2. Sed tamen hoc munus pauperis esse solet.
  1. Haec tibi quae torta venerunt condita meta,
  2. Si maiora forent cottana, ficus erat.