Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Si Tyrios sumpsi cultus unxive capillos,
- Exclamas 'Numquam fecerat ista pater';
- Et numeras nostros adstricta fronte trientes,
- Tamquam de cella sit cadus ille tua.
- Desine; non possum libertum ferre Catonem.
- Esse virum iam me dicet amica tibi.
- Formosam Glyceran amat Lupercus
- Et solus tenet imperatque solus.
- Quam toto sibi mense non fututam
- Cum tristis quereretur et roganti
- Causam reddere vellet Aeliano,
- Respondit, Glycerae dolere dentes.
- Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas
- Et gaudet fama luxuriaque gregis,
- Cedentes oneri ramos silvamque fluentem
- Vicit, concussas ipse secutus opes.
- Triste nemus dirae vetuit superesse rapinae
- Damnavitque rogis noxia ligna pater.
- Pingues, Lygde, sues habeat vicinus Iollas:
- Te satis est nobis adnumerare pecus.
- Vivida cum poscas epigrammata, mortua ponis
- Lemmata. Quid fieri, Caeciliane, potest?
- Mella iubes Hyblaea tibi vel Hymettia nasci,
- Et thyma Cecropiae Corsica ponis api!
- Deprensum in puero tetricis me vocibus, uxor,
- Corripis et culum te quoque habere refers.
- Dixit idem quotiens lascivo Iuno Tonanti!
- Ille tamen grandi cum Ganymede iacet.
- Incurvabat Hylan posito Tirynthius arcu:
- Tu Megaran credis non habuisse natis?
- Torquebat Phoebum Daphne fugitiva: sed illas
- Oebalius flammas iussit abire puer.
- Brisei+s multum quamvis aversa iaceret,
- Aeacidae propior levis amicus erat.
- Parce tuis igitur dare mascula nomina rebus,
- Teque puta cunnos, uxor, habere duos.
- Orbus es et locuples et Bruto consule natus:
- Esse tibi veras credis amicitias?
- Sunt verae, sed quas iuvenis, quas pauper habebas.
- Qui novus est, mortem diligit ille tuam.
- Intrasti quotiens inscriptae limina cellae,
- Seu puer arrisit sive puella tibi,
- Contentus non es foribus veloque seraque,
- Secretumque iubes grandius esse tibi:
- Oblinitur minimae si qua est suspicio rimae
- Punctaque lasciva quae terebrantur acu.
- Nemo est tam teneri tam sollicitique pudoris,
- Qui vel pedicat, Canthare, vel futuit.
- Iam nisi per somnum non arrigis et tibi, Mevi,
- Incipit in medios meiere verpa pedes,
- Truditur et digitis pannucea mentula lassis
- Nec levat extinctum sollicitata caput.
- Quid miseros frustra cunnos culosque lacessis?
- Summa petas: illic mentula vivit anus.
- Omnia femineis quare dilecta catervis
- Balnea devitat Lattara? Ne futuat.
- Cur nec Pompeia lentus spatiatur in umbra,
- Nec petit Inachidos limina? Ne futuat.
- Cur Lacedaemonio luteum ceromate corpus
- Perfundit gelida Virgine? Ne futuat.
- Cum sic feminei generis contagia vitet,
- Cur lingit cunnum Lattara? Ne futuat.
- Silius haec magni celebrat monimenta Maronis,
- Iugera facundi qui Ciceronis habet.
- Heredem dominumque sui tumulive larisve
- Non alium mallet nec Maro nec Cicero.
- Nulla est hora tibi qua non me, Phylli, furentem
- Despolies: tanta calliditate rapis.
- Nunc plorat speculo fallax ancilla relicto,
- Gemma vel a digito vel cadit aure lapis;
- Nunc furtiva lucri fieri bombycina possunt,
- Profertur Cosmi nunc mihi siccus onyx;
- Amphora nunc petitur nigri cariosa Falerni,
- Expiet ut somnos garrula saga tuos;
- Nunc ut emam grandemve lupum mullumve bilibrem,
- Indixit cenam dives amica tibi.
- Sit pudor et tandem veri respectus et aequi:
- Nil tibi, Phylli, nego; nil mihi, Phylli, nega.
- Iam prope desertos cineres et sancta Maronis
- Nomina qui coleret, pauper et unus erat.
- Silius optatae succurrere censuit umbrae,
- Silius et vatem, non minor ipse, colit.
- Tanta est quae Titio columna pendet,
- Quantam Lampsaciae colunt puellae.
- Hic nullo comitante nec molesto
- Thermis grandibus et suis lavatur.
- Anguste Titius tamen lavatur.
- Cenabis belle, Iuli Cerialis, apud me;
- Condicio est melior si tibi nulla, veni.
- Octavam poteris servare; lavabimur una:
- Scis, quam sint Stephani balnea iuncta mihi.
- Prima tibi dabitur ventri lactuca movendo
- Utilis, et porris fila resecta suis,
- Mox vetus et tenui maior cordyla lacerto,
- Sed quam cum rutae frondibus ova tegant;
- Altera non deerunt tenui versata favilla,
- Et Velabrensi massa coacta foco,
- Et quae Picenum senserunt frigus olivae.
- Haec satis in gustu. Cetera nosse cupis?
- Mentiar, ut venias: pisces, conchylia, sumen
- Et chortis saturas atque paludis aves,
- Quae nec Stella solet rara nisi ponere cena.
- Plus ego polliceor: nil recitabo tibi,
- Ipse tuos nobis relegas licet usque Gigantas,
- Rura vel aeterno proxima Vergilio.
- Claudia caeruleis cum sit Rufina Britannis
- Edita, quam Latiae pectora gentis habet!
- Quale decus formae! Romanam credere matres
- Italides possunt, Atthides esse suam.
- Di bene, quod sancto peperit fecunda marito,
- Quod sperat generos quodque puella nurus.
- Sic placeat superis, ut coniuge gaudeat uno
- Et semper natis gaudeat illa tribus.
- Unguenta et casias et olentem funera murram
- Turaque de medio semicremata rogo
- Et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto,
- Inprobe, de turpi, Zoile, redde sinu.
- A pedibus didicere manus peccare protervae.
- Non miror furem, qui fugitivus eras.
- Hortatur fieri quod te Lupus, Urbice, patrem,
- Ne credas; nihil est, quod minus ille velit.
- Ars est captandi quod nolis velle videri;
- Ne facias optat, quod rogat ut facias.
- Dicat praegnantem tua se Cosconia tantum:
- Pallidior fiet iam pariente Lupus.
- At tu consilio videaris ut usus amici,
- Sic morere, ut factum te putet esse patrem.
- Quod nimium mortem, Chaeremon Stoice, laudas,
- Vis animum mirer suspiciamque tuum?
- Hanc tibi virtutem fracta facit urceus ansa,
- Et tristis nullo qui tepet igne focus,
- Et teges et cimex et nudi sponda grabati,
- Et brevis atque eadem nocte dieque toga.
- O quam magnus homo es, qui faece rubentis aceti
- Et stipula et nigro pane carere potes!
- Leuconicis agedum tumeat tibi culcita lanis
- Constringatque tuos purpura pexa toros,
- Dormiat et tecum, modo qui dum Caecuba miscet
- Convivas roseo torserat ore puer:
- O quam tu cupies ter vivere Nestoris annos
- Et nihil ex ulla perdere luce voles!
- Rebus in angustis facile est contemnere vitam:
- Fortiter ille facit, qui miser esse potest.
- Miraris, docto quod carmina mitto Severo,
- Ad cenam cum te, docte Severe, vocem?
- Iuppiter ambrosia satur est et nectare vivit;
- Nos tamen exta Iovi cruda merumque damus.
- Omnia cum tibi sint dono concessa deorum,
- Si quod habes non vis, ergo quid accipies?
- Cum me velle vides tentumque, Telesphore, sentis,