Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Saepius ad palmam prasinus post fata Neronis
  2. Pervenit et victor praemia plura refert.
  3. I nunc, livor edax, dic te cessisse Neroni:
  4. Vicit nimirum non Nero, sed prasinus
  1. Aedes emit Aper, sed quas nec noctua vellet
  2. Esse suas: adeo nigra vetusque casa est.
  3. Vicinos illi nitidus Maro possidet hortos.
  4. Cenabit belle, non habitabit Aper.
  1. Ignotos mihi cum voces trecentos,
  2. Quare non veniam vocatus ad te,
  3. Miraris quererisque litigasque.
  4. Solus ceno, Fabulle, non libenter.
  1. Gaius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
  2. Signat, io, votis redditus, ecce, meis:
  3. Desperasse iuvat veluti iam rupta sororum
  4. Fila; minus gaudent qui timuere nihil.
  5. Hypne, quid expectas, piger? inmortale Falernum
  6. Funde, senem poscunt talia vota cadum:
  7. Quincunces et sex cyathos besemque bibamus,
  8. Gaius ut fiat Iulius et Proculus.
  1. Zoile, quid tota gemmam praecingere libra
  2. Te iuvat et miserum perdere sardonycha?
  3. Anulus iste tuis fuerat modo cruribus aptus:
  4. Non eadem digitis pondera conveniunt.
  1. Mulio viginti veni=t modo milibus, Aule.
  2. Miraris pretium tam grave? surdus erat.
  1. Cunarum fueras motor, Charideme, mearum
  2. Et pueri custos adsiduusque comes.
  3. Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba
  4. Et queritur labris puncta puella meis;
  5. Sed tibi non crevi: te noster vilicus horret,
  6. Te dispensator, te domus ipsa pavet.
  7. Ludere nec nobis, nec tu permittis amare;
  8. Nil mihi vis et vis cuncta licere tibi.
  9. Corripis, observas, quereris, suspiria ducis,
  10. Et vix a ferulis temperat ira tua.
  11. Si Tyrios sumpsi cultus unxive capillos,
  12. Exclamas 'Numquam fecerat ista pater';
  13. Et numeras nostros adstricta fronte trientes,
  14. Tamquam de cella sit cadus ille tua.
  15. Desine; non possum libertum ferre Catonem.
  16. Esse virum iam me dicet amica tibi.
  1. Formosam Glyceran amat Lupercus
  2. Et solus tenet imperatque solus.
  3. Quam toto sibi mense non fututam
  4. Cum tristis quereretur et roganti
  5. Causam reddere vellet Aeliano,
  6. Respondit, Glycerae dolere dentes.
  1. Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas
  2. Et gaudet fama luxuriaque gregis,
  3. Cedentes oneri ramos silvamque fluentem
  4. Vicit, concussas ipse secutus opes.
  5. Triste nemus dirae vetuit superesse rapinae
  6. Damnavitque rogis noxia ligna pater.