Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Ludat cum pueris, amet puellas,
  2. Nec per circuitus loquatur illam,
  3. Ex qua nascimur, omnium parentem,
  4. Quam sanctus Numa mentulam vocabat.
  5. Versus hos tamen esse tu memento
  6. Saturnalicios, Apollinaris:
  7. Mores non habet hic meos libellus.
  1. Qui gravis es nimium, potes hinc iam, lector, abire
  2. Quo libet: urbanae scripsimus ista togae;
  3. Iam mea Lampsacio lascivit pagina versu
  4. Et Tartesiaca concrepat aera manu.
  5. O quotiens rigida pulsabis pallia vena,
  6. Sis gravior Curio Fabricioque licet!
  7. Tu quoque nequitias nostri lususque libelli
  8. Uda, puella, leges, sis Patavina licet.
  9. Erubuit posuitque meum Lucretia librum,
  10. Sed coram Bruto; Brute, recede: leget.
  1. Non omnis nostri nocturna est pagina libri:
  2. Invenies et quod mane, Sabine, legas.
  1. Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
  2. Sed rus est mihi maius in fenestra.
  3. Rus hoc dicere, rus potes vocare?
  4. In quo ruta facit nemus Dianae,
  5. Argutae tegit ala quod cicadae,
  6. Quod formica die comedit uno,
  7. Clusae cui folium rosae corona est;
  8. In quo non magis invenitur herba,
  9. Quam Cosmi folium piperve crudum;
  10. In quo nec cucumis iacere rectus
  11. Nec serpens habitare tota possit.
  12. Urucam male pascit hortus unam,
  13. Consumpto moritur culex salicto,
  14. Et talpa est mihi fossor atque arator.
  15. Non boletus hiare, non mariscae
  16. Ridere aut violae patere possunt.
  17. Finis mus populatur et colono
  18. Tamquam sus Calydonius timetur,
  19. Et sublata volantis ungue Procnes
  20. In nido seges est hirundinino;
  21. Et cum stet sine falce mentulaque,
  22. Non est dimidio locus Priapo.
  23. Vix implet cocleam peracta messis,
  24. Et mustum nuce condimus picata.
  25. Errasti, Lupe, littera sed una:
  26. Nam quo tempore praedium dedisti,
  27. Mallem tu mihi prandium dedisses.
  1. Quaeris, cur nolim te ducere, Galla? Diserta es.
  2. Saepe soloecismum mentula nostra facit.
  1. Caesaris Augusti lascivos, livide, versus
  2. Sex lege, qui tristis verba latina legis:
  3. 'Quod futuit Glaphyran Antonius, hanc mihi poenam
  4. Fulvia constituit, se quoque uti futuam.
  5. Fulviam ego ut futuam? quid si me Manius oret
  6. Pedicem, faciam? non puto, si sapiam.
  7. "Aut futue, aut pugnemus" ait. Quid, quod mihi vita
  8. Carior est ipsa mentula? Signa canant!'
  9. Absolvis lepidos nimirum, Auguste, libellos,
  10. Qui scis Romana simplicitate loqui.
  1. Lydia tam laxa est, equitis quam culus aheni,
  2. Quam celer arguto qui sonat aere trochus,
  3. Quam rota transmisso totiens inpacta petauro,
  4. Quam vetus a crassa calceus udus aqua,
  5. Quam quae rara vagos expectant retia turdos,
  6. Quam Pompeiano vela negata noto,
  7. Quam quae de pthisico lapsa est armilla cinaedo,
  8. Culcita Leuconico quam viduata suo,
  9. Quam veteres bracae Brittonis pauperis, et quam
  10. Turpe Ravennatis guttur onocrotali.
  11. Hanc in piscina dicor futuisse marina.
  12. Nescio; piscinam me futuisse puto.
  1. Mollia quod nivei duro teris ore Galaesi
  2. Basia, quod nudo cum Ganymede iaces,
  3. (Quis negat?) hoc nimium est. Sed sit satis; inguina saltem
  4. Parce fututrici sollicitare manu.
  5. Levibus in pueris plus haec, quam mentula, peccat,
  6. Et faciunt digiti praecipitantque virum:
  7. Inde tragus celeresque pili mirandaque matri
  8. Barba, nec in clara balnea luce placent.
  9. Divisit natura marem: pars una puellis,
  10. Una viris genita est. Utere parte tua.
  1. Nubere Sila mihi nulla non lege parata est;
  2. Sed Silam nulla ducere lege volo.
  3. Cum tamen instaret, 'deciens mihi dotis in auro
  4. Sponsa dabis' dixi; 'quid minus esse potest?
  5. Nec futuam quamvis prima te nocte maritus,
  6. Communis tecum nec mihi lectus erit;
  7. Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam,
  8. Ancillam mittes et mihi iussa tuam.
  9. Te spectante dabit nobis lasciva minister
  10. Basia, sive meus sive erit ille tuus.
  11. Ad cenam venies, sed sic divisa recumbes,
  12. Ut non tangantur pallia nostra tuis.
  13. Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro,
  14. Nec quasi nupta dabis, sed quasi mater anus.
  15. Si potes ista pati, si nil perferre recusas,
  16. Invenies qui te ducere, Sila, velit.'
  1. Dum te prosequor et domum reduco,
  2. Aurem dum tibi praesto garrienti,
  3. Et quidquid loqueris facisque laudo,
  4. Quot versus poterant, Labulle, nasci!
  5. Hoc damnum tibi non videtur esse,
  6. Si quod Roma legit, requirit hospes,
  7. Non deridet eques, tenet senator,
  8. Laudat causidicus, poeta carpit,
  9. Propter te perit? hoc Labulle, verum est?
  10. Hoc quisquam ferat? ut tibi tuorum
  11. Sit maior numerus togatulorum,
  12. Librorum mihi sit minor meorum?
  13. Triginta prope iam diebus una est
  14. Nobis pagina vix peracta. Sic fit,
  15. Cum cenare domi poeta non vult.
  1. Illa salax nimium nec paucis nota puellis
  2. Stare Lino desi=t mentula. Lingua, cave.
  1. O mihi grata quies, o blanda, Telesphore, cura,
  2. Qualis in amplexu non fuit ante meo:
  3. Basia da nobis vetulo, puer, uda Falerno,
  4. Pocula da labris facta minora tuis.
  5. Addideris super haec Veneris si gaudia vera,
  6. Esse negem melius cum Ganymede Iovi.
  1. Ferreus es, si stare potest tibi mentula, Flacce,
  2. Cum te sex cyathos orat amica gari,
  3. Vel duo frusta rogat cybii tenuemve lacertum,
  4. Nec dignam toto se botryone putat;
  5. Cui portat gaudens ancilla paropside rubra
  6. Hallecem, sed quam protinus illa voret;
  7. Aut cum perfricuit frontem posuitque pudorem,
  8. Sucida palliolo vellera quinque petit.
  9. At mea me libram foliati poscat amica,
  10. Aut virides gemmas sardonychasve pares,
  11. Nec nisi prima velit de Tusco Serica vico,
  12. Aut centum aureolos sic velut aera roget.
  13. Nunc tu velle putas haec me donare puellae?
  14. Nolo, sed his ut sit digna puella volo.
  1. Invasit medici Nasica phreneticus Eucti
  2. Et percidit Hylan. Hic, puto, sanus erat.
  1. Languida cum vetula tractare virilia dextra
  2. Coepisti, iugulor pollice, Phylli, tuo:
  3. Nam cum me murem, cum me tua lumina dicis,
  4. Horis me refici vix puto posse decem.
  5. Blanditias nescis: 'dabo' dic 'tibi milia centum
  6. Et dabo Setini iugera culta soli;
  7. Accipe vina, domum, pueros, chrysendeta, mensas.'
  8. Nil opus est digitis: sic mihi, Phylli, frica.
  1. Os male causidicis et dicis olere poetis.
  2. Sed fellatori, Zoile, peius olet.
  1. Atreus Caecilius cucurbitarum
  2. Sic illas quasi filios Thyestae
  3. In partes lacerat secatque mille.
  4. Gustu protinus has edes in ipso,
  5. Has prima feret alterave cena,
  6. Has cena tibi tertia reponet,
  7. Hinc seras epidipnidas parabit.
  8. Hinc pistor fatuas facit placentas,
  9. Hinc et multiplices struit tabellas
  10. Et notas caryotidas theatris.
  11. Hinc exit varium coco minutal,
  12. Ut lentem positam fabamque credas;
  13. Boletos imitatur et botellos,
  14. Et caudam cybii brevesque maenas.
  15. Hinc cellarius experitur artes,
  16. Ut condat vario vafer sapore
  17. In rutae folium Capelliana.
  18. Sic inplet gabatas paropsidesque
  19. Et leves scutulas cavasque lances.
  20. Hoc lautum vocat, hoc putat venustum,
  21. Unum ponere ferculis tot assem.
  1. Nec toga nec focus est nec tritus cimice lectus
  2. Nec tibi de bibula sarta palude teges,
  3. Nec puer aut senior, nulla est ancilla nec infans,
  4. Nec sera nec clavis nec canis atque calix.
  5. Tu tamen adfectas, Nestor, dici atque videri
  6. Pauper, et in populo quaeris habere locum.
  7. Mentiris vanoque tibi blandiris honore.
  8. Non est paupertas, Nestor, habere nihil.
  1. Saepius ad palmam prasinus post fata Neronis
  2. Pervenit et victor praemia plura refert.
  3. I nunc, livor edax, dic te cessisse Neroni:
  4. Vicit nimirum non Nero, sed prasinus
  1. Aedes emit Aper, sed quas nec noctua vellet
  2. Esse suas: adeo nigra vetusque casa est.
  3. Vicinos illi nitidus Maro possidet hortos.
  4. Cenabit belle, non habitabit Aper.
  1. Ignotos mihi cum voces trecentos,
  2. Quare non veniam vocatus ad te,
  3. Miraris quererisque litigasque.
  4. Solus ceno, Fabulle, non libenter.
  1. Gaius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
  2. Signat, io, votis redditus, ecce, meis:
  3. Desperasse iuvat veluti iam rupta sororum
  4. Fila; minus gaudent qui timuere nihil.
  5. Hypne, quid expectas, piger? inmortale Falernum
  6. Funde, senem poscunt talia vota cadum:
  7. Quincunces et sex cyathos besemque bibamus,
  8. Gaius ut fiat Iulius et Proculus.
  1. Zoile, quid tota gemmam praecingere libra
  2. Te iuvat et miserum perdere sardonycha?
  3. Anulus iste tuis fuerat modo cruribus aptus:
  4. Non eadem digitis pondera conveniunt.
  1. Mulio viginti veni=t modo milibus, Aule.
  2. Miraris pretium tam grave? surdus erat.
  1. Cunarum fueras motor, Charideme, mearum
  2. Et pueri custos adsiduusque comes.
  3. Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba
  4. Et queritur labris puncta puella meis;
  5. Sed tibi non crevi: te noster vilicus horret,
  6. Te dispensator, te domus ipsa pavet.
  7. Ludere nec nobis, nec tu permittis amare;
  8. Nil mihi vis et vis cuncta licere tibi.
  9. Corripis, observas, quereris, suspiria ducis,
  10. Et vix a ferulis temperat ira tua.
  11. Si Tyrios sumpsi cultus unxive capillos,
  12. Exclamas 'Numquam fecerat ista pater';
  13. Et numeras nostros adstricta fronte trientes,
  14. Tamquam de cella sit cadus ille tua.
  15. Desine; non possum libertum ferre Catonem.
  16. Esse virum iam me dicet amica tibi.
  1. Formosam Glyceran amat Lupercus
  2. Et solus tenet imperatque solus.
  3. Quam toto sibi mense non fututam
  4. Cum tristis quereretur et roganti
  5. Causam reddere vellet Aeliano,
  6. Respondit, Glycerae dolere dentes.
  1. Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas
  2. Et gaudet fama luxuriaque gregis,
  3. Cedentes oneri ramos silvamque fluentem
  4. Vicit, concussas ipse secutus opes.
  5. Triste nemus dirae vetuit superesse rapinae
  6. Damnavitque rogis noxia ligna pater.
  7. Pingues, Lygde, sues habeat vicinus Iollas:
  8. Te satis est nobis adnumerare pecus.