Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Anticus mensis restituatur honor.
  2. Te potare decet gemma, qui Mentora frangis
  3. In scaphium moechae, Sardanapalle, tuae.
  1. Ius tibi natorum vel septem, Zoile, detur,
  2. Dum matrem nemo det tibi, nemo patrem.
  1. Quisquis Flaminiam teris, viator,
  2. Noli nobile praeterire marmor.
  3. Urbis deliciae salesque Nili,
  4. Ars et gratia, lusus et voluptas,
  5. Romani decus et dolor theatri
  6. Atque omnes Veneres Cupidinesque
  7. Hoc sunt condita, quo Paris, sepulchro.
  1. Heredes, nolite brevem sepelire colonum:
  2. Nam terra est illi quantulacumque gravis.
  1. Sunt chartae mihi, quas Catonis uxor
  2. Et quas horribiles legant Sabinae:
  3. Hic totus volo rideat libellus
  4. Et sit nequior omnibus libellis.
  5. Qui vino madeat nec erubescat
  6. Pingui sordidus esse Cosmiano,
  7. Ludat cum pueris, amet puellas,
  8. Nec per circuitus loquatur illam,
  9. Ex qua nascimur, omnium parentem,
  10. Quam sanctus Numa mentulam vocabat.
  11. Versus hos tamen esse tu memento
  12. Saturnalicios, Apollinaris:
  13. Mores non habet hic meos libellus.
  1. Qui gravis es nimium, potes hinc iam, lector, abire
  2. Quo libet: urbanae scripsimus ista togae;
  3. Iam mea Lampsacio lascivit pagina versu
  4. Et Tartesiaca concrepat aera manu.
  5. O quotiens rigida pulsabis pallia vena,
  6. Sis gravior Curio Fabricioque licet!
  7. Tu quoque nequitias nostri lususque libelli
  8. Uda, puella, leges, sis Patavina licet.
  9. Erubuit posuitque meum Lucretia librum,
  10. Sed coram Bruto; Brute, recede: leget.
  1. Non omnis nostri nocturna est pagina libri:
  2. Invenies et quod mane, Sabine, legas.
  1. Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
  2. Sed rus est mihi maius in fenestra.
  3. Rus hoc dicere, rus potes vocare?
  4. In quo ruta facit nemus Dianae,
  5. Argutae tegit ala quod cicadae,
  6. Quod formica die comedit uno,
  7. Clusae cui folium rosae corona est;
  8. In quo non magis invenitur herba,
  9. Quam Cosmi folium piperve crudum;
  10. In quo nec cucumis iacere rectus
  11. Nec serpens habitare tota possit.
  12. Urucam male pascit hortus unam,
  13. Consumpto moritur culex salicto,
  14. Et talpa est mihi fossor atque arator.
  15. Non boletus hiare, non mariscae
  16. Ridere aut violae patere possunt.
  17. Finis mus populatur et colono
  18. Tamquam sus Calydonius timetur,
  19. Et sublata volantis ungue Procnes
  20. In nido seges est hirundinino;
  21. Et cum stet sine falce mentulaque,
  22. Non est dimidio locus Priapo.
  23. Vix implet cocleam peracta messis,
  24. Et mustum nuce condimus picata.
  25. Errasti, Lupe, littera sed una:
  26. Nam quo tempore praedium dedisti,
  27. Mallem tu mihi prandium dedisses.
  1. Quaeris, cur nolim te ducere, Galla? Diserta es.
  2. Saepe soloecismum mentula nostra facit.
  1. Caesaris Augusti lascivos, livide, versus
  2. Sex lege, qui tristis verba latina legis:
  3. 'Quod futuit Glaphyran Antonius, hanc mihi poenam
  4. Fulvia constituit, se quoque uti futuam.
  5. Fulviam ego ut futuam? quid si me Manius oret
  6. Pedicem, faciam? non puto, si sapiam.
  7. "Aut futue, aut pugnemus" ait. Quid, quod mihi vita
  8. Carior est ipsa mentula? Signa canant!'
  9. Absolvis lepidos nimirum, Auguste, libellos,
  10. Qui scis Romana simplicitate loqui.
  1. Lydia tam laxa est, equitis quam culus aheni,
  2. Quam celer arguto qui sonat aere trochus,
  3. Quam rota transmisso totiens inpacta petauro,
  4. Quam vetus a crassa calceus udus aqua,
  5. Quam quae rara vagos expectant retia turdos,
  6. Quam Pompeiano vela negata noto,
  7. Quam quae de pthisico lapsa est armilla cinaedo,
  8. Culcita Leuconico quam viduata suo,
  9. Quam veteres bracae Brittonis pauperis, et quam
  10. Turpe Ravennatis guttur onocrotali.
  11. Hanc in piscina dicor futuisse marina.
  12. Nescio; piscinam me futuisse puto.
  1. Mollia quod nivei duro teris ore Galaesi
  2. Basia, quod nudo cum Ganymede iaces,
  3. (Quis negat?) hoc nimium est. Sed sit satis; inguina saltem
  4. Parce fututrici sollicitare manu.
  5. Levibus in pueris plus haec, quam mentula, peccat,
  6. Et faciunt digiti praecipitantque virum:
  7. Inde tragus celeresque pili mirandaque matri
  8. Barba, nec in clara balnea luce placent.
  9. Divisit natura marem: pars una puellis,
  10. Una viris genita est. Utere parte tua.
  1. Nubere Sila mihi nulla non lege parata est;
  2. Sed Silam nulla ducere lege volo.
  3. Cum tamen instaret, 'deciens mihi dotis in auro
  4. Sponsa dabis' dixi; 'quid minus esse potest?
  5. Nec futuam quamvis prima te nocte maritus,
  6. Communis tecum nec mihi lectus erit;
  7. Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam,
  8. Ancillam mittes et mihi iussa tuam.
  9. Te spectante dabit nobis lasciva minister
  10. Basia, sive meus sive erit ille tuus.
  11. Ad cenam venies, sed sic divisa recumbes,
  12. Ut non tangantur pallia nostra tuis.
  13. Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro,
  14. Nec quasi nupta dabis, sed quasi mater anus.
  15. Si potes ista pati, si nil perferre recusas,
  16. Invenies qui te ducere, Sila, velit.'
  1. Dum te prosequor et domum reduco,
  2. Aurem dum tibi praesto garrienti,
  3. Et quidquid loqueris facisque laudo,
  4. Quot versus poterant, Labulle, nasci!
  5. Hoc damnum tibi non videtur esse,
  6. Si quod Roma legit, requirit hospes,
  7. Non deridet eques, tenet senator,
  8. Laudat causidicus, poeta carpit,
  9. Propter te perit? hoc Labulle, verum est?
  10. Hoc quisquam ferat? ut tibi tuorum
  11. Sit maior numerus togatulorum,
  12. Librorum mihi sit minor meorum?
  13. Triginta prope iam diebus una est
  14. Nobis pagina vix peracta. Sic fit,
  15. Cum cenare domi poeta non vult.
  1. Illa salax nimium nec paucis nota puellis
  2. Stare Lino desi=t mentula. Lingua, cave.
  1. O mihi grata quies, o blanda, Telesphore, cura,