Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Sic inter veteres legar poetas,
- Nec multos mihi praeferas priores,
- Uno sed tibi sim minor Catullo.
- Ad lapidem Torquatus habet praetoria quartum;
- Ad quartum breve rus emit Otacilius.
- Torquatus nitidas vario de marmore thermas
- Extruxit; cucumam fecit Otacilius.
- Disposuit daphnona suo Torquatus in agro;
- Castaneas centum sevit Otacilius.
- Consule Torquato vici fuit ille magister,
- Non minor in tanto visus honore sibi.
- Grandis ut exiguam bos ranam ruperat olim,
- Sic, puto, Torquatus rumpet Otacilium.
- Plorat Eros, quotiens maculosae pocula murrae
- Inspicit aut pueros nobiliusve citrum,
- Et gemitus imo ducit de pectore, quod non
- Tota miser coe+mat Saepta feratque domum.
- Quam multi faciunt, quod Eros, sed lumine sicco!
- Pars maior lacrimas ridet et intus habet.
- Cum duo venissent ad Phyllida mane fututum
- Et nudam cuperet sumere uterque prior,
- Promisit pariter se Phyllis utrique daturam,
- Et dedit: ille pedem sustulit, hic tunicam.
- Si quid nostra tuis adicit vexatio rebus,
- Mane vel a media nocte togatus ero
- Stridentesque feram flatus aquilonis iniqui
- Et patiar nimbos excipiamque nives.
- Sed si non fias quadrante beatior uno
- Per gemitus nostros ingenuasque cruces,
- Parce, precor, fesso vanosque remitte labores,
- Qui tibi non prosunt et mihi, Galle, nocent.
- Raros colligis hinc et hinc capillos
- Et latum nitidae, Marine, calvae
- Campum temporibus tegis comatis;
- Sed moti redeunt iubente vento
- Reddunturque sibi caputque nudum
- Cirris grandibus hinc et inde cingunt:
- Inter Spendophorum Telesphorumque
- Cydae stare putabis Hermerotem.
- Vis tu simplicius senem fateri,
- Ut tandem videaris unus esse!
- Calvo turpius est nihil comato.
- Miraris, quare dormitum non eat Afer?
- Accumbat cum qua, Caediciane, vides.
- Iam senior Ladon Tiberinae nauta carinae
- Proxima dilectis rura paravit aquis.
- Quae cum saepe vagus premeret torrentibus undis
- Thybris et hiberno rumperet arva lacu,
- Emeritam puppem, ripa quae stabat in alta,
- Inplevit saxis obposuitque vadis.
- Sic nimias avertit aquas. Quis credere posset?
- Auxilium domino mersa carina tulit.
- Nemo nova caluit sic inflammatus amica,
- Flagravit quanto Laurus amore pilae.
- Sed qui primus erat lusor dum floruit aetas,
- Nunc postquam desi=t ludere, prima pila est.
- Octobres age sentiat Kalendas
- Facundi pia Roma Restituti:
- Linguis omnibus et favete votis;
- Natalem colimus, tacete lites.
- Absit cereus aridi clientis,
- Et vani triplices brevesque mappae
- Expectent gelidi iocos Decembris.
- Certent muneribus beatiores:
- Agrippae tumidus negotiator
- Cadmi municipes ferat lacernas;
- Pugnorum reus ebriaeque noctis
- Cenatoria mittat advocato;
- Infamata virum puella vicit,
- Veros sardonychas, sed ipsa tradat;
- Mirator veterum senex avorum
- Donet Phidiaci toreuma caeli;
- Venator leporem, colonus haedum,
- Piscator ferat aequorum rapinas.
- Si mittit sua quisque, quid poetam
- Missurum tibi, Restitute, credis?
- Omnes persequeris praetorum, Cotta, libellos;
- Accipis et ceras. Officiosus homo es.
- Iuno labor, Polyclite, tuus et gloria felix,
- Phidiacae cuperent quam meruisse manus,
- Ore nitet tanto, quanto superasset in Ide
- Iudice convictas non dubitante deas.
- Iunonem, Polyclite, suam nisi frater amaret,
- Iunonem poterat frater amare tuam.
- Quid vellis vetulum, Ligeia, cunnum?
- Quid busti cineres tui lacessis?
- Tales munditiae decent puellas
- —Nam tu iam nec anus potes videri—;
- Istud, crede mihi, Ligeia, belle
- Non mater facit Hectoris, sed uxor.
- Erras, si tibi cunnus hic videtur,
- Ad quem mentula pertinere desi=t.
- Quare si pudor est, Ligeia, noli
- Barbam vellere mortuo leoni.
- Omnes eunuchos habet Almo nec arrigit ipse:
- Et queritur, pariat quod sua Polla nihil.
- Marri, quietae cultor et comes vitae,
- Quo cive prisca gloriatur Atina,
- Has tibi gemellas barbari decus luci
- Conmendo pinus ilicesque Faunorum
- Et semidocta vilici manu structas
- Tonantis aras horridique Silvani,
- Quas pinxit agni saepe sanguis aut haedi,
- Dominamque sancti virginem deam templi,
- Et quem sororis hospitem vides castae
- Martem mearum principem Kalendarum,
- Et delicatae laureum nemus Florae,
- In quod Priapo persequente confugit.
- Hoc omne agelli mite parvuli numen
- Seu tu cruore sive ture placabis:
- 'Ubicumque vester Martialis est,' dices,
- 'Hac, ecce, mecum dextera litat vobis
- Absens sacerdos; vos putate praesentem
- Et date duobus quidquid alter optabit.'
- Si prior Euganeas, Clemens, Helicaonis oras
- Pictaque pampineis videris arva iugis,
- Perfer Atestinae nondum vulgata Sabinae
- Carmina, purpurea sed modo culta toga.
- Ut rosa delectat, metitur quae pollice primo,
- Sic nova nec mento sordida charta iuvat.
- Non mea Massylus servat pomaria serpens,
- Regius Alcinoi nec mihi servit ager,
- Sed Nomentana securus germinat hortus
- Arbore, nec furem plumbea mala timent.
- Haec igitur media quae sunt modo nata Subura
- Mittimus autumni cerea poma mei.
- Infantem tibi vir, tibi, Galla, remisit adulter.
- Hi, puto, non dubie se futuisse negant.
- Saepe loquar nimium gentes quod, Avite, remotas,
- Miraris, Latia factus in urbe senex,
- Auriferumque Tagum sitiam patriumque Salonem
- Et repetam saturae sordida rura casae.
- Illa placet tellus, in qua res parva beatum
- Me facit et tenues luxuriantur opes:
- Pascitur hic, ibi pascit ager; tepet igne maligno
- Hic focus, ingenti lumine lucet ibi;
- Hic pretiosa fames conturbatorque macellus,
- Mensa ibi divitiis ruris operta sui;
- Quattuor hic aestate togae pluresve teruntur,
- Autumnis ibi me quattuor una tegit.
- I, cole nunc reges, quidquid non praestat amicus
- Cum praestare tibi possit, Avite, locus.
- Dum levis arsura struitur Libitina papyro,
- Dum murram et casias flebilis uxor emit,
- Iam scrobe, iam lecto, iam pollinctore parato
- Heredem scripsit me Numa: convaluit.
- Addat cum mihi Caecubum minister
- Idaeo resolutior cinaedo,
- Quo nec filia cultior nec uxor
- Nec mater tua nec soror recumbit,
- Vis spectem potius tuas lucernas
- Aut citrum vetus Indicosque dentes?
- Suspectus tibi ne tamen recumbam,
- Praesta de grege sordidaque villa
- Tonsos, horridulos, rudes, pusillos
- Hircosi mihi filios subulci.
- Perdet te dolor hic: habere, Publi,
- Mores non potes hos et hos ministros.
- Si Romana forent haec Socratis ora, fuissent
- Iulius in Saturis qualia Rufus habet.
- Quid, stulte, nostris versibus tuos misces?
- Cum litigante quid tibi, miser, libro?
- Quid congregare cum leonibus volpes
- Aquilisque similes facere noctuas quaeris?
- Habeas licebit alterum pedem Ladae,
- Inepte, frustra crure ligneo curres.
- Elysio redeat si forte remissus ab agro
- Ille suo felix Caesare Gabba vetus,
- Qui Capitolinum pariter Gabbamque iocantes
- Audierit, dicet: 'Rustice Gabba, tace.'
- Qua factus ratione sit requiris,
- Qui numquam futuit, pater Philinus?
- Gaditanus, Avite, dicat istud,
- Qui scribit nihil et tamen poeta est.
- Municipes Augusta mihi quos Bilbilis acri
- Monte creat, rapidis quem Salo cingit aquis,
- Ecquid laeta iuvat vestri vos gloria vatis?
- Nam decus et nomen famaque vestra sumus,
- Nec sua plus debet tenui Verona Catullo
- Meque velit dici non minus illa suum.
- Quattuor accessit tricesima messibus aestas,
- Ut sine me Cereri rustica liba datis,
- Moenia dum colimus dominae pulcherrima Romae:
- Mutavere meas Itala regna comas.
- Excipitis placida reducem si mente, venimus;
- Aspera si geritis corda, redire licet.
- I nostro comes, i, libelle, Flavo
- Longum per mare, sed faventis undae,
- Et cursu facili tuisque ventis
- Hispanae pete Tarraconis arces:
- Illinc te rota tollet et citatus
- Altam Bilbilin et tuum Salonem
- Quinto forsitan essedo videbis.
- Quid mandem tibi, quaeris? Ut sodales
- Paucos, sed veteres et ante brumas
- Triginta mihi quattuorque visos
- Ipsa protinus a via salutes
- Et nostrum admoneas subinde Flavum,
- Iucundos mihi nec laboriosos
- Secessus pretio paret salubri,
- Qui pigrum faciant tuum parentem.
- Haec sunt. Iam tumidus vocat magister
- Castigatque moras, et aura portum
- Laxavit melior: vale, libelle:
- Navem, scis puto, non moratur unus.
- Quo tu, quo, liber otiose, tendis
- Cultus Sidone non cotidiana?
- Numquid Parthenium videre? Certe:
- Vadas et redeas inevolutus:
- Libros non legit ille, sed libellos;
- Nec Musis vacat, aut suis vacaret.
- Ecquid te satis aestimas beatum,
- Contingunt tibi si manus minores?
- Vicini pete porticum Quirini:
- Turbam non habet otiosiorem
- Pompeius vel Agenoris puella,
- Vel primae dominus levis carinae.
- Sunt illic duo tresve, qui revolvant
- Nostrarum tineas ineptiarum,
- Sed cum sponsio fabulaeque lassae
- De Scorpo fuerint et Incitato.
- Triste supercilium durique severa Catonis
- Frons et aratoris filia Fabricii
- Et personati fastus et regula morum
- Quidquid et in tenebris non sumus, ite foras.
- Clamant ecce mei 'Io Saturnalia' versus:
- Et licet et sub te praeside, Nerva, libet.
- Lectores tetrici salebrosum ediscite Santram:
- Nil mihi vobiscum est: iste liber meus est.
- Non urbana mea tantum Piplei+de gaudent
- Otia, nec vacuis auribus ista damus,
- Sed meus in Geticis ad Martia signa pruinis
- A rigido teritur centurione liber,
- Dicitur et nostros cantare Britannia versus.
- Quid prodest? Nescit sacculus ista meus.
- At quam victuras poteramus pangere chartas
- Quantaque Pieria proelia flare tuba,
- Cum pia reddiderint Augustum numina terris,
- Et Maecenatem si tibi, Roma, darent!
- Sacra laresque Phrygum, quos Troiae maluit heres
- Quam rapere arsuras Laomedontis opes,
- Scriptus et aeterno nunc primum Iuppiter auro
- Et soror et summi filia tota patris,
- Et qui purpureis iam tertia nomina fastis,
- Iane, refers Nervae; vos precor ore pio:
- Hunc omnes servate ducem, servate senatum;
- Moribus hic vivat principis, ille suis.
- Tanta tibi est recti reverentia, Caesar, et aequi,
- Quanta Numae fuerat: sed Numa pauper erat.
- Ardua res haec est, opibus non tradere mores
- Et, cum tot Croesos viceris, esse Numam.
- Si redeant veteres, ingentia nomina, patres,
- Elysium liceat si vacuare nemus:
- Te colet invictus pro libertate Camillus,
- Aurum Fabricius, te tribuente, volet;
- Te duce gaudebit Brutus, tibi Sulla cruentus
- Imperium tradet, cum positurus erit;
- Et te privato cum Caesare Magnus amabit,
- Donabit totas et tibi Crassus opes.
- Ipse quoque infernis revocatus Ditis ab umbris
- Si Cato reddatur, Caesarianus erit.
- Unctis falciferi senis diebus,
- Regnator quibus imperat fritillus,
- Versu ludere non laborioso
- Permittis, puto, pilleata Roma.
- Risisti; licet ergo, non vetamur.
- Pallentes procul hinc abite curae;
- Quidquid venerit obvium, loquamur
- Morosa sine cogitatione.
- Misce dimidios, puer, trientes,
- Quales Pythagoras dabat Neroni,
- Misce, Dindyme, sed frequentiores:
- Possum nil ego sobrius; bibenti
- Succurrent mihi quindecim poetae.
- Da nunc basia, sed Catulliana:
- Quae si tot fuerint, quot ille dixit,
- Donabo tibi Passerem Catulli.
- Iam certe stupido non dices, Paula, marito,
- Ad moechum quotiens longius ire voles,
- 'Caesar in Albanum iussit me mane venire,
- Caesar Circeios.' Iam stropha talis abi=t.
- Penelopae licet esse tibi sub principe Nerva:
- Sed prohibet scabies ingeniumque vetus.
- Infelix, quid ages? aegram simulabis amicam?
- Haerebit dominae vir comes ipse suae,
- Ibit et ad fratrem tecum matremque patremque.
- Quas igitur fraudes ingeniosa paras?
- Diceret hystericam se forsitan altera moecha
- In Sinuessano velle sedere lacu.
- Quanto tu melius, quotiens placet ire fututum,
- Quae verum mavis dicere, Paula, viro!
- Lassa quod hesterni spirant opobalsama dracti,
- Ultima quod curvo quae cadit aura croco;
- Poma quod hiberna maturescentia capsa,
- Arbore quod verna luxuriosus ager;
- De Palatinis dominae quod Serica prelis,
- Sucina virginea quod regelata manu;
- Amphora quod nigri, sed longe, fracta Falerni,
- Quod qui Sicanias detinet hortus apes;
- Quod Cosmi redolent alabastra focique deorum,
- Quod modo divitibus lapsa corona comis:
- Singula quid dicam? non sunt satis; omnia misce:
- Hoc fragrant pueri basia mane mei.
- Scire cupis nomen? si propter basia, dicam.
- Iurasti: nimium scire, Sabine, cupis.
- Clarus fronde Iovis, Romani fama coturni,
- Spirat Apellea redditus arte Memor.
- Contulit ad saturas ingentia pectora Turnus.
- Cur non ad Memoris carmina? Frater erat.
- Tolle, puer, calices tepidique toreumata Nili
- Et mihi secura pocula trade manu
- Trita patrum labris et tonso pura ministro;
- Anticus mensis restituatur honor.
- Te potare decet gemma, qui Mentora frangis
- In scaphium moechae, Sardanapalle, tuae.
- Ius tibi natorum vel septem, Zoile, detur,
- Dum matrem nemo det tibi, nemo patrem.
- Quisquis Flaminiam teris, viator,
- Noli nobile praeterire marmor.
- Urbis deliciae salesque Nili,
- Ars et gratia, lusus et voluptas,
- Romani decus et dolor theatri
- Atque omnes Veneres Cupidinesque
- Hoc sunt condita, quo Paris, sepulchro.
- Heredes, nolite brevem sepelire colonum:
- Nam terra est illi quantulacumque gravis.
- Sunt chartae mihi, quas Catonis uxor
- Et quas horribiles legant Sabinae:
- Hic totus volo rideat libellus
- Et sit nequior omnibus libellis.
- Qui vino madeat nec erubescat
- Pingui sordidus esse Cosmiano,
- Ludat cum pueris, amet puellas,
- Nec per circuitus loquatur illam,
- Ex qua nascimur, omnium parentem,
- Quam sanctus Numa mentulam vocabat.
- Versus hos tamen esse tu memento
- Saturnalicios, Apollinaris:
- Mores non habet hic meos libellus.
- Qui gravis es nimium, potes hinc iam, lector, abire
- Quo libet: urbanae scripsimus ista togae;
- Iam mea Lampsacio lascivit pagina versu
- Et Tartesiaca concrepat aera manu.
- O quotiens rigida pulsabis pallia vena,
- Sis gravior Curio Fabricioque licet!
- Tu quoque nequitias nostri lususque libelli
- Uda, puella, leges, sis Patavina licet.
- Erubuit posuitque meum Lucretia librum,
- Sed coram Bruto; Brute, recede: leget.
- Non omnis nostri nocturna est pagina libri:
- Invenies et quod mane, Sabine, legas.
- Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
- Sed rus est mihi maius in fenestra.
- Rus hoc dicere, rus potes vocare?
- In quo ruta facit nemus Dianae,
- Argutae tegit ala quod cicadae,
- Quod formica die comedit uno,
- Clusae cui folium rosae corona est;