Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Hoc, Fortuna, tibi videtur aequum?
- Civis non Syriaeve Parthiaeve,
- Nec de Cappadocis eques catastis,
- Sed de plebe Remi Numaeque verna,
- Iucundus, probus, innocens amicus,
- Lingua doctus utraque, cuius unum est,
- Sed magnum vitium, quod est poeta,
- Pullo Mevius alget in cucullo,
- Cocco mulio fulget Incitatus.
- Nequius a Caro nihil umquam, Maxime, factum est,
- Quam quod febre peri=t: fecit et illa nefas.
- Saeva nocens febris saltem quartana fuisset!
- Servari medico debuit ille suo.
- Ibis litoreas, Macer, Salonas,
- Ibit rara fides amorque recti
- Et quae, cum comitem trahit pudorem,
- Semper pauperior redit potestas:
- Felix auriferae colone terrae,
- Rectorem vacuo sinu remittes
- Optabisque moras, et exeuntem
- Udo Dalmata gaudio sequeris.
- Nos Celtas, Macer, et truces Hiberos
- Cum desiderio tui petemus.
- Sed quaecumque tamen feretur illinc
- Piscosi calamo Tagi notata,
- Macrum pagina nostra nominabit:
- Sic inter veteres legar poetas,
- Nec multos mihi praeferas priores,
- Uno sed tibi sim minor Catullo.
- Ad lapidem Torquatus habet praetoria quartum;
- Ad quartum breve rus emit Otacilius.
- Torquatus nitidas vario de marmore thermas
- Extruxit; cucumam fecit Otacilius.
- Disposuit daphnona suo Torquatus in agro;
- Castaneas centum sevit Otacilius.
- Consule Torquato vici fuit ille magister,
- Non minor in tanto visus honore sibi.
- Grandis ut exiguam bos ranam ruperat olim,
- Sic, puto, Torquatus rumpet Otacilium.
- Plorat Eros, quotiens maculosae pocula murrae
- Inspicit aut pueros nobiliusve citrum,
- Et gemitus imo ducit de pectore, quod non
- Tota miser coe+mat Saepta feratque domum.
- Quam multi faciunt, quod Eros, sed lumine sicco!
- Pars maior lacrimas ridet et intus habet.
- Cum duo venissent ad Phyllida mane fututum
- Et nudam cuperet sumere uterque prior,
- Promisit pariter se Phyllis utrique daturam,
- Et dedit: ille pedem sustulit, hic tunicam.
- Si quid nostra tuis adicit vexatio rebus,
- Mane vel a media nocte togatus ero
- Stridentesque feram flatus aquilonis iniqui
- Et patiar nimbos excipiamque nives.
- Sed si non fias quadrante beatior uno
- Per gemitus nostros ingenuasque cruces,
- Parce, precor, fesso vanosque remitte labores,
- Qui tibi non prosunt et mihi, Galle, nocent.
- Raros colligis hinc et hinc capillos
- Et latum nitidae, Marine, calvae
- Campum temporibus tegis comatis;
- Sed moti redeunt iubente vento
- Reddunturque sibi caputque nudum
- Cirris grandibus hinc et inde cingunt:
- Inter Spendophorum Telesphorumque
- Cydae stare putabis Hermerotem.
- Vis tu simplicius senem fateri,
- Ut tandem videaris unus esse!
- Calvo turpius est nihil comato.
- Miraris, quare dormitum non eat Afer?
- Accumbat cum qua, Caediciane, vides.
- Iam senior Ladon Tiberinae nauta carinae
- Proxima dilectis rura paravit aquis.
- Quae cum saepe vagus premeret torrentibus undis
- Thybris et hiberno rumperet arva lacu,
- Emeritam puppem, ripa quae stabat in alta,
- Inplevit saxis obposuitque vadis.
- Sic nimias avertit aquas. Quis credere posset?
- Auxilium domino mersa carina tulit.
- Nemo nova caluit sic inflammatus amica,
- Flagravit quanto Laurus amore pilae.
- Sed qui primus erat lusor dum floruit aetas,
- Nunc postquam desi=t ludere, prima pila est.
- Octobres age sentiat Kalendas
- Facundi pia Roma Restituti:
- Linguis omnibus et favete votis;
- Natalem colimus, tacete lites.
- Absit cereus aridi clientis,
- Et vani triplices brevesque mappae
- Expectent gelidi iocos Decembris.
- Certent muneribus beatiores:
- Agrippae tumidus negotiator
- Cadmi municipes ferat lacernas;
- Pugnorum reus ebriaeque noctis
- Cenatoria mittat advocato;
- Infamata virum puella vicit,
- Veros sardonychas, sed ipsa tradat;
- Mirator veterum senex avorum
- Donet Phidiaci toreuma caeli;
- Venator leporem, colonus haedum,
- Piscator ferat aequorum rapinas.
- Si mittit sua quisque, quid poetam
- Missurum tibi, Restitute, credis?
- Omnes persequeris praetorum, Cotta, libellos;
- Accipis et ceras. Officiosus homo es.
- Iuno labor, Polyclite, tuus et gloria felix,
- Phidiacae cuperent quam meruisse manus,
- Ore nitet tanto, quanto superasset in Ide
- Iudice convictas non dubitante deas.
- Iunonem, Polyclite, suam nisi frater amaret,
- Iunonem poterat frater amare tuam.
- Quid vellis vetulum, Ligeia, cunnum?
- Quid busti cineres tui lacessis?
- Tales munditiae decent puellas
- —Nam tu iam nec anus potes videri—;
- Istud, crede mihi, Ligeia, belle
- Non mater facit Hectoris, sed uxor.
- Erras, si tibi cunnus hic videtur,
- Ad quem mentula pertinere desi=t.
- Quare si pudor est, Ligeia, noli
- Barbam vellere mortuo leoni.
- Omnes eunuchos habet Almo nec arrigit ipse:
- Et queritur, pariat quod sua Polla nihil.
- Marri, quietae cultor et comes vitae,
- Quo cive prisca gloriatur Atina,
- Has tibi gemellas barbari decus luci
- Conmendo pinus ilicesque Faunorum
- Et semidocta vilici manu structas
- Tonantis aras horridique Silvani,
- Quas pinxit agni saepe sanguis aut haedi,
- Dominamque sancti virginem deam templi,
- Et quem sororis hospitem vides castae
- Martem mearum principem Kalendarum,
- Et delicatae laureum nemus Florae,
- In quod Priapo persequente confugit.
- Hoc omne agelli mite parvuli numen
- Seu tu cruore sive ture placabis:
- 'Ubicumque vester Martialis est,' dices,
- 'Hac, ecce, mecum dextera litat vobis
- Absens sacerdos; vos putate praesentem
- Et date duobus quidquid alter optabit.'
- Si prior Euganeas, Clemens, Helicaonis oras
- Pictaque pampineis videris arva iugis,
- Perfer Atestinae nondum vulgata Sabinae
- Carmina, purpurea sed modo culta toga.
- Ut rosa delectat, metitur quae pollice primo,
- Sic nova nec mento sordida charta iuvat.
- Non mea Massylus servat pomaria serpens,
- Regius Alcinoi nec mihi servit ager,
- Sed Nomentana securus germinat hortus
- Arbore, nec furem plumbea mala timent.
- Haec igitur media quae sunt modo nata Subura
- Mittimus autumni cerea poma mei.
- Infantem tibi vir, tibi, Galla, remisit adulter.
- Hi, puto, non dubie se futuisse negant.
- Saepe loquar nimium gentes quod, Avite, remotas,
- Miraris, Latia factus in urbe senex,
- Auriferumque Tagum sitiam patriumque Salonem
- Et repetam saturae sordida rura casae.
- Illa placet tellus, in qua res parva beatum
- Me facit et tenues luxuriantur opes:
- Pascitur hic, ibi pascit ager; tepet igne maligno
- Hic focus, ingenti lumine lucet ibi;
- Hic pretiosa fames conturbatorque macellus,
- Mensa ibi divitiis ruris operta sui;
- Quattuor hic aestate togae pluresve teruntur,
- Autumnis ibi me quattuor una tegit.