Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Nunc inter undas garruli senis siccus
  2. Delasset omnis fabulas poetarum:
  3. Et cum fateri Furia iusserit verum,
  4. Prodente clamet conscientia 'Scripsi.'
  1. Felices, quibus urna dedit spectare coruscum
  2. Solibus Arctois sideribusque ducem.
  3. Quando erit ille dies, quo campus et arbor et omnis
  4. Lucebit Latia culta fenestra nuru?
  5. Quando morae dulces longusque a Caesare pulvis
  6. Totaque Flaminia Roma videnda via?
  7. Quando eques et picti tunica Nilotide Mauri
  8. Ibitis, et populi vox erit una 'Venit'?
  1. Nympharum pater amniumque, Rhene,
  2. Quicumque Odrysias bibunt pruinas,
  3. Sic semper liquidis fruaris undis,
  4. Nec te barbara contumeliosi
  5. Calcatum rota conterat bubulci;
  6. Sic et cornibus aureis receptis
  7. Et Romanus eas utraque ripa:
  8. Traianum populis suis et urbi,
  9. Thybris te dominus rogat, remittas.
  1. Nubere Paula cupit nobis, ego ducere Paulam
  2. Nolo: anus est. Vellem, si magis esset anus.
  1. Undenis pedibusque syllabisque
  2. Et multo sale nec tamen protervo
  3. Notus gentibus ille Martialis
  4. Et notus populis—quid invidetis?—
  5. Non sum Andraemone notior caballo.
  1. Cum tu, laurigeris annum qui fascibus intras,
  2. Mane salutator limina mille teras,
  3. Hic ego quid faciam? quid nobis, Paule, relinquis,
  4. Qui de plebe Numae densaque turba sumus?
  5. Qui me respiciet, dominum regemque vocabo?
  6. Hoc tu—sed quanto blandius!—ipse facis.
  7. Lecticam sellamve sequar? nec ferre recusas,
  8. Per medium pugnas et prior ire lutum.
  9. Saepius adsurgam recitanti carmina? tu stas
  10. Et pariter geminas tendis in ora manus.
  11. Quid faciet pauper, cui non licet esse clienti?
  12. Dimisit nostras purpura vestra togas.
  1. Nil aliud loqueris, quam Thesea Pirithoumque,
  2. Teque putas Pyladi, Calliodore, parem.
  3. Dispeream, si tu Pyladi praestare matellam
  4. Dignus es aut porcos pascere Pirithoi.
  5. 'Donavi tamen' inquis 'amico milia quinque
  6. Et lotam, ut multum, terve quaterve togam.'
  7. Quid, quod nil unquam Pyladi donavit Orestes?
  8. Qui donat quamvis plurima, plura negat.
  1. Aemiliae gentes et Apollineas Vercellas
  2. Et Phaethontei qui petis arva Padi,
  3. Ne vivam, nisi te, Domiti, dimitto libenter,
  4. Grata licet sine te sit mihi nulla dies:
  5. Sed desiderium tanti est, ut messe vel una
  6. Urbano releves colla perusta iugo.
  7. I precor et totos avida cute combibe soles,—
  8. O quam formosus, dum peregrinus eris!
  9. Et venies albis non cognoscendus amicis
  10. Livebitque tuis pallida turba genis.
  11. Sed via quem dederit, rapiet cito Roma colorem,
  12. Niliaco redeas tu licet ore niger.
  1. Ducit ad auriferas quod me Salo Celtiber oras,
  2. Pendula quod patriae visere tecta libet,
  3. Tu mihi simplicibus, Mani, dilectus ab annis
  4. Et praetextata cultus amicitia,
  5. Tu facis; in terris quo non est alter Hiberis
  6. Dulcior et vero dignus amore magis.
  7. Tecum ego vel sicci Gaetula mapalia Poeni
  8. Et poteram Scythicas hospes amare casas.
  9. Si tibi mens eadem, si nostri mutua cura est,
  10. In quocumque loco Roma duobus erit.