Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Callai+cum mandas siquid ad Oceanum—.
- An Laurentino turpis in litore ranas
- Et satius tenues ducere credis acus,
- Ad sua captivum quam saxa remittere mullum,
- Visus erit libris qui minor esse tribus?
- Et fatuam summa cenare pelorida mensa
- Quosque tegit levi cortice concha brevis,
- Ostrea Baianis quam non liventia testis,
- Quae domino pueri non prohibente vorent?
- Hic olidam clamosus ages in retia volpem
- Mordebitque tuos sordida praeda canes:
- Illic piscoso modo vix educta profundo
- Inpedient lepores umida lina meos.—
- Dum loquor, ecce redit sporta piscator inani,
- Venator capta maele superbus adest:
- Omnis ab urbano venit ad mare cena macello.
- Callai+cum mandas siquid ad Oceanum—.
- O molles tibi quindecim, Calene,
- Quos cum Sulpicia tua iugales
- Indulsit deus et peregit annos!
- O nox omnis et hora, quae notata est
- Caris litoris Indici lapillis!
- O quae proelia, quas utrimque pugnas
- Felix lectulus et lucerna vidit
- Nimbis ebria Nicerotianis!
- Vixisti tribus, o Calene, lustris:
- Aetas haec tibi tota conputatur
- Et solos numeras dies mariti.
- Ex illis tibi si diu rogatam
- Lucem redderet Atropos vel unam,
- Malles, quam Pyliam quater senectam.
- Consule te Bruto quod iuras, Lesbia, natam,
- Mentiris. Nata es, Lesbia, rege Numa?
- Sic quoque mentiris. Namque, ut tua saecula narrant,
- Ficta Prometheo diceris esse luto.
- Semper cum mihi diceretur esse
- Secreto mea Polla cum cinaedo,
- Inrupi, Lupe. Non erat cinaedus.
- Mense novo Iani veterem, Proculeia, maritum
- Deseris atque iubes res sibi habere suas.
- Quid, rogo, quid factum est? subiti quae causa doloris?
- Nil mihi respondes? Dicam ego: praetor erat.
- Constatura fuit Megalensis purpura centum
- Milibus, ut nimium munera parca dares,
- Et populare sacrum bis milia dena tulisset.
- Discidium non est hoc, Proculeia: lucrum est.
- Tam dubia est lanugo tibi, tam mollis, ut illam
- Halitus et soles et levis aura terat.
- Celantur simili ventura Cydonea lana,
- Pollice virgineo quae spoliata nitent.
- Fortius inpressi quotiens tibi basia quinque,
- Barbatus labris, Dindyme, fio tuis.
- Septima iam, Phileros, tibi conditur uxor in agro.
- Plus nulli, Phileros, quam tibi, reddit ager.
- Quinte Caledonios Ovidi visure Britannos
- Et viridem Tethyn Oceanumque patrem,
- Ergo Numae colles et Nomentana relinquis
- Otia, nec retinet rusque focusque senem?
- Gaudia tu differs, at non et stamina differt
- Atropos, atque omnis scribitur hora tibi.
- Praestiteris caro—quis non hoc laudet?—amico,
- Ut potior vita sit tibi sancta fides;
- Sed reddare tuis tandem mansure Sabinis
- Teque tuas numeres inter amicitias.
- Si quid lene mei dicunt et dulce libelli,
- Si quid honorificum pagina blanda sonat,
- Hoc tu pingue putas et costam rodere mavis,
- Ilia Laurentis cum tibi demus apri.
- Vaticana bibas, si delectaris aceto:
- Non facit ad stomachum nostra lagona tuum.
- Omnia vis belle, Matho, dicere. Dic aliquando
- Et bene; dic neutrum; dic aliquando male.
- Vitam quae faciant beatiorem,
- Iucundissime Martialis, haec sunt:
- Res non parta labore, sed relicta;
- Non ingratus ager, focus perennis;
- Lis numquam, toga rara, mens quieta;
- Vires ingenuae, salubre corpus;
- Prudens simplicitas, pares amici;
- Convictus facilis, sine arte mensa;
- Nox non ebria, sed soluta curis;
- Non tristis torus, et tamen pudicus;
- Somnus, qui faciat breves tenebras:
- Quod sis, esse velis nihilque malis;
- Summum nec metuas diem nec optes.
- Nuntiat octavam Phariae sua turba iuvencae,