Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Hunc volo, laudari qui sine morte potest.
  1. Bellus homo et magnus vis idem, Cotta, videri:
  2. Sed qui bellus homo est, Cotta, pusillus homo est.
  1. Petit Gemellus nuptias Maronillae
  2. Et cupit et instat et precatur et donat.
  3. Adeone pulchra est? immo foedius nil est.
  4. Quid ergo in illa petitur et placet? Tussit.
  1. Cum data sint equiti bis quina nomismata, quare
  2. Bis decies solus, Sextiliane, bibis?
  3. Iam defecisset portantis calda ministros,
  4. Si non potares, Sextiliane, merum.
  1. Itur ad Herculeas gelidi qua Tiburis arces
  2. Canaque sulphureis Albula fumat aquis,
  3. Rura nemusque sacrum dilectaque iugera Musis
  4. Signat vicina quartus ab urbe lapis.
  5. Hic rudis aestivas praestabat porticus umbras,
  6. Heu quam paene novum porticus ausa nefas!
  7. Nam subito conlapsa ruit, cum mole sub illa
  8. Gestatus biiugis Regulus esset equis.
  9. Nimirum timuit nostras Fortuna querellas,
  10. Quae par tam magnae non erat invidiae.
  11. Nunc et damna iuvant; sunt ipsa pericula tanti:
  12. Stantia non poterant tecta probare deos.
  1. Casta suo gladium cum traderet Arria Paeto,
  2. Quem de visceribus strinxerat ipsa suis,
  3. 'Si qua fides, vulnus quod feci non dolet,' inquit,
  4. 'Sed tu quod facies, hoc mihi, Paete, dolet.'
  1. Delicias, Caesar, lususque iocosque leonum
  2. Vidimus—hoc etiam praestat harena tibi—
  3. Cum prensus blando totiens a dente rediret
  4. Et per aperta vagus curreret ora lepus.
  5. Unde potest avidus captae leo parcere praedae?
  6. Sed tamen esse tuus dicitur: ergo potest.
  1. O mihi post nullos, Iuli, memorande sodales,
  2. Si quid longa fides canaque iura valent,
  3. Bis iam paene tibi consul tricensimus instat,
  4. Et numerat paucos vix tua vita dies.