Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Quae trita duro non inhorruit mento.
  2. Mutare dominum non potest liber notus.
  3. Sed pumicata fronte si quis est nondum
  4. Nec umbilicis cultus atque membrana,
  5. Mercare: tales habeo; nec sciet quisquam.
  6. Aliena quisquis recitat et petit famam,
  7. Non emere librum, sed silentium debet.
  1. 'Liber homo es nimium', dicis mihi, Ceryle, semper.
  2. In te qui dicit, Ceryle, liber homo est?
  1. Quidquid agit Rufus, nihil est nisi Naevia Rufo.
  2. Si gaudet, si flet, si tacet, hanc loquitur.
  3. Cenat, propinat, poscit, negat, innuit: una est
  4. Naevia; si non sit Naevia, mutus erit.
  5. Scriberet hesterna patri cum luce salutem,
  6. 'Naevia lux' inquit 'Naevia lumen, have.'
  7. Haec legit et ridet demisso Naevia voltu.
  8. Naevia non una est: quid, vir inepte, furis?
  1. Coepit, Maxime, Pana quae solebat,
  2. Nunc ostendere Canium Tarentos.
  1. Vade salutatum pro me, liber: ire iuberis
  2. Ad Proculi nitidos, officiose, lares.
  3. Quaeris iter, dicam. Vicinum Castora canae
  4. Transibis Vestae virgineamque domum;
  5. Inde sacro veneranda petes Palatia clivo,
  6. Plurima qua summi fulget imago ducis.
  7. Nec te detineat miri radiata colossi
  8. Quae Rhodium moles vincere gaudet opus.
  9. Flecte vias hac qua madidi sunt tecta Lyaei
  10. Et Cybeles picto stat Corybante tholus.
  11. Protinus a laeva clari tibi fronte Penates
  12. Atriaque excelsae sunt adeunda domus.
  13. Hanc pete: ne metuas fastus limenque superbum:
  14. Nulla magis toto ianua poste patet,
  15. Nec propior quam Phoebus amet doctaeque sorores.
  16. Si dicet 'Quare non tamen ipse venit?',
  17. Sic licet excuses 'Quia qualiacumque leguntur
  18. Ista, salutator scribere non potuit.'
  1. Laevia sex cyathis, septem Iustina bibatur,
  2. Quinque Lycas, Lyde quattuor, Ida tribus.
  3. Omnis ab infuso numeretur amica Falerno,
  4. Et quia nulla venit, tu mihi, Somne, veni.
  1. Nostris versibus esse te poetam,
  2. Fidentine, putas cupisque credi?
  3. Sic dentata sibi videtur Aegle
  4. Emptis ossibus Indicoque cornu;
  5. Sic quae nigrior est cadente moro,
  6. Cerussata sibi placet Lycoris.
  7. Hac et tu ratione qua poeta es,
  8. Calvus cum fueris, eris comatus.
  1. Nullus in urbe fuit tota qui tangere vellet
  2. Uxorem gratis, Caeciliane, tuam,
  3. Dum licuit: sed nunc positis custodibus ingens
  4. Turba fututorum est: ingeniosus homo es.
  1. Moechus erat: poteras tamen hoc tu, Paula, negare.
  2. Ecce vir est: numquid, Paula, negare potes?
  1. Dimidium donare Lino quam credere totum
  2. Qui mavolt, mavolt perdere dimidium.
  1. O mihi curarum pretium non vile mearum,
  2. Flacce, Antenorei spes et alumne laris,
  3. Pierios differ cantusque chorosque sororum;
  4. Aes dabit ex istis nulla puella tibi.
  5. Quid petis a Phoebo? nummos habet arca Minervae;
  6. Haec sapit, haec omnes fenerat una deos.
  7. Quid possunt hederae Bacchi dare? Pallados arbor
  8. Inclinat varias pondere nigra comas.
  9. Praeter aquas Helicon et serta lyrasque dearum
  10. Nil habet et magnum, sed perinane sophos.
  11. Quid tibi cum Cirrha? quid cum Permesside nuda?
  12. Romanum propius divitiusque forum est.
  13. Illic aera sonant: at circum pulpita nostra
  14. Et steriles cathedras basia sola crepant.
  1. Pulchre valet Charinus, et tamen pallet.
  2. Parce bibit Charinus, et tamen pallet.
  3. Bene concoquit Charinus, et tamen pallet.
  4. Sole utitur Charinus, et tamen pallet.
  5. Tingit cutem Charinus, et tamen pallet.
  6. Cunnum Charinus lingit, et tamen pallet.
  1. Indignas premeret pestis cum tabida fauces
  2. Inque ipsos vultus serperet atra lues,
  3. Siccis ipse genis flentes hortatus amicos
  4. Decrevit Stygios Festus adire lacus.
  5. Nec tamen obscuro pia polluit ora veneno
  6. Aut torsit lenta tristia fata fame,
  7. Sanctam Romana vitam sed morte peregit
  8. Dimisitque animam nobiliore rogo.
  9. Hanc mortem fatis magni praeferre Catonis
  10. Fama potest: huius Caesar amicus erat.
  1. Semper agis causas et res agis, Attale, semper:
  2. Est, non est quod agas, Attale, semper agis.
  3. Si res et causae desunt, agis, Attale, mulas.
  4. Attale, ne quod agas desit, agas animam.
  1. Sportula, Cane, tibi suprema nocte petita est
  2. Occidit puto te, Cane, quod una fuit.
  1. A servo scis te genitum blandeque fateris,
  2. Cum dicis dominum, Sosibiane, patrem.
  1. Haec quae pulvere dissipata multo
  2. Longas porticus explicat ruinas,
  3. En quanto iacet absoluta casu.
  4. Tectis nam modo Regulus sub illis
  5. Gestatus fuerat recesseratque,
  6. Victa est pondere cum suo repente,
  7. Et postquam domino nihil timebat,
  8. Securo ruit incruenta damno.
  9. Tantae, Regule, post metum querellae
  10. Quis curam neget esse te deorum,
  11. Propter quem fuit innocens ruina?
  1. Os et labra tibi lingit, Manneia, catellus:
  2. Non miror, merdas si libet esse cani.
  1. Uxorem habendam non putat Quirinalis,
  2. Cum velit habere filios, et invenit
  3. Quo possit istud more: futuit ancillas
  4. Domumque et agros implet equitibus vernis.
  5. Pater familiae verus est Quirinalis.
  1. Venderet excultos colles cum praeco facetus