Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Migrandum est, ut mane domi te, Galle, salutem:
  2. Est tanti, vel si longius illa foret.
  3. Sed tibi non multum est, unum si praesto togatum:
  4. Multum est hunc unum si mihi, Galle, nego.
  5. Ipse salutabo decuma te saepius hora:
  6. Mane tibi pro me dicet havere liber.
  1. Issa est passere nequior Catulli,
  2. Issa est purior osculo columbae,
  3. Issa est blandior omnibus puellis,
  4. Issa est carior Indicis lapillis,
  5. Issa est deliciae catella Publi.
  6. Hanc tu, si queritur, loqui putabis;
  7. Sentit tristitiamque gaudiumque.
  8. Collo nixa cubat capitque somnos,
  9. Ut suspiria nulla sentiantur;
  10. Et desiderio coacta ventris
  11. Gutta pallia non fefellit ulla,
  12. Sed blando pede suscitat toroque
  13. Deponi monet et rogat levari.
  14. Castae tantus inest pudor catellae,
  15. Ignorat Venerem; nec invenimus
  16. Dignum tam tenera virum puella.
  17. Hanc ne lux rapiat suprema totam,
  18. Picta Publius exprimit tabella,
  19. In qua tam similem videbis Issam,
  20. Ut sit tam similis sibi nec ipsa.
  21. Issam denique pone cum tabella:
  22. Aut utramque putabis esse veram,
  23. Aut utramque putabis esse pictam.
  1. Scribere me quereris, Velox, epigrammata longa.
  2. Ipse nihil scribis: tu breviora facis.
  1. Cum tibi sit sophiae par fama et cura deorum,
  2. Ingenio pietas nec minor ipsa suo:
  3. Ignorat meritis dare munera, qui tibi librum
  4. Et qui miratur, Regule, tura dari.
  1. Cum te non nossem, dominum regemque vocabam:
  2. Nunc bene te novi: iam mihi Priscus eris.
  1. Quaecumque lusi iuvenis et puer quondam
  2. Apinasque nostras, quas nec ipse iam novi,
  3. Male conlocare si bonas voles horas
  4. Et invidebis otio tuo, lector,
  5. A Valeriano Pollio petes Quinto,
  6. Per quem perire non licet meis nugis.
  1. Hos tibi vicinos, Faustine, Telesphorus hortos
  2. Faenius et breve rus udaque prata tenet.
  3. Condidit hic natae cineres nomenque sacravit
  4. Quod legis Antullae, dignior ipse legi.
  5. Ad Stygias aequum fuerat pater isset ut umbras:
  6. Quod quia non licuit, vivat, ut ossa colat.
  1. Quaedam me cupit—invide, Procille!—