Noctes Atticae

Sed quis hostis et quid genus, quam formidandae vastitatis et quantum insolens provocator et cuimodi fuerit pugna decertatum, Q. Claudius primo Annalium purissime atque inlustrissime simplicique et incompta orationis antiquae suavitate descripsit.

Quem locum ex eo libro philosophus Favorinus cum legeret, non minoribus quati adficique animum suum motibus pulsibusque dicebat, quam si ipse coram depugnantes eos spectaret.

Verba Q. Claudi, quibus pugna ista depicta est, adscripsi:

Cum interim Gallus quidam nudus praeter scutum et gladios duos torque atque armillis decoratus processit, qui et viribus et magnitudine et adulescentia simulque virtute ceteris antistabat.

Is maxime proelio commoto atque utrisque summo studio pugnantibus, manu significare coepit utrisque, quiescerent.

Pugnae facta pausa est.

Extemplo silentio facto cum voce maxima conclamat,

Nemo audebat propter magnitudinem atque inmanitatem facies. [*](On this form of the genitive see ix. 14.)

Deinde Gallus inridere coepit atque linguam exertare.

Id subito perdolitum est cuidam Tito Manlio, summo genere gnato, tantum flagitium civitati adcidere, e tanto exercitu neminem prodire.

Is, ut dico, [*](ilico, Mommsen; iudico, X1.) processit neque passus est virtutem Romanam ab Gallo turpiter spoliari. [*](spurcari, Damsté.) Scuto pedestri et gladio Hispanico cinctus contra Gallum constitit.

Metu magno ea congressio in ipso ponti, utroque exercitu inspectante, facta est.