Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Nunc enim contra omnino est; nam de praepositio, quoniam est anceps, in uno eodemque verbo duplicem vim [*](duplicem (or duum) vim, Hosius; dum, V; diversum, DZiatzko.) capit. Sic enim deprecor a Catullo dictum est, quasi detestor vel exsecror vel depello vel abominor;

contra autem valet, cum Cicero Pro P. Sulla ita dicit: Quam [*](quam, omitted by Cic.) multorum hic vitamst [*](est, Cic.; sit, V.) a Sulla deprecatus.

Item in dissuasione legis agrariae: Si quid deliquero,

nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur.

Sed neque solus Catullus ita isto verbo usus est. Pleni sunt adeo libri similis in hoc verbo significationis, ex quibus unum et alterum, quae subpetierant, apposui.

Q. Ennius in Erectheo non longe secus dixit quam :

  1. Qui núnc (inquit) aerumna meá libertatém paro,
  2. Quibus sérvitutem meá miseria déprecor;
signat [*]((in hoc versu deprecor) signat, Skutsch.) abigo et amolior, vel prece adhibita vel quo alio modo.

Item Ennius in Cresphonte:

  1. Ego cum meae vitae parcam, létum inimico déprecer.

Cicero in libro sexto De RepublIca ita scripsit: Quod quidem eo fuit maius, quia, cum causa pari collegae essent, non modo invidia pari non erant, sed etiam Claudi invidiam Gracchi caritas deprecabatur; hic quoque item non est valde precabatur, sed quasi propulsabat invidiam [*](invidiam omitted by ς.) et defensabat invidiam, quod Graeci propinqua significatione παραιτεῖσθαι dicunt.