Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Ex eo id quoque simul disces, si modo assequi poteris quod in ea epistula scriptum est,

pluria sive plura absolutum esse et simplex, non, ut tibi videtur, comparativum.

Huius opinionis Sinnianae id quoque

adiumentum est, quod complures cum dicimus, non comparative dicimus.

Ab eo autem quod est compluria adverbium est factum compluriens.

Id quoniam minus usitatum est, versum Plauti subscripsi ex comoedia quae Persa inscribitur:

  1. Quid metuis?–Metuo hércle vero; sénsi ego [*](ego iatn, Plaut.)
  2. Complúriens.

Item M. Cato in IV. Originum eodem in loco ter hoc verbum posuit: Compluriens eorum milites mercennarii inter se multi alteri alteros in castris [*](in castris, Nonius, ii, p. 124. 13, Lindsay; omitted by ω.) occidere, compluriens multi simul ad hostis transfugere, compluriens in imperatorem impetum facere.

Admiranda quaedam ex annalibus sumpta de P. Africano superiore.

QUOD de Olympiade, Philippi regis uxore, Alexandri matre, in historia Graeca scriptum est, id de P. quoque Scipionis matre qui prior Africanus appellatus est memoriae datum est.

Nam et C. Oppius et Iulius Hyginus, aliique qui de vita et rebus Africani scripserunt, matrem eius diu sterilem existimatam tradunt, P. quoque Scipionem, cum quo nupta erat, liberos desperavisse.

Postea in cubiculo atque in lecto mulieris, cum absente marito cubans sola condormisset, visum repente esse iuxta eam cubare ingentem anguem eumque, his qui viderant territis et clamantibus, elapsum inveniri non quisse. Id ipsum P. Scipionem ad haruspices retulisse; eos, sacrificio facto, respondisse fore ut liberi gignerentur,