Noctes Atticae
Gellius, Aulus
Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).
Qui uxorem, inquit, ducturus erat, ab eo unde ducenda erat stipulabatur, eam in matrimonium datum [*](ducturum iri. Cui, ω.) iri. Qui ducturus erat, id [*](id, suggested by Hosius.) itidem spondebat. Is contractus stipulationum sponsionumque dicebatur sponsalia. Tunc, quae promissa erat sponsa appellabatur, qui spoponderat ducturum, sponsus. Sed si post eas stipulationis uxor non
dabatur aut non ducebatur, qui stipulabatur aut qui spoponderat [*](aut spoponderat, Gronov.) ex sponsu agebat. Iudices cognoscebant. Iudex data acceptave non esset uxor quaerebat. Si nihil iustae causae videbatur, litem pecunia aestimabat, quantique interfuerat uxorem accipi aut dari, eum qui spoponderat aut [*](aut, added in ς; ei, Cramer.) qui stipulatus erat, condemnabat.Hoc ius sponsaliorum observatum dicit Servius ad id tempus quo civitas universe Latio lege Iulia data est.
Haec eadem Neratius scripsit in libro quem De Nuptiis composuit.
Historia narrata de perfidia aruspicum Etruscorum; quodque ob rem versus hic a pueris Romae urbe tota cantatus est: Malum consilium consultori pessimum est.
STATUA Romae in comitio posita Horatii Coclitis, fortissimi viri, de caelo tacta est.
Ob id fulgur piaculis luendum aruspices ex Etruria acciti, inimico atque hostili in populum Romanum animo, instituerant rem contrariis religionibus procurare,