Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Aeditui versus:

  1. Dicere cum conor curam tibi, Pamphila, cordis,
  2. Quid mi abs te quaeram? verba labris abeunt,
  3. Per pectus manat subito subido [*](subido added by Usener; stupido, C. F. W. Müller.) mihi sudor:
  4. Sic tacitus, subidus, dum pudeo, pereo.

Atque item alios versus eiusdem addidit, non hercle minus dulces quam priores:

  1. Qui faculam praefers, Phileros, quae nil opus nobis?
  2. Ibimus sic, lucet pectore flamma satis.
  3. Istam nam potis est vis saeva extinguere venti
  4. Aut imber caelo candidus [*](concitus, Bährens.) praecipitans,
  5. At contra hunc ignem Veneris, nisi si Venus ipsa,
  6. Nullast quae possit vis alia opprimere.

Item dixit versus Porcii Licini hosce:

  1. Custodes ovium tenerae [*](teneraeque, Victorius; vernae, Hertz and Unger; vendere, ω.) propaginis, agnum,
  2. Quaeritis ignem? ite ; quaeritis? ignis .
  3. Si digito attigero, incendam silvam simul omnem;
  4. Omne pecus flammast, omnia quae video.
Quinti Catuli versus illi fuerunt:

  1. Aufugit mi animus; credo, ut solet, ad Theotimum
  2. Devenit. Sic est: perfugium illud habet.
  3. Qui, si non interdixem, ne illunc fugitivum
  4. Mitteret ad se intro, sed magis eiceret?
  5. Ibimus quaesitum. Verum, ne ipsi teneamur,
  6. Formido. Quid ago? Da Venus consilium.

Verba haec, praeter propter, in usu vulgi protrita, [*](prodita, MSS.) etiam Ennii fuisse.

MEMINI me quondam et Celsinum Iulium Numidam ad Frontonem Cornelium, pedes tunc graviter aegrum, ire et visere. Atque ubi [*](ubi, Salmasius; ibi, δ; ibi qui, γ; ibi ubi, Hertz.) introducti sumus, offendimus eum cubantem in scimpodio Graeciensi,

circumundique sedentibus multis doctrina aut genere aut fortuna nobilibus viris.

Adsistebant fabri aedium complures, balneis novis moliendis adhibiti, ostendebantque

depictas in membranulis varias species balnearum. Ex quibus cum elegisset unam formam speciemque operis, [*](operis, Lipsius; veris (veneris, X), MSS.; verisimilem, Damsté.) interrogavit quantus esset pecuniae sumptus [*](sumptus, Q; espectus, Z; conspectus, γ; conputus suggested by Hosius.) ad id totum opus absolvendum.

Cumque architectus dixisset necessaria videri esse sestertia ferme trecenta, unus ex amicis Frontonis: Et praeterpropter, inquit, alia quinquaginta.