Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

quid autem id verbum significet, non ex me, sed ex grammatico quaerundum est, ac simul digito demonstrat grammaticum, haud incelebri nomine Romae docentem unaque ibi [*](unaque ibi supplied by Hosius.) sedentem. Tum grammaticus usitati pervulgatique verbi obscuritate motus:

Quaerimus, inquit, quod honore quaestionis minime dignum est.

Nam nescio quid hoc praenimis plebeium est et in opificum sermonibus quam in hominum doctorum [*](in horninur doctorum supplied by Carrio.) notius.

At enim Fronto, iam voce atque vultu intentiore: Itane, inquit, magister, dehonestum tibi

deculpatumque hoc verbum videtur, quo et M. Cato et M. Varro et pleraque aetas superior ut necessario et Latino usi sunt?

Atque ibi Iulius Celsinus admonuit, in tragoedia quoque Enni quae Iphigenia inscripta est, id ipsum de quo quaerebatur scriptum esse et a grammaticis contaminari magis solitum quam enarrari.

Quocirca statim proferri Iphigeniam Q. Enni iubet. In eius tragoediae choro inscriptos esse hos versus legimus:

  1. Ó qui néscit uti
  2. Plús negoti habét quam cum est negótium in negótio.
  3. Nám cui quod agat ínstitutumst, nil nisi [*](nil nisi, Hertz; in illis, δ; in illo, y.) negótium,
  4. Íd agit, id [*](id added by Ribbeck.) studét, ibi mentem atque ánimum delectát suum,
  5. Ó in ótio animus néscit quid velit. [*](quid agat, quid velit, Dziotzko.)
  6. Hóc idem est; em néque domi nunc nós nec militiaé ,
  7. Ímus , hinc illuc, cum illuc véntum est, ire illínc lubet,
  8. Í errat ánimus, praeterprópter vitam vívitur.