Noctes Atticae

Varro in primore libro scripsit, de ratione vocabulorum , de usu utriusque linguae peritissime, de ipso Aelio clementissime.

Sed in posteriore eiusdem libri parte furem dicit ex eo dictum, quod veteres Romani atrum et fures per noctem, quae atra sit, facilius furentur.

Nonne sic videtur Varro de fure, [*](The Aldine ed. added errasse.) tamquam Aelius de lepore? Nam quod a Graecis nunc κλέπτης dicitur, antiquiore Graeca lingua φὼρ dictum est. Hinc per adfinitatem litterarum, qui φὼρ Graece, est Latine fur.

Sed ea res fugeritne tunc Varronis , an contra aptius et putarit, furem a furvo, id est nigro, [*](id est nigro is probably a gloss.) appellari, in hac re de viro tam excellentis doctrinae non meum iudicium est.

Historia super libris Sibyllinis ac de Tarquinio Superbo rege.

IN antiquis annalibus memoria super libris Sibyllinis haec prodita est:

Anus hospita atque incognita ad Tarquinium Superbum regem adiit, libros ferens, quos esse divina oracula: eos velle venundare.

Tarquinius pretium percontatus est.

Mulier nimium atque inmensum

illa foculum coram cum igni apponit, tris libros ex novem deurit et ecquid reliquos sex eodem pretio emere vellet regem interrogavit.

Sed enim Tarquinius id multo risit magis dixitque anum iam procul dubio delirare.

Mulier ibidem statim tris alios libros exussit atque id ipsum denuo placide rogat, ut tris reliquos illo pretio emat.

Tarquinius ore iam serio atque attentiore animo fit, constantiam confidentiamque non insuper habendam intellegit, libros tris reliquos mercatur nihilo minore pretio quam quod erat petitum pro omnibus.

Sed mulierem tunc a Tarquinio digressam postea nusquam loci visam constitit.