Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. Delia nec solitam fas est impellere Cirrham
  2. te sine. Corycia quicquid modo Phoebus in umbra,
  3. quicquid ab Ismariis monstrabat collibus Euhan,
  4. dedidici. fugere meos Parnasia crines
  5. vellera, funestamque hederis inrepere taxum
    6. [*](vade Pol.: unde M. )
  6. extimui trepidamque—nefas!—arescere laurum.
  7. certe ego, magnanimum qui facta attollere regum
  8. ibam altum spirans Martemque aequare canendo.
  9. quis sterili mea corda situ. quis Apolline merso
  10. frigida damnatae praeduxit nubila menti?
  11. stant circum attonitae vatem et nil dulce sonantes
  12. nec digitis nec voce deae. dux ipsa silenti
  13. fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum
  14. astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum
  15. agmina et immotos sublato carmine lucos.
  16. At tu seu membris emissus in ardua tendens
  17. fulgentesque plagas rerumque elementa recenses,
  18. quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem,
  19. quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem
  20. causa queat, notique modos extendis Arati,
  21. seu tu Lethaei secreto in gramine campi
  22. concilia heroum iuxta manesque beatos.
  23. Maeonium Ascraeumque senem, non segnior umbra
  24. accolis alternumque sonas et carmina misces:
  25. da vocem magno, pater, ingeniumque dolori,