Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- da. genitor praedoete, lyrae. neque enim antra moveri
- Delia nec solitam fas est impellere Cirrham
- te sine. Corycia quicquid modo Phoebus in umbra,
- quicquid ab Ismariis monstrabat collibus Euhan,
- dedidici. fugere meos Parnasia crines
- vellera, funestamque hederis inrepere taxum [*](vade Pol.: unde M. )
- extimui trepidamque—nefas!—arescere laurum.
- certe ego, magnanimum qui facta attollere regum
- ibam altum spirans Martemque aequare canendo.
- quis sterili mea corda situ. quis Apolline merso
- frigida damnatae praeduxit nubila menti?
- stant circum attonitae vatem et nil dulce sonantes
- nec digitis nec voce deae. dux ipsa silenti
- fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum
- astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum
- agmina et immotos sublato carmine lucos.
- At tu seu membris emissus in ardua tendens
- fulgentesque plagas rerumque elementa recenses,
- quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem,
- quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem