Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- quos ego tunc gemitus.—comitum manus anxia
- vidit, vidit et exemplum genetrix gavisaque novit— [*](iudex M: vindex Aldine. )
- quae lamenta tuli! veniam concedite, manes,
- fas dixisse, pater: non tu mihi plura dedisses.
- felix ille patrem vacuis circumdedit ulnis:
- vellet et Elysia quamvis in sede locatum
- abripere et Danaas iterum portare per umbras;
- temptantem et vivos molitum in Tartara gressus
- detulit infernae vates longaeva Dianae;
- sic chelyn Odrysiam pigro transmisit Averno
- causa minor, sic Thessalicis Admetus in oris:
- si lux [*]() una retro Phylaceida rettulit umbram,
- cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes
- aut mea? fas mihi sic patrios contingere vultus,
- fas iunxisse manus, et lex quaecumque sequatur.
- At vos, umbrarum reges Ennaeaque [*]() Iuno,
- si laudanda precor, taedas auferte comasque
- Eumenidum; nullo sonet asper ianitor ore,
- Centauros Hydraeque greges Scyllaeaque monstra
- aversae celent valles, umbramque senilem
- invitet ripis, discussa plebe, supremus
- vector et in media componat molliter alga.
- ite, pii manes Graiumque examina vatum,
- inlustremque animam Lethaeis spargite sertis
- et monstrate nemus, quo nulla inrupit Erinys.
- in quo falsa dies caeloque simillimus aer.
- inde tamen venias, melior qua porta malignum
- cornea vincit ebur, somnique in imagine monstra, [*](si lux Heinsius: silua M: sic lux Vollmer. Lacuna before this line acc. to Postgate. )[*](Ennaeaque Gronovius: aecneaque D: Aetnaeaque Pol. the darkness of the night when the Greeks took Troy; he embraced his phantom in the underworld. )
- quae solitus, sic sacra Numae ritusque colendos
- mitis Aricino dictabat nympha sub antro,
- Scipio sic plenos Latio Iove ducere somnos
- creditur Ausoniis, sic [*]() non sine Apolline Sylla
- Crimine quo merui, iuvenis placidissime divum,
- quove errore miser, donis ut solus egerem,
- Somne, tuis? tacet omne pecus volucresque feraeque
- et simulant fessos curvata cacumina somnos,
- nec trucibus fluviis idem sonus; occidit horror
- aequoris, et terris maria adclinata quiescunt.
- septima iam rediens Phoebe mihi respicit aegras
- stare genas; totidem Oetaeae Paphiaeque revisunt [*]()
- lampades et totiens nostros Tithonia questus
- praeterit et gelido spargit miserata flagello.
- unde ego sufficiam? non si mihi lumina mille,
- quae sacer alterna tantum statione tenebat
- Argus et haud umquam vigilabat corpore toto.
- at nunc heu! si aliquis longa sub nocte puellae
- brachia nexa tenens ultro te, Somne. repellit,
- inde veni nec te totas infundere pennas
- luminibus compello meis—hoc turba precetur
- laetior—: extremo me tange cacumine virgae,
- sufficit, aut leviter suspenso poplite transi. [*](sic Sudhaus: nec M. )[*](revisunt Poni.: revisent M: renident Baehrens. )
- Me miserum! neque enim verbis solemnibus ulla
- incipiam nunc [*]() Castaliae vocalibus undis
- invisus Phoeboque gravis, quae vestra, sorores,
- orgia, Pieriae, quas incestavimus aras?
- dicite, post poenam liceat commissa fateri.
- numquid inaccesso posui vestigia lueo?
- num vetito de fonte bibi? quae culpa, quis error
- quem luimus tantus [*]()? morientibus ecce lacertis
- viscera nostra tenens animamque avellitur infans,
- non de stirpe quidem nec qui mea nomina ferret
- oraque; non fueram genitor, sed cernite fletus
- liventesque genas et credite planetibus orbi:
- orbus ego. huc patres et aperto pectore matres
- conveniant; cineremque oculis et crimina ferto,
- si qua sub uberibus plenis ad funera natos
- ipsa gradu labente tulit madidumque cecidit
- pectus et ardentes restinxit lacte favillas.[*]()
- quisquis adhuc tenerae signatum flore iuventae
- immersit cineri iuvenem primaque iacentis
- serpere crudeles vidit lanugine flammas,