Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. gratia quae dictis? animo quam nulla senectus?
  2. his tibi pro meritis famam laudesque benignas
  3. iudex [*]() cura deum nulloque e vulnere tristem
  4. concessit, raperis. genitor, non indigus aevi,
  5. non nimius, trinisque decem quinquennia lustris
  6. iuncta ferens, sed me pietas numerare dolorque
  7. non sinit, o Pylias aevi transcendere metas
  8. et Teucros aequare senes, o digne videre
  9. me similem! sed nec leti tibi ianua tristis:
  10. quippe leves causae, nec segnis labe senili
  11. exitus instanti praemisit membra sepulcro,
  12. sed te torpor iners et mors imitata quietem
  13. explicuit falsoque tulit sub Tartara somno,
  14. quos ego tunc gemitus.—comitum manus anxia
  15. vidit, vidit et exemplum genetrix gavisaque novit—
  16. [*](iudex M: vindex Aldine. )
  17. quae lamenta tuli! veniam concedite, manes,
  18. fas dixisse, pater: non tu mihi plura dedisses.
  19. felix ille patrem vacuis circumdedit ulnis:
  20. vellet et Elysia quamvis in sede locatum
  21. abripere et Danaas iterum portare per umbras;
  22. temptantem et vivos molitum in Tartara gressus
  23. detulit infernae vates longaeva Dianae;
  24. sic chelyn Odrysiam pigro transmisit Averno
  25. causa minor, sic Thessalicis Admetus in oris:
  26. si lux [*]() una retro Phylaceida rettulit umbram,
  27. cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes
  28. aut mea? fas mihi sic patrios contingere vultus,
  29. fas iunxisse manus, et lex quaecumque sequatur.
  30. At vos, umbrarum reges Ennaeaque [*]() Iuno,
  31. si laudanda precor, taedas auferte comasque
  32. Eumenidum; nullo sonet asper ianitor ore,