Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- qui genuit, plus ipse ferit, plus corde sub alto
- caeditur; attendunt cunei, spectatur Achaeis [*]()
- ille magis, crebro dum lumina pulveris haustu
- obruit et prensa vovet exspirare corona.
- ei mihi quod tantum patrias ego vertice frondes
- solaque Chalcidicae Cerealia dona coronae
- te sub teste tuli! qualem te Dardanus Albae
- vix cepisset ager, si per me serta tulisses
- Caesarea donata manu! quod subdere robur
- illa dies, quantum potuit dempsisse senectae!
- nam quod me mixta quercus non pressit oliva,
- et fugit speratus honos: quam [*]() dulce parentis
- invia [*]() Tarpei caperes! te nostra magistro
- Thebais urgebat priscorum exordia vatum;
- tu cantus stimulare meos, tu pandere facta [*](Achaeis Imhof: achates M: Acestes Dom. )[*](quam Baehrens: qua M. )[*](invia Ellis: invida M. Naples; for "patrias" cf. note on iv. 8. 45. not joined to the olive-wreath of the Alban contest, see note )
- heroum bellique modos positusque locorum
- monstrabas. labat incerto mihi limite cursus
- te sine et orbatae caligant vela carinae.
- nec solum larga memet pietate fovebas:
- talis et in thalamos, una tibi cognita taeda
- conubia, unus amor. certe seiungere matrem
- iam gelidis nequeo bustis: te sentit habetque,
- te videt et tumulos ortuque obituque salutat,
- ut Pharios aliae ficta pietate dolores
- Mygdoniosque colunt et non sua funera plorant.
- Quid referam expositos servato pondere mores?
- quae pietas, quam vile lucrum, quae cura pudoris,
- quantus amor recti? rursumque, ubi dulce remitti,
- gratia quae dictis? animo quam nulla senectus?
- his tibi pro meritis famam laudesque benignas
- iudex [*]() cura deum nulloque e vulnere tristem
- concessit, raperis. genitor, non indigus aevi,
- non nimius, trinisque decem quinquennia lustris
- iuncta ferens, sed me pietas numerare dolorque
- non sinit, o Pylias aevi transcendere metas
- et Teucros aequare senes, o digne videre
- me similem! sed nec leti tibi ianua tristis:
- quippe leves causae, nec segnis labe senili
- exitus instanti praemisit membra sepulcro,
- sed te torpor iners et mors imitata quietem
- explicuit falsoque tulit sub Tartara somno,
- quos ego tunc gemitus.—comitum manus anxia
- vidit, vidit et exemplum genetrix gavisaque novit— [*](iudex M: vindex Aldine. )
- quae lamenta tuli! veniam concedite, manes,
- fas dixisse, pater: non tu mihi plura dedisses.
- felix ille patrem vacuis circumdedit ulnis:
- vellet et Elysia quamvis in sede locatum
- abripere et Danaas iterum portare per umbras;
- temptantem et vivos molitum in Tartara gressus
- detulit infernae vates longaeva Dianae;
- sic chelyn Odrysiam pigro transmisit Averno
- causa minor, sic Thessalicis Admetus in oris:
- si lux [*]() una retro Phylaceida rettulit umbram,
- cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes
- aut mea? fas mihi sic patrios contingere vultus,
- fas iunxisse manus, et lex quaecumque sequatur.
- At vos, umbrarum reges Ennaeaque [*]() Iuno,
- si laudanda precor, taedas auferte comasque
- Eumenidum; nullo sonet asper ianitor ore,
- Centauros Hydraeque greges Scyllaeaque monstra
- aversae celent valles, umbramque senilem