Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. inter missus eques,[*]() quis praecepisse cohorti,
  2. quem deceat clari praestantior ordo tribuni,
  3. quisnam frenigerae signum dare dignior alae;
  4. mille etiam praenosse vices, an merserit agros
    5. [*](auster s: arctos M. )[*](togaeque Poni.: rotagae M. )[*](subactis Arantius: iubatis M: probatis Krohn. )[*](pondus Arantius: tempus M. Phillimore suspects damage to archetype at the ends of these four lines. )[*](maniplos intermissus eques M: maniplis intermixtus equos Salmasius: maniplo intermissus eques Medvig. )
  5. Nilus, an imbrifero Libye sudaverit austro;
  6. cunctaque si numerem, non plura interprete virga
  7. nuntiat ex celsis ales Tegeaticus astris
  8. quaeque cadit liquidas Iunonia virgo per auras
  9. et picturato pluviam ligat aera gyro
  10. quaeque tuas laurus volucri, Germanice, cursu
  11. Fama vehit praegressa diem tardumque sub astris
  12. Arcada et in medio linquit Thaumantida caelo.
  13. Qualem te superi, Priscilla, hominesque benigno
  14. aspexere die, cum primum ingentibus actis
  15. admotus coniunx! vicisti gaudia paene [*]()
  16. ipsius, effuso dum pectore prona sacratos
  17. ante pedes avide domini tam magna merentis
  18. volvens. Aonio non sic in vertice gaudet,
  19. quam pater arcani praefecit hiatibus antri
  20. Delius, aut primi cui ius venerabile thyrsi
  21. Bacchus et attonitae tribuit vexilla catervae.
  22. nec tamen hinc mutata quies probitasve secundis
  23. intumuit: tenor idem animo moresque modesti
  24. fortuna crescente manent, fovet anxia curas
  25. coniugis hortaturque simul flectitque labores.