Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. Arcada et in medio linquit Thaumantida caelo.
  2. Qualem te superi, Priscilla, hominesque benigno
  3. aspexere die, cum primum ingentibus actis
  4. admotus coniunx! vicisti gaudia paene [*]()
  5. ipsius, effuso dum pectore prona sacratos
  6. ante pedes avide domini tam magna merentis
  7. volvens. Aonio non sic in vertice gaudet,
  8. quam pater arcani praefecit hiatibus antri
  9. Delius, aut primi cui ius venerabile thyrsi
  10. Bacchus et attonitae tribuit vexilla catervae.
  11. nec tamen hinc mutata quies probitasve secundis
  12. intumuit: tenor idem animo moresque modesti
  13. fortuna crescente manent, fovet anxia curas
  14. coniugis hortaturque simul flectitque labores.
  15. ipsa dapes modicas et sobria pocula tradit,
  16. exemplumque ad erile monet; velut Apula coniunx
  17. agricolae parci vel sole infecta Sabina,
  18. quae videt emeriti iam prospectantibus astris
  19. tempus adesse viri, propere mensasque torosque
  20. instruit exspectatque sonum redeuntis aratri.