Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. linea quae veterem longe fateatur Apellen,
  2. monstrabit: namque haec, quotiens chelyn exuit, illi
  3. desidia est, hic Aoniis amor avocat antris.
  4. Haec inter castae genius tutelaque mensae
  5. Amphitryoniades multo mea cepit amore
  6. pectora nec longo satiavit lumina visu:
  7. tantus honos operi finesque inclusa per artos [*]()
  8. maiestas! deus ille, deus! seseque videndum
  9. indulsit, Lysippe, tibi parvusque videri
  10. sentirique ingens! et eum mirabilis intra
    11. [*](finesque per artos s: finesque (tennesque, iuvenesque edd.) per artus M. days; Tithonia is the Dawn. of twice the usual length. )
  11. stet mensura pedem, tamen exclamare libebit,
  12. si visus per membra feres: ‘hoc pectore pressus
  13. vastator Nemees, haec exitiale ferebant
  14. robur et Argoos frangebant brachia remos.’
  15. a! spatio [*]() tam magna brevi mendacia formae!
  16. quis modus in dextra, quanta experientia docti
  17. artificis curis, pariter gestamina mensae
  18. fingere et ingentes animo versare colossos!
  19. tale nec Idaeis quicquam Telchines in antris
  20. nec stolidus Brontes nec, qui polit arma deorum,
  21. Lemnius exigua potuisset ludere massa.
  22. nec torva effigies epulisque aliena remissis,
  23. sed qualem parci domus admirata Molorchi
  24. aut Aleae lucis vidit Tegeaea sacerdos;
  25. qualis et Oetaeis emissus in astra favillis