Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- ‘Iam terras volucremque polum fuga veris aquosi
- laxat et Icariis caelum latratibus urit;
- ardua iam densae rarescunt moenia Romae,
- hos Praeneste sacrum, nemus hos glaciale Dianae,
- Algidus aut horrens aut Tuscula protegit umbra,
- Tiburis hi lucos Anienaque [*]() frigora captant.
- te quoque clamosae quaenam plaga mitior urbi
- subtrahit? aestivos quo decipis aere soles?
- quid? tuus ante omnis, tua cura potissima, Gallus,
- nec non noster amor—dubium morumne probandus
- ingeniine bonis—Latiis aestivat in oris
- anne metalliferae repetit iam moenia Lunae
- Tyrrhenasque domos? quod si tibi proximus haeret,
- non ego nunc vestro procul a sermone recedo;
- certum est, inde sonus geminas mihi circuit aures,
- sed tu, dum nimio possessa Hyperione flagrat
- torva Cleonaei iuba sideris, exue curis
- pectus et assiduo temet furare labori,
- et sontes operit pharetras arcumque retendit
- Parthus et Eleis auriga laboribus actos
- Alpheo permulcet equos et nostra fatescit
- laxaturque chelys: vires instigat alitque
- tempestiva quies, maior post otia virtus!
- talis cantata Briseide venit Achilles
- acrior et positis erupit in Hectora plectris.
- te quoque flammabit tacite repetita parumper
- desidia et solitos [*]() novus exultabis in actus,
- certe iam Latiae non miscent iurgia leges, [*](Anienaque s: amenaque M. )[*](solitos s: solidos M and Vollmer. the dog, named Maera, belonged to Icarus, son of Oebalus, king of Sparta, and was made a star after its death. )
- et pacem piger annus habet messesque reversae
- dimisere forum, nec iam tibi turba reorum
- vestibulo querulique rogant exire clientes;
- cessat centeni moderatrix iudicis hasta,
- qua tibi sublimi iam nunc celeberrima fama
- eminet et iuvenis facundia praeterit annos.
- felix curarum, cui non Heliconia cordi
- serta nec imbelles Parnasi e vertice laurus,
- sed viget ingenium et magnos accinctus in usus
- fert animus quascumque vices: nos otia vitae
- solamur cantu ventosaque gaudia famae
- quaerimus, en egomet somnum et geniale secutus
- litus, ubi Ausonio se condidit hospita portu
- Parthenope, tenues ignavo pollice chordas
- pulso Maroneique sedens in margine templi
- sumo animum et magni tumidis adcanto magistri:
- at tu, si longi cursum dabit Atropos aevi,
- —detque, precor, Latiique ducis sic numina pergant,
- quem tibi posthabito studium est coluisse Tonante,
- quique tuos alio subtexit munere fasces
- et spatia obliquae mandat renovare Latinae!—
- forsitan Ausonias ibis frenare cohortes
- aut Rheni populos aut nigrae litora Thyles
- aut Histrum servare datur metuendaque portae
- limina Caspiacae. nec enim tibi sola potentis
- eloquii virtus: sunt membra accommoda bellis
- quique gravem tarde [*]() subeant thoraca lacerti:
- seu campo pedes ire pares, est agmina supra
- nutaturus apex; seu frena sonantia flectes,
- serviet asper equus, nos facta aliena canendo
- vergimur in senium: propriis tu pulcher in armis
- ipse canenda geres parvoque exempla parabis
- magna Getae, dignos quem iam nunc belliger actus
- poscit avus praestatque [*]() domi novisse triumphos,
- surge, agedum, iuvenemque, puer, deprende parentem,
- stemmate materno felix, virtute paterna.
- iam te blanda sinu Tyrio sibi Gloria [*]() felix
- educat et cunctas gaudet spondere curules.’—
- Haec ego Chalcidicis ad te, Marcelle, sonabam
- litoribus, fractas ubi Vesvius erigit iras,
- aemula Trinacriis volvens incendia flammis.
- mira fides! credetne virum ventura propago,
- cum segetes iterum, cum iam haec deserta virebunt,
- infra urbes populosque premi proavitaque fato [*]()
- rura abiisse pari [*]()? necdum letale minari
- cessat apex. procul ista tuo sint fata Teati
- nec Marrucinos agat haec insania montes.
- Nunc si forte meis quae sint exordia musis
- scire petis, iam Sidonios emensa labores
- Thebais optato collegit carbasa portu
- Parnasique iugis silvaque Heliconide festis [*](tarde M: subeant arte O. Mueller: artandi conj. Phillimore. )[*](avus praestatque M (avos prestatque): perstatque Peyrared and Vollmer: avo spernitque Phillimore. )[*](gloria M: curia Markland. )[*](fato Slater: toto M: tosto Vollmer: tota Grasberger. )[*](pari Slater: mari M. )
- tura dedit flammis et virginis exta iuvencae
- votiferaque meas suspendit ab arbore vittas.
- nunc vacuos crines alio subit infula nexu:
- Troia quidem magnusque mihi temptatur Achilles,
- sed vocat arcitenens alio pater armaque monstrat
- Ausonii maiora ducis, trahit impetus illo
- iam pridem retrahitque timor, stabuntne sub illa
- mole umeri an magno vincetur pondere cervix?
- dic, Marcelle, feram? fluctus an sueta minores
- nosse ratis nondum Ioniis credenda periclis?
- Iamque vale et penitus voti tibi vatis honorem [*]()
- corde exire veta; nec enim Tirynthius almae [*]()
- parens [*]() amicitiae; cedet tibi gloria fidi
- Theseos, et lacerum qui circa moenia Troiae
- Priamiden caeso solacia traxit amico.
- Parvi beatus ruris honoribus,
- qua prisca Teucros Alba colit lares,
- fortem atque facundum Severum
- non solitis fidibus saluto. [*](honorem M: amorem Dom. )[*](Lacinia, are. to most edd., after Tirynthius: Vollmer makes al. pec. am. in apposition, cf. Mart. ix. 14. 2, and explains by ellipse of te superat: others rear! tibi notius, retinentius. )[*]( parcus Slater: pectus M. )
- iam trux ad Arctos Parrhasias hiems
- concessit altis obruta solibus,
- iam pontus ac tellus renident
- in Zephyros Aquilone fracto.[*]()
- nunc cuncta veris [*]() frondibus annuis
- crinitur arbos, nunc volucrum novi
- questus inexpertumque carmen,
- quod tacita statuere [*]() bruma.
- nos parca tellus pervigil et focus
- culmenque multo lumine sordidum
- solantur exemptusque testa
- qua modo ferbuerat Lyaeus.
- non mille balant lanigeri greges,
- nec vacca dulci mugit adultero,
- unique siquando canenti
- mutus ager domino reclamat.
- sed terra primis post patriam mihi
- dilecta curis: hic mea carmina
- regina bellorum virago
- Caesareo peramavit [*]() auro,
- cum tu sodalis dulce periculum
- conisus omni pectore tolleres,
- ut Castor ad cunctos tremebat
- Bebryciae strepitus harenae. [*](in Zephyros fracto Buecheler, Krohn: iam zephiros fractos M. )[*](veris M: veri Baehrens. Postgate punctuates after veris: se. sunt. )[*]( statuere M: tacuere conj. Phillimore. )[*]( peramavit M: decoravit Markland: reparavit conj. Phillimore. )
- tene in remotis Syrtibus avia
- Leptis creavit? iam feret Indicas
- messes odoratisque rara
- cinnama praeripiet Sabaeis.
- quis non in omni vertice Romuli
- reptasse dulcem Septimium putet?
- quis fonte Iuturnae relictis
- uberibus neget esse pastum?
- nec mira virtus: protinus Ausonum
- portus vadosae nescius Africae
- intras adoptatusque Tuscis
- gurgitibus puer innatasti.
- hinc parvus inter pignora curiae
- contentus artae lumine purpurae
- crescis, sed immensos labores
- indole patricia secutus.
- non sermo Poenus, non habitus tibi,
- externa non mens: Italus, Italus,
- sunt Urbe Romanisque turmis,
- qui Libyam deceant alumni.
- est et frementi vox hilaris foro,
- venale sed non eloquium tibi;
- ensisque vagina quiescit,
- stringere ni iubeant amici.
- sed rura cordi saepius et quies,
- nunc in paternis sedibus et solo
- Veiente, nunc frondosa supra
- Hernica. nunc Curibus vetustis.
- hic plura pones vocibus et modis
- passu [*]() solutis, sed memor interim
- nostri verecundo latentem
- barbiton ingemina sub antro.
- Forte remittentem curas Phoeboque levatum
- pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis
- iam moriente die, rapuit me cena benigni
- Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus
- inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris
- hausimus aut epulas diverso a sole petitas
- vinaque perpetuis aevo certantia fastis,
- a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales
- distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser
- exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro,
- lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
- nobis verus amor medioque Helicone petitus [*](passu Markland: passum M, passim s. )
- sermo hilaresque ioci brumalem absumere noctem
- suaserunt mollemque oculis expellere somnum,
- donec ab Elysiis prospexit sedibus alter
- Castor et hesternas risit Tithonia mensas.
- o bona nox iunctaque utinam Tirynthia luna!
- nox et Erythraeis Thetidis signanda lapidis
- et memoranda diu geniumque habitura perennem!
- mille ibi tunc species aerisque eborisque vetusti
- atque locuturas mentito corpore ceras
- edidici. quis namque oculis certaverit usquam
- Vindicis, artificum veteres agnoscere ductus
- et non inscriptis auctorem reddere signis?
- hic tibi quae docto multum vigilata Myroni
- aera, laboriferi vivant quae marmora caelo
- Praxitelis, quod ebur Pisaeo pollice rasum,
- quid Polyeliteis iussum spirare caminis,
- linea quae veterem longe fateatur Apellen,
- monstrabit: namque haec, quotiens chelyn exuit, illi
- desidia est, hic Aoniis amor avocat antris.
- Haec inter castae genius tutelaque mensae
- Amphitryoniades multo mea cepit amore
- pectora nec longo satiavit lumina visu:
- tantus honos operi finesque inclusa per artos [*]()
- maiestas! deus ille, deus! seseque videndum
- indulsit, Lysippe, tibi parvusque videri
- sentirique ingens! et eum mirabilis intra [*](finesque per artos s: finesque (tennesque, iuvenesque edd.) per artus M. days; Tithonia is the Dawn. of twice the usual length. )
- stet mensura pedem, tamen exclamare libebit,
- si visus per membra feres: ‘hoc pectore pressus
- vastator Nemees, haec exitiale ferebant
- robur et Argoos frangebant brachia remos.’
- a! spatio [*]() tam magna brevi mendacia formae!
- quis modus in dextra, quanta experientia docti
- artificis curis, pariter gestamina mensae
- fingere et ingentes animo versare colossos!
- tale nec Idaeis quicquam Telchines in antris
- nec stolidus Brontes nec, qui polit arma deorum,
- Lemnius exigua potuisset ludere massa.
- nec torva effigies epulisque aliena remissis,
- sed qualem parci domus admirata Molorchi
- aut Aleae lucis vidit Tegeaea sacerdos;
- qualis et Oetaeis emissus in astra favillis
- nectar adhuc torva laetus Iunone bibebat:
- sic mitis vultus, veluti de pectore gaudens,
- hortatur mensas, tenet haec marcentia fratris
- pocula, at haec clavae [*]() meminit manus; aspera sedis [*]()