Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- ‘Iam terras volucremque polum fuga veris aquosi
- laxat et Icariis caelum latratibus urit;
- ardua iam densae rarescunt moenia Romae,
- hos Praeneste sacrum, nemus hos glaciale Dianae,
- Algidus aut horrens aut Tuscula protegit umbra,
- Tiburis hi lucos Anienaque [*]() frigora captant.
- te quoque clamosae quaenam plaga mitior urbi
- subtrahit? aestivos quo decipis aere soles?
- quid? tuus ante omnis, tua cura potissima, Gallus,
- nec non noster amor—dubium morumne probandus
- ingeniine bonis—Latiis aestivat in oris
- anne metalliferae repetit iam moenia Lunae
- Tyrrhenasque domos? quod si tibi proximus haeret,
- non ego nunc vestro procul a sermone recedo;
- certum est, inde sonus geminas mihi circuit aures,
- sed tu, dum nimio possessa Hyperione flagrat
- torva Cleonaei iuba sideris, exue curis
- pectus et assiduo temet furare labori,
- et sontes operit pharetras arcumque retendit
- Parthus et Eleis auriga laboribus actos
- Alpheo permulcet equos et nostra fatescit
- laxaturque chelys: vires instigat alitque
- tempestiva quies, maior post otia virtus!
- talis cantata Briseide venit Achilles
- acrior et positis erupit in Hectora plectris.
- te quoque flammabit tacite repetita parumper
- desidia et solitos [*]() novus exultabis in actus,
- certe iam Latiae non miscent iurgia leges, [*](Anienaque s: amenaque M. )[*](solitos s: solidos M and Vollmer. the dog, named Maera, belonged to Icarus, son of Oebalus, king of Sparta, and was made a star after its death. )
- et pacem piger annus habet messesque reversae
- dimisere forum, nec iam tibi turba reorum
- vestibulo querulique rogant exire clientes;
- cessat centeni moderatrix iudicis hasta,
- qua tibi sublimi iam nunc celeberrima fama
- eminet et iuvenis facundia praeterit annos.
- felix curarum, cui non Heliconia cordi
- serta nec imbelles Parnasi e vertice laurus,
- sed viget ingenium et magnos accinctus in usus
- fert animus quascumque vices: nos otia vitae
- solamur cantu ventosaque gaudia famae
- quaerimus, en egomet somnum et geniale secutus
- litus, ubi Ausonio se condidit hospita portu
- Parthenope, tenues ignavo pollice chordas
- pulso Maroneique sedens in margine templi
- sumo animum et magni tumidis adcanto magistri:
- at tu, si longi cursum dabit Atropos aevi,
- —detque, precor, Latiique ducis sic numina pergant,
- quem tibi posthabito studium est coluisse Tonante,
- quique tuos alio subtexit munere fasces
- et spatia obliquae mandat renovare Latinae!—
- forsitan Ausonias ibis frenare cohortes
- aut Rheni populos aut nigrae litora Thyles
- aut Histrum servare datur metuendaque portae
- limina Caspiacae. nec enim tibi sola potentis
- eloquii virtus: sunt membra accommoda bellis
- quique gravem tarde [*]() subeant thoraca lacerti:
- seu campo pedes ire pares, est agmina supra
- nutaturus apex; seu frena sonantia flectes,
- serviet asper equus, nos facta aliena canendo
- vergimur in senium: propriis tu pulcher in armis
- ipse canenda geres parvoque exempla parabis
- magna Getae, dignos quem iam nunc belliger actus
- poscit avus praestatque [*]() domi novisse triumphos,
- surge, agedum, iuvenemque, puer, deprende parentem,
- stemmate materno felix, virtute paterna.
- iam te blanda sinu Tyrio sibi Gloria [*]() felix
- educat et cunctas gaudet spondere curules.’—
- Haec ego Chalcidicis ad te, Marcelle, sonabam
- litoribus, fractas ubi Vesvius erigit iras,
- aemula Trinacriis volvens incendia flammis.
- mira fides! credetne virum ventura propago,
- cum segetes iterum, cum iam haec deserta virebunt,
- infra urbes populosque premi proavitaque fato [*]()
- rura abiisse pari [*]()? necdum letale minari
- cessat apex. procul ista tuo sint fata Teati
- nec Marrucinos agat haec insania montes.
- Nunc si forte meis quae sint exordia musis
- scire petis, iam Sidonios emensa labores
- Thebais optato collegit carbasa portu
- Parnasique iugis silvaque Heliconide festis [*](tarde M: subeant arte O. Mueller: artandi conj. Phillimore. )[*](avus praestatque M (avos prestatque): perstatque Peyrared and Vollmer: avo spernitque Phillimore. )[*](gloria M: curia Markland. )[*](fato Slater: toto M: tosto Vollmer: tota Grasberger. )[*](pari Slater: mari M. )
- tura dedit flammis et virginis exta iuvencae
- votiferaque meas suspendit ab arbore vittas.
- nunc vacuos crines alio subit infula nexu:
- Troia quidem magnusque mihi temptatur Achilles,
- sed vocat arcitenens alio pater armaque monstrat
- Ausonii maiora ducis, trahit impetus illo
- iam pridem retrahitque timor, stabuntne sub illa
- mole umeri an magno vincetur pondere cervix?
- dic, Marcelle, feram? fluctus an sueta minores
- nosse ratis nondum Ioniis credenda periclis?
- Iamque vale et penitus voti tibi vatis honorem [*]()
- corde exire veta; nec enim Tirynthius almae [*]()
- parens [*]() amicitiae; cedet tibi gloria fidi
- Theseos, et lacerum qui circa moenia Troiae
- Priamiden caeso solacia traxit amico.
- Parvi beatus ruris honoribus,
- qua prisca Teucros Alba colit lares,
- fortem atque facundum Severum
- non solitis fidibus saluto. [*](honorem M: amorem Dom. )[*](Lacinia, are. to most edd., after Tirynthius: Vollmer makes al. pec. am. in apposition, cf. Mart. ix. 14. 2, and explains by ellipse of te superat: others rear! tibi notius, retinentius. )[*]( parcus Slater: pectus M. )
- iam trux ad Arctos Parrhasias hiems
- concessit altis obruta solibus,
- iam pontus ac tellus renident
- in Zephyros Aquilone fracto.[*]()
- nunc cuncta veris [*]() frondibus annuis
- crinitur arbos, nunc volucrum novi
- questus inexpertumque carmen,
- quod tacita statuere [*]() bruma.
- nos parca tellus pervigil et focus
- culmenque multo lumine sordidum
- solantur exemptusque testa
- qua modo ferbuerat Lyaeus.
- non mille balant lanigeri greges,
- nec vacca dulci mugit adultero,
- unique siquando canenti